تالار گفتگو ستاره‌شناسان

مدام در پی طعن است بر حسود و عدوت سماک رامح از آن روز و شب سنان گیرد

دو چشم باز نهاده نشسته ام همه شب/چو فرقدین نگه می کنم ثریا را

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند/تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری