08-23-2010, 02:16 PM
صفحات: 1 2
08-26-2010, 05:09 PM
سلام
تنها 10 ثانيه پس از انفجار بزرگ كوارك ها (ذرات تشكيل دهنده ي پرتون و نوترون ها ) بوجود امدند.پس از مرور زمان پرت.ن ها و نوترون ها تشكيل شدند. 3 دقيقه پس از مهبانگ پرتون ها و نوترون ها با يون ها آميخته شدند و هليوم بوجود آمدكه امروزه از مهمترين عناصر در كيهانشناسي به شمار مي ايد. در ضمن انبساط به شكل و با سرعت كنوني از همان 3 دقيقه ي اول اغاز شد .شايد به همين دليل است كه 3 دقيقه ي نخست اينقدر مهم است.
گفته شده كه نيم ساعت پس از بيگ بنگ اولين كهكشان ها پديدار شدند.بعد از آن انبساط جهان ادامه يافت تا امروز كه جهان به اين شكل گسترده و وسيع ديده مي شود
تنها 10 ثانيه پس از انفجار بزرگ كوارك ها (ذرات تشكيل دهنده ي پرتون و نوترون ها ) بوجود امدند.پس از مرور زمان پرت.ن ها و نوترون ها تشكيل شدند. 3 دقيقه پس از مهبانگ پرتون ها و نوترون ها با يون ها آميخته شدند و هليوم بوجود آمدكه امروزه از مهمترين عناصر در كيهانشناسي به شمار مي ايد. در ضمن انبساط به شكل و با سرعت كنوني از همان 3 دقيقه ي اول اغاز شد .شايد به همين دليل است كه 3 دقيقه ي نخست اينقدر مهم است.
گفته شده كه نيم ساعت پس از بيگ بنگ اولين كهكشان ها پديدار شدند.بعد از آن انبساط جهان ادامه يافت تا امروز كه جهان به اين شكل گسترده و وسيع ديده مي شود
08-26-2010, 08:02 PM
supr nova نوشته: گفته شده كه نيم ساعت پس از بيگ بنگ اولين كهكشان ها پديدار شدند.بعد از آن انبساط جهان ادامه يافت تا امروز كه جهان به اين شكل گسترده و وسيع ديده مي شودتا جایی که من میدونم این حرفتون کاملا اشتباهه.خواهشا اطلاعات غلط ندید.
08-26-2010, 10:35 PM
برگرفته از کتاب هاوکینگ و سیاه چاله ها نوشته ی پل استراترن و ترجمه ابوالفضل حقیری
[attachment=0:2o59zxlx]after_3_minute.jpg[/attachment:2o59zxlx]
------------------
یه تشکر از New astronomer عزیز بکنم ، چون تازه می فهمم که تهیه ی مطالب آموزشی به این شیوه چقدر وقت گیر است .
[attachment=0:2o59zxlx]after_3_minute.jpg[/attachment:2o59zxlx]
------------------
یه تشکر از New astronomer عزیز بکنم ، چون تازه می فهمم که تهیه ی مطالب آموزشی به این شیوه چقدر وقت گیر است .
08-28-2010, 10:19 AM
خوب البته اينا همش فرضياته!
به هيچ وجه قطعي نيست!
هيچ اطميناني وجود نداره كه حتماً 40 ميليارد سال بعد انقباض بزرگ رخ بده!
به هيچ وجه قطعي نيست!
هيچ اطميناني وجود نداره كه حتماً 40 ميليارد سال بعد انقباض بزرگ رخ بده!
08-28-2010, 07:54 PM
فعلا که اینا مورد تایید هستند
08-30-2010, 01:09 AM
دوستان عزیز من متن سخنرانیه دکتر مبشر رو توی همین تابستون 89 می ذارم اینجا... اگه من نتونستم گفته های ایشون رو کامل بیان کنم امیدوارم که ببخشید... فکر کنم باب همین سوال باشه! و البته توی همین سخنرانی می بینید که جهان ما باز هست و هیچ انقباضی در کار نیست!!!
_______________________________________________
Let there be light:
The first one billion years
آب دریا اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید
فهم و در ک ما چه طور به وجود آمده و چطور می توانیم آن را گشترش دهیم؟ این نکته ای فلسفی است که بسیاری به دانستنش مشتاقند؛ علم کیهان شناسی همان فهم جهان است بدون کاربرد فلسفه.
اولین کسی که مدلی برای جهان ارئه داد افلاطون بود. در مدل افلاطونی که به مدت 2000سال مورد پذیرش عام وخاص بود زمین مرکز عالم پنداشته می شد، که به آن مدل زمین مرکزی می گویند. بعد از 2000 سال کپرنیک این باور را زیرپا گذاشت و خورشید را مرکز عالم تصور کرد. گرچه نظریه ی خورشید مرکزی هم غلط بود، ولی هیچ انسانی تا آن زمان شجاعت نقض این باور را نداشت و کپرنیک با شجاعت توانست آن را بشکند. بعد از آن که گالیله در 400 سال پیش تلسکوپ را اختراع کرد با رصد ژوپیتر متوجه شد که زمین همانند آن در گردش به دور خورشید است...
و این گذشت تا زمانی که نیوتون قوانین را دگرگون ساخت و گفت: اگر من عمیق تر از دیگران دیدم، علتش آن بود که بر دوش پیشینیان ایستادم.
