شاید این هم به نوبه خودش یه رویداد باشه که تالار دوباره فعالیت خودش رو شروع کرد .چون خیلی از ماها دیگه فکر نمیکردیم که بتونیم در کنار هم به مسائل آسمونی و زمینی بپردازیم و اما .....
نظر شما در مورد این دوری چیست و چه تاثیری روی شما داشته است ؟
به نحوی تاثیر آسترو تاک بر روی زندگی شما چگونه است ؟
من در تمام این مدت احساس کمبود میکردم.
امیدوارم اعضای ثابت، هر چه سریعتر برگردن و بتونیم یه دستی به سرو روی تالار بکشیم.
آدما همیشه قدر چیزایی که دارن رو نمیدونن .و وقتی از دستش دادند اونوقت .....
شاید به نحوی این قطعی ارتباط باعث بشه قدر همو بیشتر بدونیم و بیشتر تلاش کنیم برای وجود این ارتباط .
پس بیشتر و بهتر استفاده کنیم .
سلام! دیگه کنکور تموم شد و وقت منم آزادتر شد! واقعا دلم برای استروتاک و بچه های اینجا تنگ شده بود! به امید خدا سعی میکنم از این به بعد این جا کاربر فعالی باشم.
برای سایت مشکلی پیش اومده بود؟ چند وقت پیش خیلی تلاش کردم وارد سایت بشم اما نشد.
Parnia Shokri نوشته: سلام! دیگه کنکور تموم شد و وقت منم آزادتر شد! واقعا دلم برای استروتاک و بچه های اینجا تنگ شده بود! به امید خدا سعی میکنم از این به بعد این جا کاربر فعالی باشم.
برای سایت مشکلی پیش اومده بود؟ چند وقت پیش خیلی تلاش کردم وارد سایت بشم اما نشد.
آره چند وقتی بو سایت مشکل داش باز نمیشد
سلام
پرنیا جان خوشومدی.
در مورد روانشناسی تالار.....
بچه هاهر کدوم توصیفاتی بکار بردن که همه یه پیامو میرسوند.خونه، وطن ،دلتنگی ....همه اینجا رو دوست داریم و میخوایم همیشه این سایت فعال باشه.تک تک ما دلمون برای آستروتاک تنگ شده بود و همیشه منتظر آنلاین شدنش بودیم. گاهی نا امید میشدیم و بازم از ته دل دوست داشتیم که فعال باشه و بیایم . وقتی فعال شد دوست داریم دوستامون بیان. بچه های قدیمی. دوست داریم خیلیا به جمع ما اضافه بشن. مطمئن هستم خیلی ها قبول دارین اگه بگم اینجا ادبیات و صمیمیت خاص خودشو داره و بخاطر همیناست که اینجا میایم و بخاطر همیناست که دوست داریم اینجا باشه. خیلی هام مثل من خیلی از دانسته هاشون و آشنایی با افراد مجرب و خوب رو مدیون همین تالار هستن.
ما دوست داریم تالار باشه و همه باشن اما بیشتر پیشرفتشو میخوایم. هر روز بیشتر از روز قبل. این صمیمیت خیلی راحت بدست نیاوردیم.اما اینجا مشکلاتی داره که باید حل بشن. من به عنوان یه دوستدار و عضو ساده استروتاک عزیز اینا رو میگم.
ایده هایی دارم که همشون قابل انجام هستن. و مطمئن هستم همه قبولشون میکنن. اما چه فایده وقتی حتی کاربر ما نتونه راحت سرچ کنه یا واسه خودش آواتار بزاره؟
اینا همش توی ذهنمه.یه جوارایی رژه میرن.میشه گفت بیشتر افکارمو به خودش اختصاص داده. . امیدوارم این مشکلات که خیلی هم کوچیک هستن و به راختی قابل حل هستن زودتر حل بشن.
[COLOR="#0000FF"]چطوره یه بحث جدی درباره سفر بی بازگشت به مریخ داشته باشیم ....چون میدونم یکی از قسمتهایی که پرسش سازه اینه که یک نفر چطور میتونه از زندگی زمینی دست بکشه و به دنیایی سفر کنه که احتمال زنده ماندنش هم شاید زیاد نباشه .به همین خاطر جایی را مناسب تر از این تاپیک خلوت پیدا نکردم .....نظر شما درباره سفر بدون بازگشت به مریخ چیه ؟؟ خدائیش احساسی جواب ندید اما اگر شما یکی از اشخاص انتخاب شده باشید و تنها چند روزی به سفرتان نمانده باشد چه میکنید ؟ چه حسی دارید ؟ چند درصد احتمال دارد که هنگام سفر پشیمان شوید ....؟؟؟؟
شما هم جواب دهید .حتما نظرات جالبی خواهیم شنید .[/COLOR]
منم با نظر اقای mars موافقم
اول یک تاپیک بزنید و خیلی علمی و منطقی در موردش بحث کنید تا به یک نتیجه جالبی برسیم
فقط یک نکته خیلی مهم قبلا یک تاپیک بود در همین رابطه که خیلی دردسر ایجاد کرد اگه هر گونه پست اسپم یا بیخودی دیده بشه پاک میشه خواهشا از همه کاربرهای جدید و قدیم تقاضا دارم درست بحث بشه
با تشکر
نتیجش میشه همون ساختن یک سیاره.یادتونه که....
شاید بهتر باشه پروژه mars one را شماه مطالعه کنید ....قراره تا چند سال آینده انسان به سیاره مریخ سفر کنه که این سفر کم مخاطره نیست و جدای از جان مسافران اینکه سفر آنان یک سفر یک طرفه است قضیه رو مشکل تر کرده است .حتی اگر انسان در سیاره مریخ بتونه دوام بیاره اینکه در آن سیاره باید تنها شاید به تعداد انگشتان یک دست یا کمی بیشتر که هنوز دقیق مشخص نیست یه سری مشکلات روانی را برای مسافران ممکن است ایجاد کند ...اگر جای یکی از این مسافران بودید ...................؟؟؟ احساسی به قضیه نگاه نکنیم .چون یه جایی این احساس جای خودش را با منطقمان عوض خواهد کرد .....