سلام من امروز استلاریم رو دانلود کردم. اما طرز کارش رو بلد نیستم .راهنماییم کنید...

به دلیل حرکت نقطه ورنال در سال سال از نظر زمانی چقدر زودتر تحویل میشود؟؟ اکثر کسوفها بزرگ هر 18.6سال یکبار رخ می دهد چرا؟ نسبت نیروی گرانش به نیروی گریز از مرکز چقدر است؟ چرا روز خورشیدی از روز نجومی بلند تر است؟ آقا یه دنیا ممنون میشم اگر کسی جواب بنده رو بده...

يکشنبه 13/9/1390 تاريخ : این عکس کجای عالم است!


--------------------------------------------------------------------------------

جهان پر از راز و رمزهای مختلفی است که بشر هنوز به آن ها دست نیافته است. میل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار می کند تا به مناطقی که به آن ها دسترسی ندارد نظر اندازد و از طریق تجاربی که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هایی درباره آن ها ارائه کند.

--------------------------------------------------------------------------------


خیال و علم؛ گرچه در نگاه اول این دو از هم جدا هستند اما مانند دو بال پرنده در طول تاریخ توانسته اند انسان را تا جایگاهی که اکنون در آن قرار دارد به پیش ببرند و به پیش خواهند برد. گاهی اوقات علم در مقابل خیال سرکشی کرده و بعضی مواقع این خیال بوده است که بر علم چیره گشته. اما شکوفایی هر دو زمانی اتفاق افتاده است که در کنار یکدیگر بودند و با هم حرکت کرده اند.



حال شما نیز قوه تخیلتان را به پرواز دربیاورید و به دو تصویر پیش رو با دقت نگاه کنید:

[attach=config]1200[/attach]
[attach=config]1201[/attach]



به نظر شما دو تصویر بالا مربوط به چه چیزی یا چه مکانی هستند؟ آیا می توانید حدس بزنید که نخستین عکس چه چیزی را نمایش می دهد؟ نظرتان درباره دومین عکس چیست؟ !

فراموش نکنید که درست یا غلط بودن حدس های شما مهم نیست آنچه که ارزشمند است تنها تفکر بر روی خالق این زیبایی هاست.



تصویر اول: مرکز قنطورس a


شلوغی فوق العاده*ای از خوشه*های ستاره*ای جوان، ابرهای غول پیکر گازی درخشان و باریکه*ی با ابهت از ابر و غبار تیره که ناحیه مرکزی کهکشان فعال قنطورس a را دربر گرفته است. این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل برای نشان دادن رنگ*های طبیعی این طوفان كیهانی پردازش شده است. تصاویر فروسرخ از هابل نیز نشان داده است که در مرکز این فعالیت پنهان چیزی است که به نظر می*رسد صفحه*ای از موادی است که به درون سیاه چاله*ای با جرمی هزاران برابر جرم خورشید به شکل مارپیچ حرکت می کند. قنطورس a در ظاهر خود ناشی از برخورد دو کهکشان است و مانند خرده*ای رها شده در حال تحلیل رفتن توسط سیاهچاله است. منجمان اعتقاد دارند که موتور مرکزی چنین سیاهچاله*ای سبب تولید امواج رادیویی، گاما و ایکس می*شود که توسط قنطورس a و دیگر کهکشان*های فعال ساطع می*شود. برای یک کهکشان فعال، قنطورس a بسیار نزدیک است: فقط 10 میلیون سال نوری و آزمایشگاهی نسبتاً مناسب برای بررسی این منابع قدرتمند انرژی است.