بعد از آن بود که بشر درک کرد چگونه طبیعت زبان ریاضیات را دنبال می کند!؟ از این زمان به بعد علم راهیه عرصه ی جدیدی شد....
می توان سال 1920 را آغازی برای کیهانشناسی دانست. دقیقا" در 6/13 میلیارد سال پیش مهبانگ رخ داد، جهان کنونی پدیدار گشت و انرژی عظیم آزاد شد. اما چطور مهبانگ اتفاق افتاد؟ ادوارد ترایون می گوید: جهان یکی از چیزهایی است که همینطور اتفاق می افتد... در هر صورت مطالب تعجب آور خواهد بود.
از لحظه ی مهبانگ تا 10^-43 s بعد از آن بر ما پوشیده است و هر آنچه که می دانیم از بعد از این زمان شروع می شود. در این زمان کل نیروهای عالم یکی بودند(هسته ای ضعیف-هسته ای قوی- الکترومغناطیس و گرانش) که به آن نیروی وحدت می گوییم. در این زمان همه چیز فقط نور بود.در مدت 10^-38 s بعد از مهبانگ جاذبه از دیگر نیروها جدا می شود و به راه خود می رود. در این زمان حرارت جهان 10^29 درجه بوده است؛ اما مادامی که جهان گسترش می یابد از دمای آن کاسته می شود. در 10^-10 s بعد از مهبانگ تمامی نیروها از یکدیگر مستقل می شوند و به صورتی در می آیند که امروز مشاهده می کنیم. در این لحظات کماکان چگالی جهان کم می شود. 10^-3 s بعد از مهبانگ موادی که هستی جهان را تشکیل می دهند شکل می گیرند. اتمها{هسته و الکترون ها( پروتون ها ونوترون ها(کوارک ها))}. علت این فاصله ی زمانی شدت بسیار زیاد تابش نور بوده به طوری که بعد از گذشت کسر یک هزارم ثانیه شدت تا حدی کم می شود که پروتون ها قدرت تشکیل می یابند. در این زمان دمای جهان 1 میلیون میلیون درجه ی سانتی گراد بوده است اما هنوز شدت تابش به قدری زیاد بوده که از تشکیل اتم جلوگیری می کند و آن را به محض تشکیل نابود می سازد. 3 دقیقه بعد از مهبانگ شدت به اندازه ای می رسد که هسته ی اتم تشکیل می شود. اولین ذره ی جهان، هیدروژن! بنابراین تصور اینکه هیدروژن از تحولات ستاره ای پدید می آید غلط است. همه ی هیدروژنی که اکنون در سرتاسر جهان نشانه های حضورش را می بینیم در بعد از دقیقه ی سوم جهان به وجود آمدند به طوری که 75% کل جهان را هیدروژن تشکیل می دهد ، 25% را هلیم و سهم باقی عناصر سنگین تر فقط 5% ماده ی موجود است.
دلیل اینکه الان ما اینجا هستیم ، همه اش مدیون همین نظم ایجاد عناصر است. اگر این زمان ها کسر کوچکی پس و پیش می شد سرنوشت عالم چیز دیگری بود ونه این گونه که الان هست.
در بین زمان های 3 دقیقه بعد از مهبانگ و 380 هزار سال بعد، شدت نور به قدری کم شد که الکترون ها دور هسته ها گرد آمدند و اتم تشکیل شد. تا قبل از آن شدت نور باعث تلاشی الکترون ها می شد. در این لحظه دمای کیهان 3000 درجه ی کلوین بوده است... بعد از این زمان جهان به شکل کنونی پیش آمد تا ستاره ها، سیاره ها، کهکشان ها و ما به وجود آمدیم.
همان طور که گفته شد در لحظات اول همه ی جهان نور بود... اکنون اگر سوار بر یک موشک از مرزهای منظومه مان خارج شویم و باز هم فراتر رویم دمای جهان -270 درجه ی سانتیگراد (3 درجه ی کلوین) است که به آن تابش زمینه ی کیهانی گویند. و این همه ی شدتی است که برای آن انرژیه اولیه باقی مانده است.(cosmic microwave background). در عکس تهیه شده از تابش زمینه ی کیهانی نقاطی قرمز رنگ وجود دارد که نشان از چگالی ماده و دمای بالای جهان در 300 هزار سال بعد از مهبانگ دارد و همچنین نقاطی آبی رنگ که تقریبا" بیان گر خلا هستند.
انشتین می گوید : هرکسی می تواند مطلبی را پیچیده تر کند، اما نبوغ می خواهد که بتوان مطلبی پیچیده را به زبانی ساده بیان کرد.
و اما پایان آغاز: جهانی که امروز می بینیم نتیجه ای هست از چیزی که وجود دارد و مشاهده می شود و ناظری که آن را مشاهده می کند.
در ادامه به توضیح برخی از ساده ترین تعاریف می پردازیم تا فهم مسائلی که ارائه می شود را ساده کنیم.
خورشید ما یکی از 100هزار میلیون ستاره ای هست که در کهکشان راه شیری وجود دارند. ستاره ها از تجمع گاز ها و گرد و غبارهای کیهانی پدید می آیند و در آخر به حفره های سیاه و سوپرنوا ها تبدیل می شوند. مجموعه ای از این ستاره ها و گرد وغبارها در کنار یکدیگر کهکشان ها را ایجاد می کنند . در کل جهان مرئی 100 هزار میلیون کهکشان داریم و در هر کهکشان 100هزار میلیون ستاره به طور میانگین قرار دارد که این ها فقط 4% کل جهان است. جهانی در آغاز بسیار داغ که اکنون دمایش به 3درجه ی کلوین رسیده است و کماکان منبسط می شود.
