09-01-2010, 10:45 AM
مهندسي هوافضا مجموعهاي از علوم و تواناييهاي علمي و عملي در زمينه تحليل، طراحي و ساخت وسايل پرنده نظير هواپيماها، چرخبالها، گلايدرها، موشكها و ماهوارهها است.
به طور کلی مهندسي هوا فضا علمي است كه در آن از همه علوم از جمله متالوژي ، كامپيوتر و الكترونيك استفاده ميشود.
گرایش های مختلف:
اين رشته پنج گرایش دارد:1 ) آيروديناميك ، 2) جلوبرندگي، 3) مكانيك پرواز ،4) سازههاي هوافضايي، 5) سوانح هوايي و صلاحيتهايپروازي
«آيروديناميك» به مطالعه و بررسي جريان هوا، محاسبه نيروها و گشتاورهاي ناشي از آن بر روي جسم پرنده ميپردازد و مهندس هوا فضا با فراگيري اين علم به تحليل جريانهاي پيچيده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نيروهاي آئروديناميكي امكان بررسي پايداري و طراحي سازه را فراهم ميكند.
«جلوبرندگي» به مطالعه و بررسي سيستمهاي جلوبرنده اعم از موتورهاي پيستوني ، توربيني ، راكتها و نحوه توليد نيروي رانش در آنها ميپردازد.
«مكانيك پرواز» به مطالعه و بررسي رفتار و حركات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئروديناميكي ، هندسي و وزني ميپردازد و در واقع علم مكانيك پرواز از «عملكرد» تشكيل ميشود و «عملكرد» به بررسي برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازي در سرعتهاي مختلف و پايداري و كنترل وسايل پرنده ميپردازد.
«سازههاي هوافضايي» به مطالعه و بررسي سازههاي هواپيما و ديگر وسايل پرنده ميپردازد و هدف آن طراحي سازههايي است كه علاوه بر استحكام كافي در برابر بارهاي آئروديناميكي و ساير بارهاي استاتيكي وارد بر وسايل پرنده، حداقل وزن ممكن را نيز داشته باشند.
مواد امتحانی و ضرایب:
1. زبان عموميوتخصصي,2.رياضيات(معادلاتديفرانسيل و رياضياتمهندسي) , 3.آئروديناميك( مكانيكسيالات, آئروديناميك ,ترموديناميك و اصول جلوبرندگي) , 4.مكانيك پرواز (كنترل اتوماتيك,عملكرد,پايداري وكنترل) ,5. سازههاي هوايي (ديناميك ,ارتعاشات , مقاومت مصالح ,تحليل سازهها) , 6.طراحياجسام پرنده. ضرايب به ترتيب دروس: (1, 2, 2, 2, 2, 2)
رشتههاي نزديك به اين رشته و دروس این رشته :
با توجه به این که اين رشته قبلاً در مقطع کارشناسی از زيرشاخههاي مهندسي مكانيك بوده است، لذا داراي تعداد واحدهاي مشترك زيادي با رشته مهندسي مكانيك ميباشد. و عده زیادی از فارغ التحصیلان مکانیک این رشته را برای ادامه تحصیل در کارشناسی ارشد انتخاب می کنند.
در مقطع کارشناسی ارشد دروس گرایش های مختلف با هم تفاوت دارند اما دروس مشترک بین گرایش های مختلف محاسبات عددی پیشرفته، ریاضیات مهندسی پیوسته و مکانیک محیط پیوسته می باشند.
آينده شغلي ، بازار كار ، درآمد:
هدف اصلي صنعت هوافضا طراحي و ساخت وسايل پرنده است، در نتيجه فارغالتحصيلان مهندسي هوافضا ميتوانند در صنايع و موسسات تحقيقاتي هواپيمايي ، موشكي و ماهواره فعاليت بكنند و همچنين در كليه موسسات و سازمانهايي كه به نحوي از وسايل پرنده استفاده ميكنند، به عنوان كارشناس تحقيق در عمليات و تعمير و نگهداري خدمت كنند. اما علاوه بر اشتغال در مراكز فوق، يك مهندس هوافضا با تسلط بر علوم آئروديناميك، طراحي سازه و روشهاي طراحي توربو ماشينها توانايي كار در شاخههاي متعددي از مهندسي و پروژههاي خارج از حيطه صنايع هوافضايي را نيز دارد.
كاربرد زمينههاي مطالعاتي يك مهندس هوافضا تنها به طراحي هواپيما و وسايل پرنده محدود نميشود. براي مثال آئروديناميك خودروهااز برخي جهات شباهت زيادي به آئروديناميك هواپيما دارد و امروزه در اغلب صنايع خودروسازي با استفاده از تونل باد و علم آئروديناميك ، خودروهاي كم مصرفتري ميسازند. فرايند سيستمهاي كنترل صنعتي نيز با فرايندهاي طراحي كنترل در وسايل پرنده بر يك مبنا است و همچنين سازه اتومبيل و كشتي مشتركات زيادي با سازه يك هواپيما دارد و بالاخره توربينهاي گاز يك نيروگاه يا ايستگاه پمپ گاز همانند يك موتور جت تحليل و طراحي ميگردند. در نتيجه يك مهندس هوافضا علاوه بر شركتهاي هوايي در نيروگاهها، صنايع نفت و گاز و صنايع خودروسازي فرصتهاي شغلي خوبي دارد.
