سلام دوستان

من یک سوال داشتم در مورد اینکه اگر ما در مدت 1ماه به سمت جنوب به ماه نگاه کنیم در یک ساعت مشخص ماه در این مدت 1ماه به چه سمتی حرکت خواهد کرد ؟ مثلا هر شب ساعت 10 شب به ماه نگاه کنیم ، و یک زاویه از طرف راست خودمون بکشی و حرکت ماه را برسی کنییم...

آقای میرطاووسی از دو ماه پیش به بچه های انجمن گفته بودند که خودشون رو برای برگزاری یکی از پروژه های سال جهانی ستاره شناسی آماده کنند و پس از تشریح پروزه های سال جهانی ستاره شناسی توسط استاد برای دانش آموختگان سطح مقدماتی و عمومی اولین جلسه ی انجمن به یاری خدا و با حضور بچه های انجمن ،دوشنبه مورخ 5/12/87آغاز شد...
در این جلسه ایده هایی توسط اعضا داده شد ...یکی از این ایده ها برگزاری نمایشگاه نقاشی ستاره شناسی به همراه طرح یک سوال در زیر هر یک از نقاشی ها توسط بچه های دبستانی بود... با موضوع : آسمان از نگاه من

قرار بر این شد که دو تن از اعضای انجمن خانم دیلمی و خانم سلیمانی به تعدادی از مدارس رجوع کرده ، و این طرح را با آنان در میان بگذارند...

پس از هماهنگی با مدیران مدارس و رسیدن تعدادی نقاشی به دست ما و برگزاری جلسات متعدد توسط اعضای انجمن ، به خاطر آن که در داوری نقاشی های ارسالی تنها دید ستاره شناسی ما دخیل نباشد ، از دو تن از نقاشان مجرب ماهشهر تقاضای داوری نمودیم...داوری نقاشی ها توسط جناب آقای کیارمین غیاثی و سرکار خانم صالحی و پدرم (داود دهداری) ، انجام شد . در داوری نقاشی ها سعی بر آن شد که به رویاهای کودکان بیشتر اهمیت داده و تکنیک ، کمتر مدنظر قرار گیرد. از این میان نفرات اول تا دهم انتخاب شدند . از آنجایی که مبعث پیامبر اسلام نزدیک بود برنامه را به جای سه شنبه ، به پنج شنبه بیست و دوم اسفند 1387 در سالن آمفی تئاتر سربندر موکول کردیم. اکنون زمان بیشتری داشتیم... در این میان هر یک از اعضاء کاری را بر عهده گرفتند...

آقای میرطاووسی نوشتن دعوت نامه برای خانواده ی شرکت کنندگان ، فرماندار ، شهردار ، بخشدار ، امام جمعه ، رؤسای آموزش پرورش و اعضای خاص دیگر...

سه تن از بچه ها نوشتن روزنامه دیواری را به عهده گرفتند که یکی از آنها شامل گردونه ی آسمان شب برای آشنایی بیشتر افراد با ابزار نجومی بود...

چهار تن دیگر چسباندن نقاشی ها بر روی کاغذ کش دار...خانم خرّمی درست کردن ماکت مدل بطلمیوسی... خانم مهتاب روشن درست کردن چندین ماکت از موشک ها و سیارات زحل...مشتری و مریخ را عهده دار شدند .

من هم که بیشتر نقش اجرایی و هماهنگ کننده داشتم . تقسیم کارها و هماهنگی های لازم ، نوشتن مطلبی پیرامون سال جهانی ستاره شناسی دربروشور ها(100 ساعت ستاره شناسی و آگاهی از کیهان)...تهیه ی تصاویر و پوسترهای ستاره شناسی…درست کردن یک بادبادک نجومی و ...برعهده ی من بود.

طبق برنامه ریزی ، روز چهارشنبه دعوت نامه ی مدعوین توسط استاد میرطاووسی داده شد...