انسان ها خیلی زود پیر می شوند و خیلی دیر عاقل.
یک مثال ساده برای درک انبساط جهان بادکنکی است که رو ی آن با نقاطی علامت گذاری شده است؛ اگر بادکنک را باد کنیم کاملا" واضح است که نقاط از هم دور می شوند و انبساط عالم نیز چیزی مشابه است. این نظریه حاصل تفکر دانشمندی به نام ادوین هابل در رصدخانه ای در کالیفرنیا است.
کهکشان راه شیری ما با سرعتی معادل 500 میلیون کیلومتر بر ثانیه به سمت ابرخوشه ی کهکشانی و این ابرخوشه با سرعتی معادل 400 میلیون کیلومتر بر ثانیه به سمت ابر خوشه ای دیگر در حرکت است و همین طور جهان ما منبسط می گردد.
کار کیهان شناسان این است که چیزی را که قابل اندازه گیری هست، اندازه گیری و چیزی را که قابل اندازه گیری نیست، قابل اندازه گیری کنند.
در تصویر فراژرف تلسکوپ فضایی هابل دانشمندان (که دکتر مبشر هم یکی از افراد این گروه است) توانستند در مدت 600ساعت نوردهی 2 میلیون کهکشان را نمایان سازند. و این یکی از بزرگترین خدمات تلسکوپ فضایی هابل در مدت 20 سالی است که به فضا فرستاده شده است.
برای حیات در یک مکان عناصری از جمله هیدروژن ، نیتروژن و کربن نیاز است. این عناصر در ستاره ها موجودند اما ستاره ها نمی توانند مکان مناسبی برای زندگی باشند، بنابراین باید شرایط و عناصر حیات در کرات سنگی گرد آیند. بر اثر تحولاتی در ستاره ها و انفجار آنها که به ابرنواختر موسوم است؛ این عناصر در فضا پخش می شوند و به طور کاملا" تصادفی در کره ای فرود می آیند و این چنین مقدمات حیات را فراهم می آورند. حیات بر روی زمین هم این چنین ایجاد شد.
بنابراین دانشمندان 3 سال پیش تلسکوپ کپلر را راهی فضا کردند تا به دنبال این کرات سنگی بگردند. در این عملیات آنها تا کنون موفق به کشف 300 فراسیاره در اطراف ستارگان دیگر شده اند که ممکن است برخی از آن ها مانند زمین دارای حیات باشند.
از جمادی مردم و نامی شدم/ وز نما مردم به حیوان سر زدم
مردم از حیوانی و آدم شدم/ پس چه ترسم کی زمردن کم شدم
حمله ی دیگر بمیرم از بشر/ تا برآرم از ملائک بال و پر
بار دیگر از ملک پران شوم/ آنچه در وهم ناید آن شوم
حالا اگر بخواهیم از ایجاد جهان در لحظه ی بیگ بنگ تا کنون را در طی یک سال خلاصه کنیم؛ این گونه می شود:
1.جهان در اول ژانویه (آغاز سال نو میلادی) طی بیگ بنگ به وجود آمد.
2. در ماه بعد(فوریه) کهکشان ها به وجود آمدند.
3. 9 ماه بعد (سپتامبر) زمین ایجاد شد.
4. بعد از سپتامبر( در اول مهر ماه شمسی) حیات ابتدایی در روی زمین شکل گرفت.
5. در ماه آذر دایناسورها به وجود آمدند.
6. 26 آذر ماه دایناسورها از بین رفتند.
7. در روز آخر آذر ماه ساعت 11:58 انسان ها به وجود آمدند.
8. 25 ثانیه ی بعد انسان فهمید که برای زندگی باید کشاورزی کند.
9. 11 ثانیه قبل از اینکه سال تمام شود تازه اهرام مصر ساخته شدند ( به زمان ما 4000 سال قبل می شود).
نتیجه اینکه عمر مدرن ما کسر بسیار کوچکی از عمر جهان است؛ بسیار کوچک تر از 11 ثانیه ی پایانی...
هر چه به نقطه ی عمیق تری از آسمان نگاه کنید بیش تر به عقب بر می گردید. تاریخ را می بینید؛ آفرینش را میبینید. کاری که امروزه کیهان شناسان موفق به انجام آن شده اند؛ این است که لحظات اولیه ی خلقت را مشاهده کرده اند. پروژه ی فراژرف هابل یکی از قسمت های این کشف بزرگ است.
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند/ بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
فرانکلین رزولت می گوید: این کافی نیست که ما چیزی را بخواهیم بلکه کوشش و کار بسیار زیاد لازم است.
دکتر مبشر از قول پدرش می گوید: در 50 سال پیش از تهران تا مشهد را در عرض 3 ماه طی کرده است ولی اکنون از زمین تا ماه با یک فضاپیما فقط 3 روز طول می کشد.
2000سال طول کشید تا کپرنیک نظریه ی زمین مرکزی افلاطون را با خورشید مرکزیش جایگزین کند ولی اکنون کیهان شناسان فقط در عرض 5 سال اخیر عمیق ترین تصویری که از جهان می توان دید را گرفته اند.
دکتر مبشر همیشه به دانشجویانش می گوید: اگر شکست خوردید نا امید نشوید؛ شکست بد است ولی بدتر از آن تلاش نکردن برای پیروزی است.
