09-11-2009, 10:54 PM
آیه 284 سوره ی بقره
![[عکس: 284.gif]](http://img.tebyan.net/TS/Persian/Maaref/Quran/Ayeh/284.gif)
لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاء وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
ترجمه بهرام پور
آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است. و اگر آنچه در دل داريد عيان كنيد يا نهان داريد، خداوند شما را بدان محاسبه مىكند، پس هر كه را خواهد مىآمرزد و هر كه را خواهد عذاب مىكند، و خدا بر هر كارى تواناست
تفسیر نور
علامه طباطبائى در تفسير الميزان مىفرمايد: حالات قلبى انسان دو نوع است: گاهى خطور است كه بدون اختيار چيزى به ذهن مىآيد و انسان هيچگونه تصميمى بر آن نمىگيرد كه آن خطور گناه نيست، چون به دست ما نيست. امّا آن حالات روحى كه سرچشمهى اعمال بد انسان مىشود و در عمق روان ما پايگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار مىگيرد. ممكن است مراد آيه از كيفر حالات باطنى انسان، گناهانى باشد كه ذاتاً جنبه درونى دارد و عمل قلب است، مانند كفر و كتمان حقّ، نه مواردى كه مقدّمه گناه بيرونى است. انسان، در برابر روحيّات، حالات و انگيزههايش مسئول است و اين مطلب مكرّر در قرآن آمده است. از آن جمله: «يؤاخذكم بماكسبت قلوبكم» <773> خداوند شما را به آنچه دلهاى شما كسب نموده است مؤاخذه مىكند. «فانّه اثم قلبه» <774> براستى كه كتمان كننده، دل او گناهكار است. «انّالسّمع و البصر والفؤاد كلّ اولئك كان عنه مسئولاً» <775> همانا گوش و چشم و دل، هر كدام مورد سؤال هستند. «انّ الّذين يحبّون ان تشيع الفاحشة فى الّذين امنوا لهم عذابٌ أليمٌ فى الدّنيا والأخرة» <776> علاقه قبلى به شيوع گناه و فساد در ميان مؤمنان، سبب عذاب دنيا و آخرت است. حضرت على عليه السلام مىفرمايند: مردم بر اساس افكار ونيّات خود مجازات مىشوند. <777> 1- خداوند، هم مالك مطلق است؛ «للّه ما فى السموات و ما فى الارض» و هم عالم مطلق؛ «ان تبدوا...اوتخفوه» و هم قادر مطلق. «واللّه على كلّ شىء قدير» 2- از كوزه همان برون تراود كه در اوست. اعمال انسانها نشانگر طرز تفكّر و اعتقادات درونى آنهاست. «تبدوا ما فى انفسكم» 3- مربّى بايد مردم را ميان بيم واميد نگه دارد. «يغفر، يعذّب»
لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاء وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ترجمه بهرام پور
آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است. و اگر آنچه در دل داريد عيان كنيد يا نهان داريد، خداوند شما را بدان محاسبه مىكند، پس هر كه را خواهد مىآمرزد و هر كه را خواهد عذاب مىكند، و خدا بر هر كارى تواناست
تفسیر نور
علامه طباطبائى در تفسير الميزان مىفرمايد: حالات قلبى انسان دو نوع است: گاهى خطور است كه بدون اختيار چيزى به ذهن مىآيد و انسان هيچگونه تصميمى بر آن نمىگيرد كه آن خطور گناه نيست، چون به دست ما نيست. امّا آن حالات روحى كه سرچشمهى اعمال بد انسان مىشود و در عمق روان ما پايگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار مىگيرد. ممكن است مراد آيه از كيفر حالات باطنى انسان، گناهانى باشد كه ذاتاً جنبه درونى دارد و عمل قلب است، مانند كفر و كتمان حقّ، نه مواردى كه مقدّمه گناه بيرونى است. انسان، در برابر روحيّات، حالات و انگيزههايش مسئول است و اين مطلب مكرّر در قرآن آمده است. از آن جمله: «يؤاخذكم بماكسبت قلوبكم» <773> خداوند شما را به آنچه دلهاى شما كسب نموده است مؤاخذه مىكند. «فانّه اثم قلبه» <774> براستى كه كتمان كننده، دل او گناهكار است. «انّالسّمع و البصر والفؤاد كلّ اولئك كان عنه مسئولاً» <775> همانا گوش و چشم و دل، هر كدام مورد سؤال هستند. «انّ الّذين يحبّون ان تشيع الفاحشة فى الّذين امنوا لهم عذابٌ أليمٌ فى الدّنيا والأخرة» <776> علاقه قبلى به شيوع گناه و فساد در ميان مؤمنان، سبب عذاب دنيا و آخرت است. حضرت على عليه السلام مىفرمايند: مردم بر اساس افكار ونيّات خود مجازات مىشوند. <777> 1- خداوند، هم مالك مطلق است؛ «للّه ما فى السموات و ما فى الارض» و هم عالم مطلق؛ «ان تبدوا...اوتخفوه» و هم قادر مطلق. «واللّه على كلّ شىء قدير» 2- از كوزه همان برون تراود كه در اوست. اعمال انسانها نشانگر طرز تفكّر و اعتقادات درونى آنهاست. «تبدوا ما فى انفسكم» 3- مربّى بايد مردم را ميان بيم واميد نگه دارد. «يغفر، يعذّب»