08-29-2011, 10:49 PM
اطلاعات نجومی 43 (علائم رادئویی ناشناس)
علائم رادئویی ناشناس
پچ پچ کردن کسالت آور نیست، اما سروکار داشتن با علم گاهی اندکی کسالت آور است. یک پژوهشگر بطور سنتی یک اندیشه را به عنوان یک فرض می پذیرد، آزمایشی که برای امتحان آن می اندیشد و بعد نتیجه را گزارش می کند. گاهی این نتیجه، فرض را تأیید می کند و گاهی رد می کند. اما هرازگاهی یک چیز غیرمنتظره اتفاق می افتد و آن زمانی است که کار کسالت آور هیجان انگیز می شود.
یک چنین شوکی، کشف اطلاعات مربوط به ریزموج عادی کیهانی در سال ۱۹۶۴ بوسیله آرنوینزیاس و رابرت ویلسون دو اخترشناس رادیویی بود که داشتند گیرنده ای را آزمایش می کردند که درنظر داشتند از آن برای جستجوی منابع ریزموج ها از آسمان استفاده کنند.
صدای فس فسی که آنها در یک فرکانس ویژه یافتند معلوم شد یک مدرک برای یک اندیشه در آن زمان جنجالی بود که می گفت جهان با یک انفجار بزرگ متولد شده است. یک نتیجه عجیب مشابه این کشف نیز اخیراً بوسیله منجمانی که در یک گردهمایی جامعه اخترشناسی آمریکا در لانگ بیچ کالیفرنیا جمع شده بودند گزارش شد. بعضی از آنها به این نتیجه رسیدند که آسمان علاوه بر ریزموج ها از طنین صدای امواج رادیویی دیگر نیز پر است. اگر آنها درست بگویند، در حقیقت، باید گفت یک چیز بسیار عجیب دارد در جهان اتفاق می افتد.
اخترشناسان مورد بحث برای ناسا ـ سازمان فضایی آمریکا ـ کار می کنند: مایکل سیفرت در آزمایشگاه نیروی رانش جت در پاسادونا، کالیفرنیا و آلن کوگات در مرکز پرواز فضایی گوهه. فرضیه ای که آنها درنظر داشتند مورد آزمایش قرار دهند این بود که اولین ستارگانی که پس از انفجار بزرگ شکل گرفته علایمی به شکل امواج رادیویی از خود به جای گذاشتند که باید هنوز باقی می بود.
[ATTACH=CONFIG]934[/ATTACH]
هدف آزمایش آنها پیدا کردن این علایم بود. آنها در جستجوی خود از تلسکوپ هایی که بوسیله بالن های ویژه به جو فرستادند استفاده کردند. اما نتیجه ای که بدست آمد چیزی نبود که آنها دنبالش می گشتند.
اطلاعات موجود درباره ریزموج ها قدیمترین تصاویر کیهانی است که نزدیک به ۳۰۰هزار سال پس از انفجار بزرگ و تقریباً ۷۰۰هزار سال پیش از زمانی که گفته می شود اولین ستارگان درهم ادغام شدند گرفته شده اند. این عکس ها نشان می دهند جهان تازه متولد شده یک گلوله آتشین شدیداً یکدست بوده است. دکتر سیفرت و دکتر کوگات خواستند زمانی را که چیزها از صاف و یکدست بودن دست برداشتند و شروع به شکل گرفتن کردند ـ کهکشان ها، ستارگان، سیاره ها و غبار ـ پیدا کنند. به این دلیل بود که دنبال علایم ستاره ها می گشتند.
اما چیزی که آنها یافتند یک پس زمینه فس فس صدای رادیویی، شبیه فس فسی بود که دکتر پنزیاس و دکتر ویلسون یافته بودند. آنها پس از آنکه امکان وجود منابع امواج رادیویی را در آن نزدیکی ها رد کردند به این نتیجه رسیدند که صدای فس فس آنها هم چنین از پشت راه شیری می آید و بنابراین یک پس زمینه رادیویی فضایی است.
چهار مقاله که تلسکوپ ها، رصدها و تحلیل احتمالی آنها را شرح می دهند تسلیم مجله ستاره شناسی شده است.
چرا یک پس زمینه رادیویی فضایی که باید در آن جا باشد یک چیز اسرارآمیز باقی می ماند؟ این پس زمینه به نظر نمی رسد از ستارگان ابتدایی که ستاره شناسان دنبال شان بودند بیاید. آنها در حقیقت هرگونه علامتی را از ستارگان اولیه که موضوع جستجوی اصلی بوده است در خود پنهان می کنند. همچنین کهکشان های رادیویی آنقدر زیاد نیستند که بشود به حساب شان آورد. بنابراین، به نظر می آید آنها علامت یک پدیده قبلاً ناشناس هستند.