محتوای جهان:
فقط 4% جهان را ماده ی مرئی پر کرده است و 96% باقی از دید ما پنهان است. از قسمت غیر قابل رویت 73% را انرژی تاریک و 23% را ماده ی تاریک تشکیل می دهد. و این ماده ی تاریک است که مشخص می کند که انبساط جهان ادامه پیدا می کند یا نه!؟
افلاطون اولین کسی بود که این سوال را مطرح کرد که جهان باز است یا بسته؟ در ادامه به این پرسش پاسخ داده می شود.
گفتیم که 96% جهان را ماده ی تاریک و انرژی تاریک تشکیل داده است. همانطور که از نامشان پیداست تاریکند و غیرقابل رویت... پس چطور به وجودشان پی می بریم؟ اگر شما خوشه ای از کهکشان ها را داشته باشید و خوشه ای دیگر در پشت آن موجود باشد، جاذبه ی خوشه ی جولویی باعث خمش نور خوشه ی پشتی می شود و ما آن را به صورت خط هایی کشیده در جولو می بینیم. فاصله ی خوشه ی کهکشانی از دو طریق قابل اندازه گیری هست . یکی از طریق قانون هابل و دیگری راهی که مستقل از دینامیک است. اما در این دو روش محاسبه به طرز عجیبی 2 جواب مستقل به دست می آید و این دومعنی می دهد: یا اشتباهی صورت گرفته و یا این وسط چیز دیگری هم هست که محاسبات دینامیکی را دچار خطا می کند. از آنجایی که محاسبات بسیار دقیق هستند پس احتمال اشتباه بسیار کم است؛ پس چیزی که در این میان مفقود به نظر می رسد همان انرژی تاریک است. فاصله ی دینامیکی همیشه کمتر از فاصله ی حقیقی کهکشان هاست، و این انرژی تاریک است که این فاصله را به سمت ما هل می دهد.
اگر ما یک نمودار بر حسب زمان و اختلاف فاصله داشته باشیم؛ اگر فرض بر این باشد که از بیگ بنگ تا کنون جهان در حال انبساط شتابدار بوده است شاهد خطی کاملا" صعودی خواهیم بود. و اگر فرض بر این باشد که بعد از بیگ بنگ سرعت انبساط کم شده و تا کنون هم همین طور است، شاهد خطی کاملا" نزولی خواهیم بود. اما اندازه گیری های دانشمندان حاکی از چیز دیگری است. رسم نقطه به نقطه ی این نمودار نشان می دهد که در گذشته شتاب انبساط جهان در حال کند شدن بوده است و بعد در یک لحظه شتاب انبساط زیاد شده و اکنون به واسطه ی انرژی تاریک این شتاب در حال افزایش است. این محاسبات زمان دقیق این تحول را 2/4 میلیارد سال پیش تخمین زده اند. بنابراین در 2/4 میلیارد سال پیش جهان ما از حالت انبساط کند شونده به انبساطی تند شونده بدل گشته است. در اثر وجود انرژی تاریک جاذبه خاصیت دافعه پیدا می کند و از انجایی که 73% جهای را انرژی تاریک تشکیل داده است این انبساط تا ابد ادامه خواهد داشت.
حال ما به جایی رسیده ایم که به سوالی که افلاطون با مطرح کردن ان در هزاران سال پیش مدتها ذهن بشر را درگیر خود ساخته بود، پاسخ دادیم. جهان ما جهانی باز است که به واسطه ی انرژی تاریک تا ابد انبساط پیدا می کند.
یک چیز قوی تر از تمام اندیشه های جهان است و آن زمانی است که زمانش رسیده باشد. (سر ایزاک نیوتون)
و اما در این انبساط تا کجا ادامه می یابد؟ جواب این است که:
60 میلیون سال قبل از پایان این انبساط قادر خواهد بود که کهکشان ها را از هم بپاشد،
3 ماه قبل از پایان، منظومه ی شمسی از هم می پاشد،
3 دقیقه قبل از پایان، زمین از هم می پاشد،
یک هزارم ثانیه قبل از پایان اتم ها از هم می پاشند،
و اما آینده...
حد ما برای فردا شکی است که امروز می کنیم .
دقیقا" 100 سال بعد از اینکه برادران رایت موفق به اولین پروازشان شدند، انسان ها توانستند که تلسکوپ فضایی هابل را به فضا بفرستند. اکنون ما فقط در عرض 10 سال توانستیم توسط عکس های ارزشمند این تلسکوپ به این نقطه برسیم؛ تا 3 سال دیگر نیز تلسکوپ فضایی جیمز وب را راهی فضا می کنیم و 6 ماه بعد شاهد استقرار جیمز وب در مدار لاگرانژی خواهیم بود.
اکنون بزرگترین تلکوپ جهان بر روی زمین فقط 10 متر قطر دارد اما دانشمندان مشغول ساخت تلسکوپی هستند که قطر آینه اش 30 متر (یعنی 3 برابر بزرگترین تلسکوپ در حال حاظر) خواهد بود. این تلسکوپ تا 8 سال دیگر در هاوایی شروع به کار خواهد کرد و ما منتظر کشف های عظیم تری هستیم...
همه ی این ها چطور به وجود آمد و چه کسی آن ها را به وجود آورد؟
تمامی مسائل زاییده ی قوانین فیزیک هستند. فیزیک شیمی را به وجود می آورد، شیمی زیست را به وجود می اورد و در آخر زیست ما را به وجود می آورد. پس سر منشا همه چیز فیزیک است.