از ساعت 17 روز چهارشنبه تمامی اعضا به همراه نقاشی ها در سالن آمفی تاتر شروع به چسباندن نقاشی ها نمودند که تا ساعت 9 شب ادامه داشت . در این میان استاد در منزلشان در حال درست کردن ساعت آفتابی و پارچه نویسی بودند ، آن هم تا ساعت 3 صبح.ساعت 21 آقای میرطاووسی با ما تماس گرفتند و از همه خواستند که فردا صبح ( پنجشنبه ) در آمفی تئاتر حضور داشته باشند . با گفتن این جمله آن هم به دانش آموزان و مژده ی نرفتن به مدرسه ، شاید بتوانید جَو محیط حاکم و جیغ و فریاد و ذوق بچه ها را تصور کنید...

از آنجا که حساسیت بسیاری در زمینه ی مسولیتی که برعهده می گیرم دارم با وجود دوری راه ، ساعت 7 صبح از ماهشهر به سربندر رفتم تا کارهای عقب افتاده را قبل از ورود اعضا ی انجمن و خوشحال شدن استاد و بچه ها از خوب اجرا شدن برنامه ها ، انجام دهم ...

نقاشی ها را دوباره خودم به همراه یکی از بچه ها و مادرم در راهرو چسباندیم طوری که نقاشی ها بازدیدکنندگان را به سالن راهنمایی می کرد . دو تن از بچه ها در حال درست کردن ماکت مریخ و مشتری (که به اصرار بچه ها چشم مشتری حتما باید در آن می بود) ، بودند... من هم به همراه یکی از بچه ها دعوت نامه های باقیمانده را در بین مدارس پخش کردیم...

در راه بازگشت استاد را دیدم...آن هم با دست پر...

با ورود استاد ، بچه ها انگار دوباره جانی تازه گرفته بودند . تعدادی شروع به کادو کردن جوایز ...عده ای وصل کردن ماکت ها و استاد به همراه یکی ، دو تا از بچه ها نصب کردن پلاکاردها . یکی از بچه ها هم مسئول خرید وسایل پذیرایی بود...

دو مدل بروشورهم چاپ شده بود که یکی ، اطلاعات مختصری از اصطلاحاتی همچون کهکشان،سحابی،سیارات،ستاره،صورفلکی و نامگذاری آن ها به مردم می داد و بروشور دیگر زمان بندی برنامه ها به همراه مقاله ای پیرامون سال جهانی ستاره شناسی و توضیح 2 تا از پروژه های سال جهانی نجوم (100ساعت ستاره شناسی و آگاهی از کیهان ) بود...


بازدید از نمایشگاه نقاشی ستاره شناسی 18:30 الی 19:15 —-
قرائت قرآن و سرود ملی 19:15 الی 19:30 —-
خیرمقدم و گزارش های فعایت انجمن 19:30 الی 19:40 میرطاووسی
سخنرانی امام جمعه ی شهرستان 19:40 الی 19:50 حاج اقا تابش
سخنرانی رئیس آموزش و پرورش ۱۹:50 الی 20:00 مهندس قنواتی
پخش تصاویر نجومی به همراه پذیرایی 20:00 الی 20:10 —-
تشریح پروژه های سال جهانی نجوم 20:10 الی ۲۰:30 میرطاووسی
اهدا جوایز و احکام دانش آموختگان مقدماتی ۲۰:30 الی 20:45 —-
تشریح اجرام فلکی قابل رصد ۲۰:45 الی 21:00 گلناز دهداری
رصد اجرام آسمانی 21:00الی 21:30 —-


از ساعت 18 کم کم شاهد حضور مردم بودیم . با دیدن گردونه ها و تلسکوپ ها سوالاتی می پرسیدند . دیدن پوستر ها و عکس های ستاره شناسی آن ها را به وجد آورده بود . هر یک از اعضا دارای یک کارت شناسایی بود تا شناسایی آن ها برای مردم با سهولت انجام شود .

