06-17-2007, 05:02 AM
اگر خورشید بمیرد
کهکشان راه‌شیری قرار است با همسایه خود یعنی کهکشان آندرومدا برخورد کند، اما این اتفاق میلیاردها سال زودتر از چیزی که قبلا تصور می‌شد روی خواهد داد. این تغییر بدان معناست که هنگام برخورد دو کهکشان، خورشید هنوز زنده خواهد بود و یک شبیه‌سازی کامپیوتری جدید نشان داده است که در این حادثه چه بلایی بر سر خورشید ما خواهد آمد. پژوهشگران می‌‌گویند احتمال دارد که خورشید به بیرون کهکشان پرتاب شود و احتمال کمی نیز وجود دارد که توسط کهکشان آندرومدا دزدیده شود. آبراهام لوب، از مرکز اختر فیزیک هاروارد – اسمیتسونین در ماساچوست می‌گوید: این حادثه قبل از متلاشی شدن خورشید روی خواهد داد و به همین دلیل ستاره‌شناسان آینده در منظومه خورشیدی شاهد آن خواهند بود. با اینکه این واقعه ده‌ها میلیون نسل پس از این رخ خواهد داد، قابل قبول است که در زمان برخورد دو کهکشان هنوز بشر وجود داشته باشد. آبراهام لوب و همکارش توماس کوکس با استفاده از شبیه‌سازی‌های کیهان‌شناختی این رویارویی را مدل‌سازی کرده‌اند. لوب می‌گوید: آنها داده‌های جدید از حرکت آندرومدا در فضا و نقش ماده تاریک در حرکت کهکشانی را در مدل خود لحاظ کرده‌اند او می‌گوید: «ما اولین شبیه‌سازی عددی قابل‌درک را انجام داده‌ایم که دینامیک راه شیری و آندرومدا را همراه با ستاره‌ها، گازها و ماده تاریک درون خود دارد.» اگرچه بعضی از اخترشناسان فکر می‌کنند این شبیه‌سازی کمی برای شروع پیش‌بینی آینده این کهکشان‌ها و به‌خصوص خورشید، ساده‌انگارانه است .جان دوبینسکی، اخترفیزیکدانی از دانشگاه تورنتو که قبل از به‌کارگیری این انیمیشن‌ها و مدل‌ها، موضوع را بررسی کرده است، می‌گوید: «من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که اطلاعات دقیق کافی درباره ماهیت ساختار و دینامیک دو کهکشان راه‌شیری و آندرومدا وجود داشته باشد. به همین دلیل هم از نوشتن مقاله علمی اغراق‌آمیز درباره آینده خورشید اجتناب کردم، اما حدس می‌زنم که این دو نفر تصمیم گرفته‌اند کار مهمی انجام دهند.»
مدت‌هاست که اخترشناسان می‌دانند آندرومدا و راه‌شیری عاقبت به هم خواهند رسید، با این حال این واقعه خیلی نزدیک نخواهد بود. این دو کهکشان با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ثانیه به هم نزدیک می‌شوند، اما فاصله بین آنها دو میلیون سال نوری است. در سال ۱۹۵۹ با استفاده از قوانین کپلر مشخص شد که دو کهکشان تقریبا تمام دوره حرکت مداری خود را طی کرده‌اند و به سمت یکدیگر بازخواهند گشت عبور بسیار نزدیک آنها از یکدیگر حدود چهار میلیارد سال دیگر پیش‌بینی شده بود اما آن محاسبات قبل از فهمیدن این نکته انجام شده بود که تمام کهکشان‌ها تحت‌تاثیر ماده تاریک هستند. اضافه شدن جرم حفره‌های ماده تاریک باعث شد که گرانش دو کهکشان بیش از آن چیزی باشد که تصور می‌شد و بنابراین کشش آنها به طرف یکدیگر بیشتر شود. لوب و کوکس نتیجه‌گیری کردند که برخورد دو کهکشان کمتر از دو میلیارد سال دیگر خواهد بود .این عبور حدود نیم‌میلیون سال طول خواهد کشید و بسیاری از ستاره‌های این دو کهکشان از کنار یکدیگر رد خواهند شد. احتمال برخورد ستاره‌ها به یکدیگر بسیار ناچیز است اما ستاره‌های پرجرم بر دیگر ستاره‌ها تاثیر خواهند گذاشت و مسیرشان تغییر خواهد کرد و حتی جزئی از ستاره‌های کهکشان دیگر خواهند شد. پس از این برخورد دو کهکشان دوباره از هم دور می‌شوند که تقریبا ۵/۳ میلیارد سال بعد خواهد بود و در نهایت حدود پنج میلیارد سال بعد به یک کهکشان واحد تبدیل خواهند شد. لوب و کوکس نام این کهکشان را میلکومدا گذاشته‌اند.
پس از اولین برخورد احتمال بسیار زیادی وجود دارد که خورشید در کهکشان راه‌شیری و در فاصله فعلی‌اش با مرکز کهکشان، یعنی ۲۶ هزار سال نوری باقی بماند. اما ۱۲ درصد احتمال دارد که از راه‌شیری بیرون برود و در فاصله ۶۵ هزار سال نوری از مرکز کهکشان قبلی خود قرار گیرد. تیم لوب و کوکس در حال تهیه تصاویری هستند که نشان می‌دهد در صورت بروز این اتفاق آسمان از روی زمین چه شکلی خواهد داشت
Nature.com
جف کانیپ
تحلیل: روزنامه هم میهن
امیدوارم مفید بوده باشد...