سوالی وجود دارد که کدام اول بود؟ جهان یا قوانین فیزیک؟
اگر قوانین فیزیک قبل از پیدایش جهان به وجود آمده اند پس جهان براساس قوانین جبری به وجود آمده و نظم جهان مدیون این قوانین است. در این صورت یک روز خواهیم فهمید که جهان چه طور به وجود آمده اما هرگز نمی فهمیم که قوانین فیزیک چه طور به وجود آمده اند...
اما اگر قوانین فیزیکی بعد از تشکیل جهان ایجاد شده باشند، یعنی جهان کاملا" تصادفی اتفاق افتاده است چرا که هیچ قانونی بر آن حاکم نبوده. در این صورت یک روز خواهیم فهمید که قوانین فیزیکی چه طور به وجود آمده اند ولی هرگز نمی فهمیم که جهان چگونه ایجاد شده است...
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید/ معشوق همین جاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار/ در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
گر صورت بی صورت معشوق ببینید/ هم خواجه و خانه و هم کعبه شمایید
ده بار از آن راه بدان خانه برفتید/ یک بار از این خانه به این بام بر آیید
آن خانه لطیفست نشان هاش بگفتید/ از خواجه ی آن خانه نشانی بنمایید
یک دسته ی گل کو اگر آن باغ بدیدید/ یک گوهر جان کو اگر از بهر خدایید
با این همه آن رنج شما گنج شما باد/ افسوس که بر گنج شما پرده شمایید
هدف ما زندگی با هدف است.
نامفهوم ترین چیز این است که بدانیم جهان قابل فهم است.(انشتین)
__________________________________________________________
امیدوارم تونسته باشم مطلبی رو که ایشون عنوان کردند رو برسونم...
_______________________________________________
Let there be light:
The first one billion years
آب دریا اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید
فهم و در ک ما چه طور به وجود آمده و چطور می توانیم آن را گشترش دهیم؟ این نکته ای فلسفی است که بسیاری به دانستنش مشتاقند؛ علم کیهان شناسی همان فهم جهان است بدون کاربرد فلسفه.
اولین کسی که مدلی برای جهان ارئه داد افلاطون بود. در مدل افلاطونی که به مدت 2000سال مورد پذیرش عام وخاص بود زمین مرکز عالم پنداشته می شد، که به آن مدل زمین مرکزی می گویند. بعد از 2000 سال کپرنیک این باور را زیرپا گذاشت و خورشید را مرکز عالم تصور کرد. گرچه نظریه ی خورشید مرکزی هم غلط بود، ولی هیچ انسانی تا آن زمان شجاعت نقض این باور را نداشت و کپرنیک با شجاعت توانست آن را بشکند. بعد از آن که گالیله در 400 سال پیش تلسکوپ را اختراع کرد با رصد ژوپیتر متوجه شد که زمین همانند آن در گردش به دور خورشید است...
و این گذشت تا زمانی که نیوتون قوانین را دگرگون ساخت و گفت: اگر من عمیق تر از دیگران دیدم، علتش آن بود که بر دوش پیشینیان ایستادم.
بعد از آن بود که بشر درک کرد چگونه طبیعت زبان ریاضیات را دنبال می کند!؟ از این زمان به بعد علم راهیه عرصه ی جدیدی شد....
می توان سال 1920 را آغازی برای کیهانشناسی دانست. دقیقا" در 6/13 میلیارد سال پیش مهبانگ رخ داد، جهان کنونی پدیدار گشت و انرژی عظیم آزاد شد. اما چطور مهبانگ اتفاق افتاد؟ ادوارد ترایون می گوید: جهان یکی از چیزهایی است که همینطور اتفاق می افتد... در هر صورت مطالب تعجب آور خواهد بود.
از لحظه ی مهبانگ تا 10^-43 s بعد از آن بر ما پوشیده است و هر آنچه که می دانیم از بعد از این زمان شروع می شود. در این زمان کل نیروهای عالم یکی بودند(هسته ای ضعیف-هسته ای قوی- الکترومغناطیس و گرانش) که به آن نیروی وحدت می گوییم. در این زمان همه چیز فقط نور بود.در مدت 10^-38 s بعد از مهبانگ جاذبه از دیگر نیروها جدا می شود و به راه خود می رود. در این زمان حرارت جهان 10^29 درجه بوده است؛ اما مادامی که جهان گسترش می یابد از دمای آن کاسته می شود. در 10^-10 s بعد از مهبانگ تمامی نیروها از یکدیگر مستقل می شوند و به صورتی در می آیند که امروز مشاهده می کنیم. در این لحظات کماکان چگالی جهان کم می شود. 10^-3 s بعد از مهبانگ موادی که هستی جهان را تشکیل می دهند شکل می گیرند. اتمها{هسته و الکترون ها( پروتون ها ونوترون ها(کوارک ها))}. علت این فاصله ی زمانی شدت بسیار زیاد تابش نور بوده به طوری که بعد از گذشت کسر یک هزارم ثانیه شدت تا حدی کم می شود که پروتون ها قدرت تشکیل می یابند. در این زمان دمای جهان 1 میلیون میلیون درجه ی سانتی گراد بوده است اما هنوز شدت تابش به قدری زیاد بوده که از تشکیل اتم جلوگیری می کند و آن را به محض تشکیل نابود می سازد. 3 دقیقه بعد از مهبانگ شدت به اندازه ای می رسد که هسته ی اتم تشکیل می شود. اولین ذره ی جهان، هیدروژن! بنابراین تصور اینکه هیدروژن از تحولات ستاره ای پدید می آید غلط است. همه ی هیدروژنی که اکنون در سرتاسر جهان نشانه های حضورش را می بینیم در بعد از دقیقه ی سوم جهان به وجود آمدند به طوری که 75% کل جهان را هیدروژن تشکیل می دهد ، 25% را هلیم و سهم باقی عناصر سنگین تر فقط 5% ماده ی موجود است.