البته هنوز امکان دارد یک اشتباه نامعلوم در اینجا صورت گرفته باشد. در این صورت به همان کار کسالت آور باز می گردیم. اما دکتر سیفرت و دکتر کوگات امیدوارند اینطور نباشد، و کشف آنها واقعاً چیزی باشد که بشود سر و صدایی درباره اش کرد
علائم رادئویی ناشناس
پچ پچ کردن کسالت آور نیست، اما سروکار داشتن با علم گاهی اندکی کسالت آور است. یک پژوهشگر بطور سنتی یک اندیشه را به عنوان یک فرض می پذیرد، آزمایشی که برای امتحان آن می اندیشد و بعد نتیجه را گزارش می کند. گاهی این نتیجه، فرض را تأیید می کند و گاهی رد می کند. اما هرازگاهی یک چیز غیرمنتظره اتفاق می افتد و آن زمانی است که کار کسالت آور هیجان انگیز می شود.
یک چنین شوکی، کشف اطلاعات مربوط به ریزموج عادی کیهانی در سال ۱۹۶۴ بوسیله آرنوینزیاس و رابرت ویلسون دو اخترشناس رادیویی بود که داشتند گیرنده ای را آزمایش می کردند که درنظر داشتند از آن برای جستجوی منابع ریزموج ها از آسمان استفاده کنند.
صدای فس فسی که آنها در یک فرکانس ویژه یافتند معلوم شد یک مدرک برای یک اندیشه در آن زمان جنجالی بود که می گفت جهان با یک انفجار بزرگ متولد شده است. یک نتیجه عجیب مشابه این کشف نیز اخیراً بوسیله منجمانی که در یک گردهمایی جامعه اخترشناسی آمریکا در لانگ بیچ کالیفرنیا جمع شده بودند گزارش شد. بعضی از آنها به این نتیجه رسیدند که آسمان علاوه بر ریزموج ها از طنین صدای امواج رادیویی دیگر نیز پر است. اگر آنها درست بگویند، در حقیقت، باید گفت یک چیز بسیار عجیب دارد در جهان اتفاق می افتد.
اخترشناسان مورد بحث برای ناسا ـ سازمان فضایی آمریکا ـ کار می کنند: مایکل سیفرت در آزمایشگاه نیروی رانش جت در پاسادونا، کالیفرنیا و آلن کوگات در مرکز پرواز فضایی گوهه. فرضیه ای که آنها درنظر داشتند مورد آزمایش قرار دهند این بود که اولین ستارگانی که پس از انفجار بزرگ شکل گرفته علایمی به شکل امواج رادیویی از خود به جای گذاشتند که باید هنوز باقی می بود.
[ATTACH=CONFIG]934[/ATTACH]
هدف آزمایش آنها پیدا کردن این علایم بود. آنها در جستجوی خود از تلسکوپ هایی که بوسیله بالن های ویژه به جو فرستادند استفاده کردند. اما نتیجه ای که بدست آمد چیزی نبود که آنها دنبالش می گشتند.
اطلاعات موجود درباره ریزموج ها قدیمترین تصاویر کیهانی است که نزدیک به ۳۰۰هزار سال پس از انفجار بزرگ و تقریباً ۷۰۰هزار سال پیش از زمانی که گفته می شود اولین ستارگان درهم ادغام شدند گرفته شده اند. این عکس ها نشان می دهند جهان تازه متولد شده یک گلوله آتشین شدیداً یکدست بوده است. دکتر سیفرت و دکتر کوگات خواستند زمانی را که چیزها از صاف و یکدست بودن دست برداشتند و شروع به شکل گرفتن کردند ـ کهکشان ها، ستارگان، سیاره ها و غبار ـ پیدا کنند. به این دلیل بود که دنبال علایم ستاره ها می گشتند.
اما چیزی که آنها یافتند یک پس زمینه فس فس صدای رادیویی، شبیه فس فسی بود که دکتر پنزیاس و دکتر ویلسون یافته بودند. آنها پس از آنکه امکان وجود منابع امواج رادیویی را در آن نزدیکی ها رد کردند به این نتیجه رسیدند که صدای فس فس آنها هم چنین از پشت راه شیری می آید و بنابراین یک پس زمینه رادیویی فضایی است.
چهار مقاله که تلسکوپ ها، رصدها و تحلیل احتمالی آنها را شرح می دهند تسلیم مجله ستاره شناسی شده است.
چرا یک پس زمینه رادیویی فضایی که باید در آن جا باشد یک چیز اسرارآمیز باقی می ماند؟ این پس زمینه به نظر نمی رسد از ستارگان ابتدایی که ستاره شناسان دنبال شان بودند بیاید. آنها در حقیقت هرگونه علامتی را از ستارگان اولیه که موضوع جستجوی اصلی بوده است در خود پنهان می کنند. همچنین کهکشان های رادیویی آنقدر زیاد نیستند که بشود به حساب شان آورد. بنابراین، به نظر می آید آنها علامت یک پدیده قبلاً ناشناس هستند.
البته هنوز امکان دارد یک اشتباه نامعلوم در اینجا صورت گرفته باشد. در این صورت به همان کار کسالت آور باز می گردیم. اما دکتر سیفرت و دکتر کوگات امیدوارند اینطور نباشد، و کشف آنها واقعاً چیزی باشد که بشود سر و صدایی درباره اش کرد