تصویر دوم: رانش روی سیارك وستا


برخی از شگفت*انگیزترین پرتگاه*های منظومه*ی شمسی در سیارك وستا قرار دارند. در میانه تصویر بالا پرتگاه بسیار عمیقی دیده می*شود که از بالا تا پایین آن حدود 20 کیلومتر است. این تصویر را فضاپیمای روباتیك سپیده*دم، كه ابتدای امسال گردش خود به دور این سنگ فضایی 500 كیلومتری را آغاز كرد، گرفته است. توپوگرافی از این دیواره*ها*ی شیب*دار و اطرافش نشان می*دهد كه احتمالاً رانش*های گسترده*ای در این شیب*ها رخ داده است. منشاء این دیواره*های شیب*دار هنوز ناشناخته است اما به نظر می*رسد كه بخش*هایی از پرتگاه*هایی بسیار قدیمی*اند مانند تعدادی از دهانه*های برخودی كه روی آن دیده می*شود. فضاپیمای سپیده دم اكنون نقشه*برداری از عرض*های بالایی وستا را به پایان رسانده است و با گردش مارپیچی به عرض*های پایین*تر نزدیک می*شود تا میدان گرانشی این سیارك را بررسی كند. قرار است در طی سال 1391/2012 سپیده دم از وستا دور شود و سفر درازمدت خود را به سرس، بزرگ*ترین جرم شناخته شده*ی كمربند سیارك*ها، آغاز كند.

در جنگ جاذبه ای میان خورشید و مشتری، وستا و سرس، دو تن از ساکنان کمربند سیارک ها توانستند جان سالم به در ببرند و همچنان از زمان شکل گیری تا به الان دست نخورده باقی بمانند

در جنگ جاذبه ای میان خورشید و مشتری، وستا و سرس، دو تن از ساکنان کمربند سیارک ها توانستند جان سالم به در ببرند و همچنان از زمان شکل گیری تا به الان دست نخورده باقی بمانند. شواهد نشان می دهد هر کدام از این دو ویژگی ساختاری متفاوتی دارند بنابراین هر یک باید مسیر تکاملی مختلفی را طی کرده باشند. وستا سیارکی خشک و ساختار یافته به نظر می رسد که ویژگی های سطحی متفاوتی مانند گدازه های بازلتی یا دهانه های عمیق در قطب جنوب را دارا می باشد. در مقابل سرس دارای سطحی رسی و گردوغبار گونه است که شواهدی از وجود آب در آن دیده شده است و این موضوع دانشمندان را برای جستجوی لایه های یخ در آن کنجکاو کرده است. ویژگی های فیزیکی وستا بسیار شبیه ساختار سیارات داخلی منظومه شمسی است در حالی که سرس مانند قمرهای یخی سیارات خارجی منظومه شمسی به نظر می رسد. با مطالعه این تضادها و مقایسه خصوصیات این دو سیارک، دانشمندان می توانند اطلاعات خود را درباره مرحله تبدیل مناطق صخره ای درونی به مناطق یخی بیرونی منظومه شمسی افزایش دهند.





فرآوری: م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی تبیان


--------------------------------------------------------------------------------


منبع:

پایگاه ماهنامه نجوم

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
       



[COLOR="#0000FF"]
[B][SIZE=3]بدفهمي هاي نجومي (1)


بسياري از ما با رويدادها و مسائل نجومي آشنايي چنداني نداريم و هرگاه با يك نمونه از آن ها رو به رو مي شويم مدت زمان بسياري طول مي كشد تا به مفهوم درستشان پي ببريم. اين موضوع از آنجا نشات مي گيرد كه ما درباره برخي از اصطلاحات دچار بدفهمي هستيم و درك صحيحي از صورت مساله نداريم. در اين مطلب و مطلب آينده به 10 مورد از اين بدفهمي ها اشاره خواهيم كرد.

[ATTACH=CONFIG]1197[/ATTACH]

چرا در آن شب*هايي كه گفته مي*شود يك بارش شهابي رخ خواهد داد، اصلاً باراني از شهاب در كار نيست؟

وقتي رسانه*ها اعلام مي*كنند به*زودي يك بارش شهابي رخ خواهد داد، در ذهن شنوندگان احتمالاً تصوير آسماني پر از شهاب*هاي درخشان كه مثل باران مي*بارند، مجسم مي*شود، اما متأسفانه بايد گفت تقريباً تمامي حدس هاي* شما راجع به يك بارش* شهابي غلط است.



