10-10-2013, 12:21 AM
تیمی بین*المللی از ستاره*شناسان موفق به کشف سیاره*ای عظیمی شده*اند که اندازه آن دو هزار و 500 برابر زمین و هشت برابر مشتری است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این شیء کیهانی که moa-2011-blg-322 نام گرفته، حول ستاره*ای می*چرخد که 25 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و جرم آن یک سوم خورشید است.
این جرم غول*پیکر با استفاده از تکنیکی به نام «میکرولنزینگ» (میکروبزرگنمایی) شناسایی شد.
میکروبزرگنمایی از نظریه عام اینشتین استفاده می*کند که بر اساس آن، آنچه انسان به عنوان نیروی گرانش درک می*کند، در واقع، از انحنای زمان و فضا ناشی می*شود.
اینشتین معتقد بود، گرچه به نظر می*رسد زمین به سمت خورشید کشیده می*شود، در واقع، شکلی از زمان-فضا حول خورشید است که مسیر حرکت زمین را تغییر می*دهد.
میکروبزرگنمایی بر اندازه*گیری این موضوع که چگونه نور یک ستاره دوردست به دلیل میدان گرانشی یک ستاره نزدیک*تر تشدید می*شود، تکیه دارد.
بر اساس نظریه اینشتین، این امر با خمیدگی فضا-زمان احاطه*کننده ناشی می*شود که کشف ستاره*های دوردست را توسط رصدهانه*های زمینی بسیار آسان*تر می*کند.
شفافیت گذرای moa-2011-blg-322 در سال 2011 توسط منجمانی از ژاپن، نیوزیلند و لهستان رصد شد.
داده*های حاصل از این رصدخانه*ها نشان می*دهد این جهان عظیم از نوع m است که معمول*ترین نوع ستاره در فضا به شمار می*آید.
تصور می*شود، این سیاره دارای فاصله مداری چهار برابر فاصله زمین از خورشید است.
نتایح این تحقیق نشان می*دهد چنانچه چنین سیاره عظیمی بتواند در این فاصله از ستاره*اش وجود داشته باشد، نظریه*های شکل*گیری حاضر در خصوص سیاره*ها ممکن است نادرست باشند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این شیء کیهانی که moa-2011-blg-322 نام گرفته، حول ستاره*ای می*چرخد که 25 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و جرم آن یک سوم خورشید است.
این جرم غول*پیکر با استفاده از تکنیکی به نام «میکرولنزینگ» (میکروبزرگنمایی) شناسایی شد.
میکروبزرگنمایی از نظریه عام اینشتین استفاده می*کند که بر اساس آن، آنچه انسان به عنوان نیروی گرانش درک می*کند، در واقع، از انحنای زمان و فضا ناشی می*شود.
اینشتین معتقد بود، گرچه به نظر می*رسد زمین به سمت خورشید کشیده می*شود، در واقع، شکلی از زمان-فضا حول خورشید است که مسیر حرکت زمین را تغییر می*دهد.
میکروبزرگنمایی بر اندازه*گیری این موضوع که چگونه نور یک ستاره دوردست به دلیل میدان گرانشی یک ستاره نزدیک*تر تشدید می*شود، تکیه دارد.
بر اساس نظریه اینشتین، این امر با خمیدگی فضا-زمان احاطه*کننده ناشی می*شود که کشف ستاره*های دوردست را توسط رصدهانه*های زمینی بسیار آسان*تر می*کند.
شفافیت گذرای moa-2011-blg-322 در سال 2011 توسط منجمانی از ژاپن، نیوزیلند و لهستان رصد شد.
داده*های حاصل از این رصدخانه*ها نشان می*دهد این جهان عظیم از نوع m است که معمول*ترین نوع ستاره در فضا به شمار می*آید.
تصور می*شود، این سیاره دارای فاصله مداری چهار برابر فاصله زمین از خورشید است.
نتایح این تحقیق نشان می*دهد چنانچه چنین سیاره عظیمی بتواند در این فاصله از ستاره*اش وجود داشته باشد، نظریه*های شکل*گیری حاضر در خصوص سیاره*ها ممکن است نادرست باشند.
ما زنده از آنیم که آرام نگیریم * موجیم که آسودگی ما عدم ماست