از آن جایی که این همایش متعلق به بچه ها بود خب سرو صدا های بچه ها زیاد بود . من هم ناچار بودم مدام بهشون آبمیوه بدهم تا شاید ساکت شوند . بیشتر سر و صداها هم از یک گروه 10 نفره بود آن هم از پسران شلوغ که بیشتر نقاشی های برگزیده از همین گروه شر و شیطان بود...
گروهی که یکی از آنها عکس ایستگاه فضایی بین المللی را دیده بود و مرتبا فریاد می زد آقا ، آقا ، من میدونم اون عکسه چیه ؟؟؟ آنتنه... آنتن ...!

به هر حال حرف های بامزه ای از بچه ها می شنیدیم . آگاه شدن از دنیای ستاره شناسی و آسمانی بچه ها برای من خیلی جذاب بود...

پس از تشریح پروژه های سال جهانی نجوم ، نوبت به اهدا جوایز رسید . نام هر یک از بچه ها که خوانده می شد نقاشی او روی پرده ، برای مردم به نمایش گذاشته می شد . و از نفرات اول تا سوم هم تقاضا شد تا در مورد نقاشی هایشان توضیحی دهند . نفر اول بر خلاف تمامی نقاشی ها،خورشیدش را قرمز کشیده بود وقتی علتش را می پرسیدی می گفت: من همیشه خورشید هایم را قرمز می کشم...

هیچ یک از بچه ها دلیلی برای استفاده از رنگ های غیر مرسوم نداشتند...همه ی آنها از دنیای زمینی کنده شده و به آسمان ها عروج کرده بودند و همه چیز را آسمانی می دیدند...

اما بعد متوجه شدم همان که خورشیدش همیشه قرمز است ، فرزند یک آتش نشان است ! و پدرش را همیشه به رنگ قرمز و با لباس قرمز دیده... مطمئنا بی تاثیر نبوده است...

پس از اهدا جوایز من هم به نیابت از تمامی اعضا انجمن ، شروع به تشریح اجرام قابل رصد آن شب که شامل : سحابی جبار، خوشه ی پروین، خوشه ی کندو در خرچنگ، سیاره ی زحل و ماه که آن شب هلال حدود 16 روز و 12 ساعت بود ، پرداختم...

و در آخر همه ی مردم : پیش به سوی آسمان... به همراه چهار تلسکوپ و دو دوربین دوچشمی...

یک تلسکوپ دابسونی 10 اینچ ، تال 120، یک شکستی و نیوتونی دیگر و دوربین 80*20 و 70*15

اما آن قدر جمعیت زیاد و وقت تنگ بود که نتوانستیم همه اجرام را به همه مردم نشان دهیم...

ساعت 11 همه محل را ترک کردیم . از شدت خستگی ، کسی دیگر حسی در بدن نداشت .

همه به منزلمان رفتیم و در خواب تا صبح مهمان آسمان بودیم . اما این خواب ها این بار محدود به خواب های ما اعضای انجمن نجوم نبود ، آن شب بسیاری از مردم شهر با ما در آسمان ها بودند...

این حاصل چند هفته برنامه ریزی آن هم با حداقل امکانات و پول تو جیبی بچه ها بود...

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
   

انجمن علمی پژوهشی آسمان تاریک از شما دعوت می کند تا در پروژه آسمان رصدی عمومی، که به اختصار زمین در شب نامیده می شود شرکت کند. این پروژه از شرکت کننده ها می خواهد تا صورت فلکی جبار را از 16 تا 28 مارس 2009 برابر با 26 اسفند 1387 الی 8 فروردین 1388 با چشم غیر مسلح رصد کنند. شرکت کننده ها در این پروژه تنها آسمانی صاف که در آن ستارگان بسادگی قابل رویت است را انتخاب می کنند و سپس نور ستاره ها را با استفاده از جدول های تعبیه شده؛ اندازه گیری می کنند. و در آخر, برای گام پایانی؛ مشاهدات خود را به پایگاه ما منتقل کنند.
http://www.darksky.ir/component/content ... 8-11-01-57

دوستان عزیز
این تاپیک رو به سفارش جناب owl ایجاد کردم که موضوع بحث اینه:
اگه میتونید کار و اهداف این پروژه رو توضیح بدید؟
حالا به کجا رسیده و به کجا خواهد رسید؟

سلام
با مشورت و صحبت با گروهی از دوستان علاقه مند قرار شد که از این هفته به بعد، یک تاپیک به برنامه آسمان شب هفته گذشته اختصاص بدهیم و آن را نقد و بررسی کنیم و پیشنهادات و انتقادات خودمان را مطرح کنیم.


