07-03-2009, 12:01 AM
خیلی جالب بود.اما اولین رصد من بر عکس بیشتر دوستام بود.خیلی ذوق کردم.سال چهارم دبستان بودم و پدرم برای اینکه معدلم 20 شد یک تلسکوپ سی هزار تومانی از لوازم تحریری(!)برام خرید.بیشتر شبیه یک اسباب بازی بود تا یک تلسکوپ.دوربین دوچشمی که الان دارم خیلی خیلی خیلی از اون میکرو تلسکوپ قوی تره.با این حال من اون موقع فقط به یک چیز فکر می کردم.ماه!اصلا حواسم به سیاره و سحابی و کهکشان و ... نبود و همین که سوراخ های ماه رو اشکار می کردم طوری احساس غرور بهم دست می داد که انگار میدان بسیار دور دست هابل رو دارم رصد می کنم :lol: البته هم من اون موقع برای رصد اجرام دیگه کوچیک بودم هم تلسکوپم خیلی(خیلی خیلی خیلی)ضعیف بود.یعنی فقط به درد ماه می خورد.و این که میگم سوراخ های ماه رو اشکار می کرد به صورت نا واضح و طوری که باید چند ثانیه ماه رودر تلسکوپ ببینی تا سوراخاشو تشخیص بدی.البته با همه این احوال من خیلی با تلسکوپم حال می کردم.یادمه اون موقع خیلی تلاش می کردم ماه وسط میدان دید تلسکوپم باشه و بعد می رفتم شام می خوردم،تلوزیون می دیدم و ...بعد از یک ساعت از پشت تلسکوپ نگاه می کردم می دیدم از ماه خبری نیست.خیلی تو ذوقم می خورد.اون موقع اصلا حواسم به چرخش اسمان نبود و فکر می کردم کسی تلسکوپم رو تکون داده.اما بعد از چند بار که این اتفاق افتاد کنجکاو شدم و حرکت زمین رو به همین دلیل کاملا از پایه و ریشه یاد گرفتم.
قلمروی حکومت من در اسمان است "بتهوون"