معمولاً اگر در شبي كاملاً تاريك و صاف و معمولي، آسمان پرستاره را زير نظر بگيريم، احتمالاً در هر ساعت، فرصت تماشاي بيش از شش شهاب نصيبتان نخواهد شد، اما در بعضي شب*هاي سال، اين آمار، افزايش چشمگيري مي*يابد به*طوري كه ستاره*شناسان در آن موارد ويژه مي*گويند كه يك «بارش شهابي» در شرف وقوع است. مثلاً در اخر مردادماه يا اواخر آذرماه، مي*شود اين افزايش آمار شهاب*ها را به صورت واضح تشخيص داد كه آمار دقيقش مي*شود چيزي در حدود يك شهاب در دقيقه. در واقع اين دو موقعيت خاص از سال، ميزبان شلوغ*ترين بارش*هاي شهابي هر سال هستند؛ هرچند كه شايد در اين شب*ها هم اصلاً معني واژه «بارش» آنقدر*ها برايتان مجسم نشود.

اين بارش*هاي شهابي، وقايع نادري*اند كه در جريانشان، زمين، حين حركتش به دور خورشيد، از ميان توده*هاي غباري كه به*دنبال عبور يك دنباله*دار، از گيسوي بلند غبارينش در مدار زمين** رها شده*اند، رد مي*شود و آن*وقت است كه شهاب*ها، با آرايشي كه شبيه به رگه*هاي آب يك دوش حمام است، از آسمان فرومي*ريزند (سقوط دانه*هاي برف را به شيشه روبه*روي ماشينتان تصوير كنيد). همان*گونه كه گفتم اين وقايع، اندك و پراكنده*اند.

آيا ماهواره*ها را واقعاً با چشم غيرمسلح مي*توان تشخيص داد؟

شك نكنيد! در واقع اكثر مردم تعجب مي*كنند اگر بشنوند كه جسم نسبتاً كوچكي كه در ارتفاع صد*ها كيلومتري زمين در مدار قرار دارد را بدون استفاده از دوربين*هاي دوچشمي و تلسكوپ بتوان مشاهده كرد. از زمان پرتاب اسپوتنيك-1، نخستين قمر مصنوعي جهان در سال 1957 ميلادي، آمار ماهواره*هاي حاضر در فضا رشد چشمگيري داشته است، به*طوري كه تعدادشان هم*اكنون به حدود 10هزار عدد مي*رسد.

يك*بار اختر*شناس انگليسي، دزموند كينگ-هل (Desmond King-Hele) گفته بود كه يك ماهواره «مثل ستاره*اي*ست كه كنترلش را از دست داده و تصميم دارد از بخشي، به بخش ديگر آسمان نقل مكان كند». اگر در نزديكي*هاي غروب يا طلوع آفتاب از خانه خارج شويد و به*دقت آسمان را جست*وجو كنيد، عجيب است اگر 15 دقيقه صبر كنيد و يك ماهواره هم نبينيد. اغلبشان آنقدر كم*نورند كه با چشم غيرمسلح نمي*توان تشخيصشان داد، اما چندصدتايشان بزرگ و نزديك (البته با فاصله 160 تا 640 كيلومتري از سطح زمين) هستند و مي*توان تماشايشان كرد.

بسياري از ما با رويدادها و مسائل نجومي آشنايي چنداني نداريم و هرگاه با يك نمونه از آن ها رو به رو مي شويم مدت زمان بسياري طول مي كشد تا به مفهوم درستشان پي ببريم. اين موضوع از آنجا نشات مي گيرد كه ما درباره برخي از اصطلاحات دچار بدفهمي هستيم و درك صحيحي از صورت مساله نداريم

البته اين نكته را هم بايد افزود كه نور ماهواره*ها، نه از خودشان، بلكه ناشي از بازتاب نور آفتاب از صفحات خورشيدي تأمين برق و يا سطح صيقل*خورده*شان است كه به*همين*منظور حين جابه*جايي در آسمان، افت و خيزهايي هم به تبع چرخش ماهواره، در درخشندگي ظاهريشان ديده مي*شود. زماني*كه ماهواره به سايه زمين وارد مي*شود، آن را نمي*شود ديد، اما به*محض ورود به قلمرو نور خورشيد، باز آسمان را به*شكل نور كوچك و غير چشمك*زن طي مي*كند.