نظر شما راجع به برنامه این هفته آسمان شب چیست؟

سلام دوستان.
پریشب رفتیم شب رصدی و یک ماهواره رو اتفاقی دیدیم وگرفتیم ماهواره نسبتا ارام حرکت می کرد برای همین نوبتی یکی تلسکوپ رو حرکت میداد و اون یکی میدید .خیلی زیبا بود.سلولهای خورشیدیش کاملا معلوم بود.البته تلسکوپ هم نسبتا قوی بود(دابسونی 10 اینچ)البته قبلا ماهواره رو گرفتم.نمی دونم چرا ولی هیچ کدوم مثل اینیکی قشنگ و واضح نبود.این انقدر قشنگ بود که من بعضی وقتها به خاطر اینکه دوباره ایت فرصت پیش بیاد با یک تلسکوپ بیکار منتظر ماهواره بشیم.به شمام توصیه می کنم اینکارو بکنید.

سلام
طیف نما ها اولین بار برای استفاده در مورد خورشید به کار برده شدند. و به این ترتیب بخش هایی از نور خورشید رو که در طیف نما معلوم نبودند به جذب گاز های جو خورشید نسبت دادند و البته از اونجا که معلوم بود چه گازی چه موادی رو جذب می کنه به موادی که در خورشید وجود داره پی بردند.و این انقلابی در علم ستاره شناسی بود چراکه با همین روش مواد داخل ستارگان دیگر هم به دست امد.
البته فاصله ی خورشید تا زمین تنها صد و پنجاه ملیون کیلو متر است و تنها خطایی که وجوددارد جو زمین است که محتوای انرا از قبل می دانیم و خطای انرا حذف می کنیم اما اگر بین ما و ستارگان دوردست یک دسته غبار موجود باشد چه؟
ان غبار ها می تواند نور ستاره را تا حدی جذب کند و بخشی از اطلاعات به دست امده از مواد ان ستاره مربوط به مواد ان غبار در سر راه باشد.با این خطا چه باید کرد وایا اصلا این خطا پذیرفته است؟

سلام.
چگالی سحابی ها خیلی پایینه وما به علت دور بودنمون از این سحابی ها اون هارو مشاهده می کنیم همانطور که شما ابر هارو خیلی راحت می بینید ولی وقتی مه میشه(در واقع وقتی خودمون داخل ابر ها هستیم) اون هارو فقط به صورت یک حاله می بینید.یا مثال دیگه.:شما از دور الودگی شهر رو به رنگ خاکستری یا قهوه ای مشاهده می کنید.ولی اطراف خودتون چیزی نمی بینید در حالی که در بسیاری از موارد شما هم در اون الودگی حضور دارید و بخاطر نزدیک بودنتون به الودگی اون رو نمی بینید.این دقیقا اتفاقیه که تو سحابی ها می افته یعنی اگه ما بریم داخل سحابی هیچ چیز از سحابی رو نمی بینیم.جالبه بدونین که چگالی هیدروژن داخل یک سحابی ده به توان منفی هفده برابر چگالی ای است که ما در ان زندگی می کنیم و خلا هایی که در ازمایشگاه ها تولید میکنیم به مراتب چگال تر از سحابی ها هستند وما برای پر کردن یک استکان از گاز های سحابی با همین فشار یک اتمسفر باید مکعبی که هر سطح ان به اندازه ی تهران است از داخل سحابی برداریم!