کهکشان راه‌شیری قرار است با همسایه خود یعنی کهکشان آندرومدا برخورد کند، اما این اتفاق میلیاردها سال زودتر از چیزی که قبلا تصور می‌شد روی خواهد داد. این تغییر بدان معناست که هنگام برخورد دو کهکشان، خورشید هنوز زنده خواهد بود و یک شبیه‌سازی کامپیوتری جدید نشان داده است که در این حادثه چه بلایی بر سر خورشید ما خواهد آمد. پژوهشگران می‌‌گویند احتمال دارد که خورشید به بیرون کهکشان پرتاب شود و احتمال کمی نیز وجود دارد که توسط کهکشان آندرومدا دزدیده شود. آبراهام لوب، از مرکز اختر فیزیک هاروارد – اسمیتسونین در ماساچوست می‌گوید: این حادثه قبل از متلاشی شدن خورشید روی خواهد داد و به همین دلیل ستاره‌شناسان آینده در منظومه خورشیدی شاهد آن خواهند بود. با اینکه این واقعه ده‌ها میلیون نسل پس از این رخ خواهد داد، قابل قبول است که در زمان برخورد دو کهکشان هنوز بشر وجود داشته باشد. آبراهام لوب و همکارش توماس کوکس با استفاده از شبیه‌سازی‌های کیهان‌شناختی این رویارویی را مدل‌سازی کرده‌اند. لوب می‌گوید: آنها داده‌های جدید از حرکت آندرومدا در فضا و نقش ماده تاریک در حرکت کهکشانی را در مدل خود لحاظ کرده‌اند او می‌گوید: «ما اولین شبیه‌سازی عددی قابل‌درک را انجام داده‌ایم که دینامیک راه شیری و آندرومدا را همراه با ستاره‌ها، گازها و ماده تاریک درون خود دارد.» اگرچه بعضی از اخترشناسان فکر می‌کنند این شبیه‌سازی کمی برای شروع پیش‌بینی آینده این کهکشان‌ها و به‌خصوص خورشید، ساده‌انگارانه است .جان دوبینسکی، اخترفیزیکدانی از دانشگاه تورنتو که قبل از به‌کارگیری این انیمیشن‌ها و مدل‌ها، موضوع را بررسی کرده است، می‌گوید: «من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که اطلاعات دقیق کافی درباره ماهیت ساختار و دینامیک دو کهکشان راه‌شیری و آندرومدا وجود داشته باشد. به همین دلیل هم از نوشتن مقاله علمی اغراق‌آمیز درباره آینده خورشید اجتناب کردم، اما حدس می‌زنم که این دو نفر تصمیم گرفته‌اند کار مهمی انجام دهند.»
مدت‌هاست که اخترشناسان می‌دانند آندرومدا و راه‌شیری عاقبت به هم خواهند رسید، با این حال این واقعه خیلی نزدیک نخواهد بود. این دو کهکشان با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ثانیه به هم نزدیک می‌شوند، اما فاصله بین آنها دو میلیون سال نوری است. در سال ۱۹۵۹ با استفاده از قوانین کپلر مشخص شد که دو کهکشان تقریبا تمام دوره حرکت مداری خود را طی کرده‌اند و به سمت یکدیگر بازخواهند گشت عبور بسیار نزدیک آنها از یکدیگر حدود چهار میلیارد سال دیگر پیش‌بینی شده بود اما آن محاسبات قبل از فهمیدن این نکته انجام شده بود که تمام کهکشان‌ها تحت‌تاثیر ماده تاریک هستند. اضافه شدن جرم حفره‌های ماده تاریک باعث شد که گرانش دو کهکشان بیش از آن چیزی باشد که تصور می‌شد و بنابراین کشش آنها به طرف یکدیگر بیشتر شود. لوب و کوکس نتیجه‌گیری کردند که برخورد دو کهکشان کمتر از دو میلیارد سال دیگر خواهد بود .این عبور حدود نیم‌میلیون سال طول خواهد کشید و بسیاری از ستاره‌های این دو کهکشان از کنار یکدیگر رد خواهند شد. احتمال برخورد ستاره‌ها به یکدیگر بسیار ناچیز است اما ستاره‌های پرجرم بر دیگر ستاره‌ها تاثیر خواهند گذاشت و مسیرشان تغییر خواهد کرد و حتی جزئی از ستاره‌های کهکشان دیگر خواهند شد. پس از این برخورد دو کهکشان دوباره از هم دور می‌شوند که تقریبا ۵/۳ میلیارد سال بعد خواهد بود و در نهایت حدود پنج میلیارد سال بعد به یک کهکشان واحد تبدیل خواهند شد. لوب و کوکس نام این کهکشان را میلکومدا گذاشته‌اند.
پس از اولین برخورد احتمال بسیار زیادی وجود دارد که خورشید در کهکشان راه‌شیری و در فاصله فعلی‌اش با مرکز کهکشان، یعنی ۲۶ هزار سال نوری باقی بماند. اما ۱۲ درصد احتمال دارد که از راه‌شیری بیرون برود و در فاصله ۶۵ هزار سال نوری از مرکز کهکشان قبلی خود قرار گیرد. تیم لوب و کوکس در حال تهیه تصاویری هستند که نشان می‌دهد در صورت بروز این اتفاق آسمان از روی زمین چه شکلی خواهد داشت
Nature.com
جف کانیپ
تحلیل: روزنامه هم میهن
امیدوارم مفید بوده باشد...