دلیل اینکه الان ما اینجا هستیم ، همه اش مدیون همین نظم ایجاد عناصر است. اگر این زمان ها کسر کوچکی پس و پیش می شد سرنوشت عالم چیز دیگری بود ونه این گونه که الان هست.
در بین زمان های 3 دقیقه بعد از مهبانگ و 380 هزار سال بعد، شدت نور به قدری کم شد که الکترون ها دور هسته ها گرد آمدند و اتم تشکیل شد. تا قبل از آن شدت نور باعث تلاشی الکترون ها می شد. در این لحظه دمای کیهان 3000 درجه ی کلوین بوده است... بعد از این زمان جهان به شکل کنونی پیش آمد تا ستاره ها، سیاره ها، کهکشان ها و ما به وجود آمدیم.
همان طور که گفته شد در لحظات اول همه ی جهان نور بود... اکنون اگر سوار بر یک موشک از مرزهای منظومه مان خارج شویم و باز هم فراتر رویم دمای جهان -270 درجه ی سانتیگراد (3 درجه ی کلوین) است که به آن تابش زمینه ی کیهانی گویند. و این همه ی شدتی است که برای آن انرژیه اولیه باقی مانده است.(cosmic microwave background). در عکس تهیه شده از تابش زمینه ی کیهانی نقاطی قرمز رنگ وجود دارد که نشان از چگالی ماده و دمای بالای جهان در 300 هزار سال بعد از مهبانگ دارد و همچنین نقاطی آبی رنگ که تقریبا" بیان گر خلا هستند.
انشتین می گوید : هرکسی می تواند مطلبی را پیچیده تر کند، اما نبوغ می خواهد که بتوان مطلبی پیچیده را به زبانی ساده بیان کرد.
و اما پایان آغاز: جهانی که امروز می بینیم نتیجه ای هست از چیزی که وجود دارد و مشاهده می شود و ناظری که آن را مشاهده می کند.
در ادامه به توضیح برخی از ساده ترین تعاریف می پردازیم تا فهم مسائلی که ارائه می شود را ساده کنیم.
خورشید ما یکی از 100هزار میلیون ستاره ای هست که در کهکشان راه شیری وجود دارند. ستاره ها از تجمع گاز ها و گرد و غبارهای کیهانی پدید می آیند و در آخر به حفره های سیاه و سوپرنوا ها تبدیل می شوند. مجموعه ای از این ستاره ها و گرد وغبارها در کنار یکدیگر کهکشان ها را ایجاد می کنند . در کل جهان مرئی 100 هزار میلیون کهکشان داریم و در هر کهکشان 100هزار میلیون ستاره به طور میانگین قرار دارد که این ها فقط 4% کل جهان است. جهانی در آغاز بسیار داغ که اکنون دمایش به 3درجه ی کلوین رسیده است و کماکان منبسط می شود.
انسان ها خیلی زود پیر می شوند و خیلی دیر عاقل.
یک مثال ساده برای درک انبساط جهان بادکنکی است که رو ی آن با نقاطی علامت گذاری شده است؛ اگر بادکنک را باد کنیم کاملا" واضح است که نقاط از هم دور می شوند و انبساط عالم نیز چیزی مشابه است. این نظریه حاصل تفکر دانشمندی به نام ادوین هابل در رصدخانه ای در کالیفرنیا است.
کهکشان راه شیری ما با سرعتی معادل 500 میلیون کیلومتر بر ثانیه به سمت ابرخوشه ی کهکشانی و این ابرخوشه با سرعتی معادل 400 میلیون کیلومتر بر ثانیه به سمت ابر خوشه ای دیگر در حرکت است و همین طور جهان ما منبسط می گردد.
کار کیهان شناسان این است که چیزی را که قابل اندازه گیری هست، اندازه گیری و چیزی را که قابل اندازه گیری نیست، قابل اندازه گیری کنند.
در تصویر فراژرف تلسکوپ فضایی هابل دانشمندان (که دکتر مبشر هم یکی از افراد این گروه است) توانستند در مدت 600ساعت نوردهی 2 میلیون کهکشان را نمایان سازند. و این یکی از بزرگترین خدمات تلسکوپ فضایی هابل در مدت 20 سالی است که به فضا فرستاده شده است.
برای حیات در یک مکان عناصری از جمله هیدروژن ، نیتروژن و کربن نیاز است. این عناصر در ستاره ها موجودند اما ستاره ها نمی توانند مکان مناسبی برای زندگی باشند، بنابراین باید شرایط و عناصر حیات در کرات سنگی گرد آیند. بر اثر تحولاتی در ستاره ها و انفجار آنها که به ابرنواختر موسوم است؛ این عناصر در فضا پخش می شوند و به طور کاملا" تصادفی در کره ای فرود می آیند و این چنین مقدمات حیات را فراهم می آورند. حیات بر روی زمین هم این چنین ایجاد شد.