نزدیک ترین ستاره hock: به زمین بعد از خورشید چقدر با ما فاصله دارد :wink:

بنام خالق آسمانها
ستارگان زینت های زیبایی هستند در آسمان شبهایمان. اما زمانی این زیبایی تکامل می یابد که شناختمان را درباره چگونگی تشکیل آنها،ویژگی های رنگ،دما ،فاصله وانواع آنها و همچنین رابطه این ویژگی ها با هم بیشتر کنیم و لذت رصد را چند برابر کنیم.در این مقاله سعی بر آنست که توضیحاتی هرچند مختصردر باره ستارگان به دوستداران آسمان شب داده شود.
ستارگان برای به وجود آمدن نیاز به مواد اولیه ای دارند که شامل گاز میان ستاره ای و غبار میان ستاره ای است و به صورت ابرهای نسبتاً چگال هستندکه درصد بسیاری از مواد این ابر ها را، گاز هیدروژن تشکیل میدهد.این گازبه صورت های اتم های خنثی و یونیده و مولکول یافت می شود.البته به جز هیدروژن مواد دیگری در این ابر ها وجود دارند مثل:اکسیژن،هلیوم،کربن و ...که به تشکیل ستاره ها و ادامه زندگی آنها کمک می کنند.نوری که ما از ستارگان دریافت میکنیم در اثر واکنشهای درون هسته ستاره ها ست که از ترکیب هسته ها در زمان برخورد با یکدیگر رخ میدهد این واکنش ها را واکنش های جوش هسته ای می نامند. به وسیله رصد ستارگان دوردست به وجود ماده ای به نام غبار میان ستاره ای پی برده شد.این ماده باعث می شود تا ستارگان دور،تاریکتر و به رنگ متمایل به قرمز دیده شوند.ستارگان دور با از دست دادن تابش آبی خود و کاهش کمتر نور قرمز(به علت تفاوت درضریب شکست دو نور آبی و قرمز) قرمز و تیره به نظر می رسند.و میتوان نتیجه گرفت که قرمز بودن یک ستاره به معنی غول سرخی بودن آن نیست بلکه باید فاصله آن ستاره از زمین را نیز در نظر بگیریم. نکته در موردغول سرخی ها اینکه ستارگانی که رنگ های آنها به سمت طیف رنگ قرمز میرود به زمان مرگشان نزدیک تر هستند(در مقالات آینده به چگونگی مرگ ستارگان و غول سرخی ها خواهم پرداخت) به طور کلی یک ستاره زمانی تشکیل میشود که نواحی متراکم گاز میان ستاره ای دچار رمبش گرانشی و از یک نوع موج تکانشی متاثر شود. هنگامی که واکنش در درون گازها شروع میشود رمبش متوقف میشود و گاز ها به مرور داغ تر و سر انجام هسته های هیدروژن با هم ترکیب میشوند و هلیم را به وجود می آورند.و انرژی،دما و فشار درون ستاره افزایش می یابد.بعد از این مراحل واکنش های درون ستاره ای به حالت پایدار و منظمی می رسد و از این لحظه زندگی اصلی یک ستاره شروع میشود و تا روزی که هیدروژن در ستاره باقی است، این زندگی ادامه دارد.اما بهتر است در مورد خورشید و واکنش های درون آن که سبب تولید انرژی در آن می شود توضیحی بدهم.چرا که خورشید نزدیک ترین ستاره به ماست،در اولین مرحله دو هسته هیدروژن ترکیب می شوند تا یک هسته واحد را تشکیل دهد که هیدروژن سنگین است.در مرحله دوم هسته هیدروژن سنگین با گسیل پرتوگاما، پروتون دیگری را جذب میکند و به هلیم سبک تبدیل میشود.و در سومین مرحله که مرحله نهایی است دو هسته هلیم سبک ترکیب می شوند تا هسته هلیم معمولی و دو هسته هیدروژن تشکیل شود. نتیجه نهایی این واکنشها،تبدیل 4هسته هیدروژن به یک هسته هلیم به اضافه انرژی آزاد شده است. این واکنشهای درون خورشید روی میدهد و اکثر ستارگان از طریق واکنشهای جوشی که توضیح دادم انرژی تولید میکنند.