ركورد درخشنده*ترين قمر مصنوعي تاريخ، هم*اكنون در دست ايستگاه فضايي بين*المللي (ISS) است. اين ايستگاه، در مداري با فاصله متوسط 355 كيلومتر از سطح زمين، به*گرد سياره*مان مي*چرخد و مثل هواپيماي پرسرعت (اما غيرچشمك*زن)، به*مدت تقريباً دو دقيقه، در آسمان عصرگاهي و بامدادي ديده مي*شود. ISS را به*راحتي مي*شود با يك هواپيماي معمولي اشتباه گرفت، هرچند كه در اوج درخشندگي*اش حتي گاهي مي*تواند از سياره زهره هم باشكوه*تر ديده شود.


چرا دنباله*دار*ها در آسمان حركت نمي*كنند؟

[ATTACH=CONFIG]1198[/ATTACH]

قبل از پاسخ به اين پرسش، اين نكته را در نظر بگيريد: هيچوقت ديده*ايد كه ماه، مثل يك شهاب درخشان از مقابل چشمتان رد شود؟ پاسختان البته خير خواهد بود. با وجود اينكه ماه، با سرعتي در حدود سه*هزار و 200 كيلومتر بر ساعت به دور زمين مي*چرخد، با فاصله* سرسام*آورش از ما (كه به*طور متوسط حدوداً 382 هزار كيلومتر مي*شود)، حركت مداري*اش را نمي*شود آشكارا حس كرد. در واقع ماه، هر ساعت به*قدر پهناي خودش در آسمان، نسبت به ستاره*ها به*سمت غرب جابه*جا مي*شود. به*همين*ترتيب، هرچند كه يك دنباله*دار درخشان با سرعتي در حدود ده*ها هزار كيلومتر بر ساعت در جهت بخش داخلي منظومه شمسي در حركت است، اما فاصله مجموعش با زمين، حدوداً ده*ها ميليون كيلومتر مي*شود. لذا با وجود اينكه يك دنباله*دار در آسمان حركت مي*كند، از آنجا كه فاصله زيادي تا سياره ما دارد، حركت شبانه*روزي*اش در پس*زمينه ثابت ستاره*ها فوق*العاده آهسته است. در نتيجه موضع يك دنباله*دار هم به*ه*مان نحوي كه ماه (و يا سيارات) در پهنه آسمان جابه*جا مي*شوند، تغيير مي*كند، نه مثل شهابي كه در **نهايت 90 كيلومتر از ما فاصله دارد.



آيا در تابستان*ها زمين نزديك*تر از هميشه به خورشيد است؟

خير! جالب اينجاست كه زمين در اواسط تيرماه هر سال، در دور*ترين فاصله مداري*اش از خورشيد به*سر مي*برد، حال*آنكه در اوايل دي*ماه، در نزديك*ترين موضع خودش نسبت به خورشيد است. تفاوت فاصله از زمين تا خورشيد در اين دو موقع از سال، حدود پنج ميليون كيلومتر، يا 3.3 درصد فاصله متوسط زمين از خورشيد است كه در نتيجه آن، گرماي ورودي به زمين در حدود هفت درصد تغيير مي*كند.