بنابراین دانشمندان 3 سال پیش تلسکوپ کپلر را راهی فضا کردند تا به دنبال این کرات سنگی بگردند. در این عملیات آنها تا کنون موفق به کشف 300 فراسیاره در اطراف ستارگان دیگر شده اند که ممکن است برخی از آن ها مانند زمین دارای حیات باشند.
از جمادی مردم و نامی شدم/ وز نما مردم به حیوان سر زدم
مردم از حیوانی و آدم شدم/ پس چه ترسم کی زمردن کم شدم
حمله ی دیگر بمیرم از بشر/ تا برآرم از ملائک بال و پر
بار دیگر از ملک پران شوم/ آنچه در وهم ناید آن شوم
حالا اگر بخواهیم از ایجاد جهان در لحظه ی بیگ بنگ تا کنون را در طی یک سال خلاصه کنیم؛ این گونه می شود:
1.جهان در اول ژانویه (آغاز سال نو میلادی) طی بیگ بنگ به وجود آمد.
2. در ماه بعد(فوریه) کهکشان ها به وجود آمدند.
3. 9 ماه بعد (سپتامبر) زمین ایجاد شد.
4. بعد از سپتامبر( در اول مهر ماه شمسی) حیات ابتدایی در روی زمین شکل گرفت.
5. در ماه آذر دایناسورها به وجود آمدند.
6. 26 آذر ماه دایناسورها از بین رفتند.
7. در روز آخر آذر ماه ساعت 11:58 انسان ها به وجود آمدند.
8. 25 ثانیه ی بعد انسان فهمید که برای زندگی باید کشاورزی کند.
9. 11 ثانیه قبل از اینکه سال تمام شود تازه اهرام مصر ساخته شدند ( به زمان ما 4000 سال قبل می شود).
نتیجه اینکه عمر مدرن ما کسر بسیار کوچکی از عمر جهان است؛ بسیار کوچک تر از 11 ثانیه ی پایانی...
هر چه به نقطه ی عمیق تری از آسمان نگاه کنید بیش تر به عقب بر می گردید. تاریخ را می بینید؛ آفرینش را میبینید. کاری که امروزه کیهان شناسان موفق به انجام آن شده اند؛ این است که لحظات اولیه ی خلقت را مشاهده کرده اند. پروژه ی فراژرف هابل یکی از قسمت های این کشف بزرگ است.
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند/ بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
فرانکلین رزولت می گوید: این کافی نیست که ما چیزی را بخواهیم بلکه کوشش و کار بسیار زیاد لازم است.
دکتر مبشر از قول پدرش می گوید: در 50 سال پیش از تهران تا مشهد را در عرض 3 ماه طی کرده است ولی اکنون از زمین تا ماه با یک فضاپیما فقط 3 روز طول می کشد.
2000سال طول کشید تا کپرنیک نظریه ی زمین مرکزی افلاطون را با خورشید مرکزیش جایگزین کند ولی اکنون کیهان شناسان فقط در عرض 5 سال اخیر عمیق ترین تصویری که از جهان می توان دید را گرفته اند.
دکتر مبشر همیشه به دانشجویانش می گوید: اگر شکست خوردید نا امید نشوید؛ شکست بد است ولی بدتر از آن تلاش نکردن برای پیروزی است.
محتوای جهان:
فقط 4% جهان را ماده ی مرئی پر کرده است و 96% باقی از دید ما پنهان است. از قسمت غیر قابل رویت 73% را انرژی تاریک و 23% را ماده ی تاریک تشکیل می دهد. و این ماده ی تاریک است که مشخص می کند که انبساط جهان ادامه پیدا می کند یا نه!؟
افلاطون اولین کسی بود که این سوال را مطرح کرد که جهان باز است یا بسته؟ در ادامه به این پرسش پاسخ داده می شود.
گفتیم که 96% جهان را ماده ی تاریک و انرژی تاریک تشکیل داده است. همانطور که از نامشان پیداست تاریکند و غیرقابل رویت... پس چطور به وجودشان پی می بریم؟ اگر شما خوشه ای از کهکشان ها را داشته باشید و خوشه ای دیگر در پشت آن موجود باشد، جاذبه ی خوشه ی جولویی باعث خمش نور خوشه ی پشتی می شود و ما آن را به صورت خط هایی کشیده در جولو می بینیم. فاصله ی خوشه ی کهکشانی از دو طریق قابل اندازه گیری هست . یکی از طریق قانون هابل و دیگری راهی که مستقل از دینامیک است. اما در این دو روش محاسبه به طرز عجیبی 2 جواب مستقل به دست می آید و این دومعنی می دهد: یا اشتباهی صورت گرفته و یا این وسط چیز دیگری هم هست که محاسبات دینامیکی را دچار خطا می کند. از آنجایی که محاسبات بسیار دقیق هستند پس احتمال اشتباه بسیار کم است؛ پس چیزی که در این میان مفقود به نظر می رسد همان انرژی تاریک است. فاصله ی دینامیکی همیشه کمتر از فاصله ی حقیقی کهکشان هاست، و این انرژی تاریک است که این فاصله را به سمت ما هل می دهد.
