08-18-2009, 06:43 PM
فضاپیمای سایوز
(به روسی: Союз) پرکارترین، پراستفادهترین و پرعمرترین فضاپیمای سرنشیندار جهان است. این فضاپیما در اوایل دهه شصت میلادی زیر نظر سرگئی کارالیوف ابتدا به منظور سفر انسان به ماه طراحی شد. پس از پایان مسابقه فضایی برای رسیدن به ماه، سایوز برای حمل فضانوردان شوروی سابق و سایر کشورها به ایستگاههای فضایی سالیوت و آلماز بکار رفت. در سال ۱۹۷۵ میلادی در طی پروژه آزمایشی آپولو-سایوز نقش مهمی بازی کرد، و پس از آن وسیله اصلی برای رفت و آمد به ایستگاه فضایی میر بود. امروزه، گونههای جدید فضاپیمای سایوز برای فرستادن فضانوردان به مدار زمین و ایستگاه فضایی بینالمللی بکار میروند. در آینده از سایوز برای سفر به ماه استفاده خواهد شد.
نخستین پرواز آزمایشی و بدون سرنشین سایوز در تاریخ ۷ آذر ۱۳۴۵ (۲۸ نوامبر ۱۹۶۶) و نخستین پرواز سرنشیندار آن در تاریخ ۳ اردیبهشت ۱۳۴۶ (۲۳ آوریل ۱۹۶۷) انجام شد. انوشه انصاری در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۸۵ (۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶) توسط فضاپیمای سایوز تیامای-۹ به ایستگاه فضایی بینالمللی پرواز کرد.برای پرتاب سایوز به مدار زمین، از پرتابهای (موشکی) به همین نام یعنی پرتابه سایوز استفاده میشود.
در هنگام پرتاب، فضاپیمای سایوز در بالاترین قسمت پرتابه سایوز زیر یک پوشش محافظتی قرار میگیرد. این پوشش پس از گذشتن از اتمسفر و رسیدن به مدار زمین دور انداخته میشود.سایوز به گونهای طراحی شده که هم میتواند پروازی کاملا" خودکار داشته باشد، هم کاملا توسط فضانوردان و بدون نیاز به مرکز کنترل زمینی هدایت شود.
این فضاپیما ظرفیت حمل سه فضانورد را دارا است. در مرحله پرتاب به فضا و بازگشت به زمین، فضانوردان لباس فضایی میپوشند تا حوادث احتمالی مانند افت فشار کابین خطری متوجه آنان نکند.واژه سایوز در زبان روسی به معنای «اتحاد» است.گفتنی است این فضاپیما تاکنون ۱۷۰۰ پرواز موفقیت آمیز داشته که با این عدد در صد پروازهای موفق آن به بیش از ۹۷ درصد می رسد.فضاپیماهای ونوس اکسپرس ومارس اکسپرس با این فضاپیما به فضاپرتاب شده اند.
(به روسی: Союз) پرکارترین، پراستفادهترین و پرعمرترین فضاپیمای سرنشیندار جهان است. این فضاپیما در اوایل دهه شصت میلادی زیر نظر سرگئی کارالیوف ابتدا به منظور سفر انسان به ماه طراحی شد. پس از پایان مسابقه فضایی برای رسیدن به ماه، سایوز برای حمل فضانوردان شوروی سابق و سایر کشورها به ایستگاههای فضایی سالیوت و آلماز بکار رفت. در سال ۱۹۷۵ میلادی در طی پروژه آزمایشی آپولو-سایوز نقش مهمی بازی کرد، و پس از آن وسیله اصلی برای رفت و آمد به ایستگاه فضایی میر بود. امروزه، گونههای جدید فضاپیمای سایوز برای فرستادن فضانوردان به مدار زمین و ایستگاه فضایی بینالمللی بکار میروند. در آینده از سایوز برای سفر به ماه استفاده خواهد شد.
نخستین پرواز آزمایشی و بدون سرنشین سایوز در تاریخ ۷ آذر ۱۳۴۵ (۲۸ نوامبر ۱۹۶۶) و نخستین پرواز سرنشیندار آن در تاریخ ۳ اردیبهشت ۱۳۴۶ (۲۳ آوریل ۱۹۶۷) انجام شد. انوشه انصاری در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۸۵ (۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶) توسط فضاپیمای سایوز تیامای-۹ به ایستگاه فضایی بینالمللی پرواز کرد.برای پرتاب سایوز به مدار زمین، از پرتابهای (موشکی) به همین نام یعنی پرتابه سایوز استفاده میشود.
در هنگام پرتاب، فضاپیمای سایوز در بالاترین قسمت پرتابه سایوز زیر یک پوشش محافظتی قرار میگیرد. این پوشش پس از گذشتن از اتمسفر و رسیدن به مدار زمین دور انداخته میشود.سایوز به گونهای طراحی شده که هم میتواند پروازی کاملا" خودکار داشته باشد، هم کاملا توسط فضانوردان و بدون نیاز به مرکز کنترل زمینی هدایت شود.
این فضاپیما ظرفیت حمل سه فضانورد را دارا است. در مرحله پرتاب به فضا و بازگشت به زمین، فضانوردان لباس فضایی میپوشند تا حوادث احتمالی مانند افت فشار کابین خطری متوجه آنان نکند.واژه سایوز در زبان روسی به معنای «اتحاد» است.گفتنی است این فضاپیما تاکنون ۱۷۰۰ پرواز موفقیت آمیز داشته که با این عدد در صد پروازهای موفق آن به بیش از ۹۷ درصد می رسد.فضاپیماهای ونوس اکسپرس ومارس اکسپرس با این فضاپیما به فضاپرتاب شده اند.
هرکجا هستم باشم ، آسمان مال من است!