پس شايد بتوان گفت اين اختلاف فاصله باعث مي*شود كه هوا در تابستان*هاي نيمكره شمالي سرد*تر و در زمستان*هايش هم اندكي گرم*تر شود، اما خشكي*هاي به نسبت وسيع نيمكره شمالي، سرنوشت ديگري را رقم مي*زنند و زمستان*هاي نيمه شمالي را سرد*تر و تابستان*هايش را گرم*تر از نيمكره جنوبي زمين مي*كنند. البته بايد توجه داشت كه ساز و كار وقوع فصل*ها، مربوط به انحراف محور چرخش زمين نسبت به صفحه منظومه شمسي است كه باعث تغيير زاويه تابش خورشيد در اوقات مختلف سال مي*شود، به*طوريكه وقتي خورشيد در نيمكره شمالي به*طور عمود مي*تابد، در** همان لحظه نسبت به سرزمين*هاي نيمكره شمالي، حالت مايل دارد و لذا در شمال تابستان، و در جنوب زمستان است.


چرا ستاره قطبي، درخشنده*ترين ستاره آسمان نيست؟


وقتي*كه هنوز بچه بودم، يكي از عمو*هايم مرا در غروب دلچسب يك روز تابستاني بيرون برد و به ستاره آبي-سفيدي كه دقيقاً در بالاي سرم بود اشاره كرد و گفت: «اينو مي*بيني؟ اين ستاره قطبيه.» (بعد*ها متوجه شدم كه اين ستاره در واقع ستاره «نسر واقع» (يا وگا) بوده كه پنجمين ستاره پرنور آسمان است.)

ستاره قطبي را شايد بتوان مهم*ترين ستاره مرئي آسمان نيمكره شمالي دانست، اما اغلب مردم گمان مي*كنند اين ستاره در واقع پرنور*ترين ستاره آسمان هم هست. اگر دقيق بگويم، ستاره قطبي، در رده چهل و نهم از حيث درخشندگي ستارگان آسمان قرار دارد، اما اگر اين شاخص درخشندگي نسبت به ميزان فاصله ظاهري از قطب شمال سماوي بسنجيم، «پرنور*ترين ستاره نزديك به اين نقطه» محسوب مي*شود. جالب اينجاست كه به خاطر رقص محوري زمين (همانند فرفره*اي كه در عين چرخش به دور خودش، اندكي دچار انحراف محوري هم مي*شود)، نقطه فرضي قطب شمال سماوي در حال نزديك*تر شدن به ستاره قطبي*ست (كه در بيست و چهارم مارس سال 2100 به نزديك*ترين فاصله*اش مي*رسد). بعد از آن، همانگونه كه رقص محوري هرگز از پا نمي*ايستد، نقطه شمال از ستاره قطبي دور و دور*تر مي*شود و بعد از حدود 12 هزار سال، نوادگان دورمان،** همان ستاره نسر واقع را به*عنوان ستاره قطبي خواهند شناخت. عمويم اگر اين را بشنود حتماً خوشحال خواهد شد!

[ATTACH=CONFIG]1199[/ATTACH]

منبع: تبي

[/SIZE][/B][/COLOR]

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
           

جغدهای میکرونی

سلام دوستان. من به بیشتر موظوعات این سایت یه نگاه کوچولو انداختم و دیدم که تو این سایت جای یه چیز کمه و اونم طنز نجومیه.مطمئنا برای هر کدوم از شما که رصد گر خوبی هستید (چون خودم نیستم و دوست دارم باشم) اتفاق افتاده که در بین یک رصد خوب و یا بحث در مورد یک پدیده نجومی گاهی گفتگو یا مشاهدتون به سمتی پیش بره که یه جوری خنده دار به نظر برسه و حالت طنز به خودش بگیره. منم با توجه به این موضوع منم این پست رو برای اختصاص دادن به طنز نجومی باز می کنم و اولین مطلب رو هم خودم قرار میدم.
در ضمن اگه پستی مشابه با این پست دیدید اطلاع بدین که این پست رو پاک کنم.

تو این تاپیک اخبار کیهانشناسی نوشته میشه.

تو این تاپیک اخبار مربوط به ماموریت های فضایی و فناوری های جدید فضایی نوشته میشه.