اگر ما یک نمودار بر حسب زمان و اختلاف فاصله داشته باشیم؛ اگر فرض بر این باشد که از بیگ بنگ تا کنون جهان در حال انبساط شتابدار بوده است شاهد خطی کاملا" صعودی خواهیم بود. و اگر فرض بر این باشد که بعد از بیگ بنگ سرعت انبساط کم شده و تا کنون هم همین طور است، شاهد خطی کاملا" نزولی خواهیم بود. اما اندازه گیری های دانشمندان حاکی از چیز دیگری است. رسم نقطه به نقطه ی این نمودار نشان می دهد که در گذشته شتاب انبساط جهان در حال کند شدن بوده است و بعد در یک لحظه شتاب انبساط زیاد شده و اکنون به واسطه ی انرژی تاریک این شتاب در حال افزایش است. این محاسبات زمان دقیق این تحول را 2/4 میلیارد سال پیش تخمین زده اند. بنابراین در 2/4 میلیارد سال پیش جهان ما از حالت انبساط کند شونده به انبساطی تند شونده بدل گشته است. در اثر وجود انرژی تاریک جاذبه خاصیت دافعه پیدا می کند و از انجایی که 73% جهای را انرژی تاریک تشکیل داده است این انبساط تا ابد ادامه خواهد داشت.
حال ما به جایی رسیده ایم که به سوالی که افلاطون با مطرح کردن ان در هزاران سال پیش مدتها ذهن بشر را درگیر خود ساخته بود، پاسخ دادیم. جهان ما جهانی باز است که به واسطه ی انرژی تاریک تا ابد انبساط پیدا می کند.
یک چیز قوی تر از تمام اندیشه های جهان است و آن زمانی است که زمانش رسیده باشد. (سر ایزاک نیوتون)
و اما در این انبساط تا کجا ادامه می یابد؟ جواب این است که:
60 میلیون سال قبل از پایان این انبساط قادر خواهد بود که کهکشان ها را از هم بپاشد،
3 ماه قبل از پایان، منظومه ی شمسی از هم می پاشد،
3 دقیقه قبل از پایان، زمین از هم می پاشد،
یک هزارم ثانیه قبل از پایان اتم ها از هم می پاشند،
و اما آینده...
حد ما برای فردا شکی است که امروز می کنیم .
دقیقا" 100 سال بعد از اینکه برادران رایت موفق به اولین پروازشان شدند، انسان ها توانستند که تلسکوپ فضایی هابل را به فضا بفرستند. اکنون ما فقط در عرض 10 سال توانستیم توسط عکس های ارزشمند این تلسکوپ به این نقطه برسیم؛ تا 3 سال دیگر نیز تلسکوپ فضایی جیمز وب را راهی فضا می کنیم و 6 ماه بعد شاهد استقرار جیمز وب در مدار لاگرانژی خواهیم بود.
اکنون بزرگترین تلکوپ جهان بر روی زمین فقط 10 متر قطر دارد اما دانشمندان مشغول ساخت تلسکوپی هستند که قطر آینه اش 30 متر (یعنی 3 برابر بزرگترین تلسکوپ در حال حاظر) خواهد بود. این تلسکوپ تا 8 سال دیگر در هاوایی شروع به کار خواهد کرد و ما منتظر کشف های عظیم تری هستیم...
همه ی این ها چطور به وجود آمد و چه کسی آن ها را به وجود آورد؟
تمامی مسائل زاییده ی قوانین فیزیک هستند. فیزیک شیمی را به وجود می آورد، شیمی زیست را به وجود می اورد و در آخر زیست ما را به وجود می آورد. پس سر منشا همه چیز فیزیک است.
سوالی وجود دارد که کدام اول بود؟ جهان یا قوانین فیزیک؟
اگر قوانین فیزیک قبل از پیدایش جهان به وجود آمده اند پس جهان براساس قوانین جبری به وجود آمده و نظم جهان مدیون این قوانین است. در این صورت یک روز خواهیم فهمید که جهان چه طور به وجود آمده اما هرگز نمی فهمیم که قوانین فیزیک چه طور به وجود آمده اند...
اما اگر قوانین فیزیکی بعد از تشکیل جهان ایجاد شده باشند، یعنی جهان کاملا" تصادفی اتفاق افتاده است چرا که هیچ قانونی بر آن حاکم نبوده. در این صورت یک روز خواهیم فهمید که قوانین فیزیکی چه طور به وجود آمده اند ولی هرگز نمی فهمیم که جهان چگونه ایجاد شده است...
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید/ معشوق همین جاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار/ در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
گر صورت بی صورت معشوق ببینید/ هم خواجه و خانه و هم کعبه شمایید
ده بار از آن راه بدان خانه برفتید/ یک بار از این خانه به این بام بر آیید
آن خانه لطیفست نشان هاش بگفتید/ از خواجه ی آن خانه نشانی بنمایید
یک دسته ی گل کو اگر آن باغ بدیدید/ یک گوهر جان کو اگر از بهر خدایید
با این همه آن رنج شما گنج شما باد/ افسوس که بر گنج شما پرده شمایید
هدف ما زندگی با هدف است.
نامفهوم ترین چیز این است که بدانیم جهان قابل فهم است.(انشتین)
__________________________________________________________
امیدوارم تونسته باشم مطلبی رو که ایشون عنوان کردند رو برسونم...
09-04-2010, 12:23 PM
^-اين علامت چيه؟
09-04-2010, 12:45 PM
fatema123 نوشته: ^-اين علامت چيه؟
توان
09-04-2010, 06:34 PM
10^-43 یعنی ده به توان منفی 43 :!:
صفحات: 1 2