منبع:http://www.nasir.ir
یکی از نکات مهمی که باید اضافه کرد ، جديد بودن اين رشته است با این حال هم اکنون امکان ادامه تحصیل در رشته مهندسی هوافضا در داخل کشور تا مقطع دکترا میسر است. و شاید جالب باشد که بدانید دکتر مجتبی شهرامیار ، نخستین دانش آموخته ی مقطع دکترای مهندسی هوا فضا در ایران شهریور سال 1383 در گرایش سازه از دانشکده مهندسی هوا فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر فارغ التحصیل شد .
به طور کلی مهندسي هوا فضا علمي است كه در آن از همه علوم از جمله متالوژي ، كامپيوتر و الكترونيك استفاده ميشود.
گرایش های مختلف:
اين رشته پنج گرایش دارد:1 ) آيروديناميك ، 2) جلوبرندگي، 3) مكانيك پرواز ،4) سازههاي هوافضايي، 5) سوانح هوايي و صلاحيتهايپروازي
«آيروديناميك» به مطالعه و بررسي جريان هوا، محاسبه نيروها و گشتاورهاي ناشي از آن بر روي جسم پرنده ميپردازد و مهندس هوا فضا با فراگيري اين علم به تحليل جريانهاي پيچيده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نيروهاي آئروديناميكي امكان بررسي پايداري و طراحي سازه را فراهم ميكند.
«جلوبرندگي» به مطالعه و بررسي سيستمهاي جلوبرنده اعم از موتورهاي پيستوني ، توربيني ، راكتها و نحوه توليد نيروي رانش در آنها ميپردازد.
«مكانيك پرواز» به مطالعه و بررسي رفتار و حركات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئروديناميكي ، هندسي و وزني ميپردازد و در واقع علم مكانيك پرواز از «عملكرد» تشكيل ميشود و «عملكرد» به بررسي برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازي در سرعتهاي مختلف و پايداري و كنترل وسايل پرنده ميپردازد.
«سازههاي هوافضايي» به مطالعه و بررسي سازههاي هواپيما و ديگر وسايل پرنده ميپردازد و هدف آن طراحي سازههايي است كه علاوه بر استحكام كافي در برابر بارهاي آئروديناميكي و ساير بارهاي استاتيكي وارد بر وسايل پرنده، حداقل وزن ممكن را نيز داشته باشند.
مواد امتحانی و ضرایب:
1. زبان عموميوتخصصي,2.رياضيات(معادلاتديفرانسيل و رياضياتمهندسي) , 3.آئروديناميك( مكانيكسيالات, آئروديناميك ,ترموديناميك و اصول جلوبرندگي) , 4.مكانيك پرواز (كنترل اتوماتيك,عملكرد,پايداري وكنترل) ,5. سازههاي هوايي (ديناميك ,ارتعاشات , مقاومت مصالح ,تحليل سازهها) , 6.طراحياجسام پرنده. ضرايب به ترتيب دروس: (1, 2, 2, 2, 2, 2)
رشتههاي نزديك به اين رشته و دروس این رشته :
با توجه به این که اين رشته قبلاً در مقطع کارشناسی از زيرشاخههاي مهندسي مكانيك بوده است، لذا داراي تعداد واحدهاي مشترك زيادي با رشته مهندسي مكانيك ميباشد. و عده زیادی از فارغ التحصیلان مکانیک این رشته را برای ادامه تحصیل در کارشناسی ارشد انتخاب می کنند.
در مقطع کارشناسی ارشد دروس گرایش های مختلف با هم تفاوت دارند اما دروس مشترک بین گرایش های مختلف محاسبات عددی پیشرفته، ریاضیات مهندسی پیوسته و مکانیک محیط پیوسته می باشند.
آينده شغلي ، بازار كار ، درآمد:
هدف اصلي صنعت هوافضا طراحي و ساخت وسايل پرنده است، در نتيجه فارغالتحصيلان مهندسي هوافضا ميتوانند در صنايع و موسسات تحقيقاتي هواپيمايي ، موشكي و ماهواره فعاليت بكنند و همچنين در كليه موسسات و سازمانهايي كه به نحوي از وسايل پرنده استفاده ميكنند، به عنوان كارشناس تحقيق در عمليات و تعمير و نگهداري خدمت كنند. اما علاوه بر اشتغال در مراكز فوق، يك مهندس هوافضا با تسلط بر علوم آئروديناميك، طراحي سازه و روشهاي طراحي توربو ماشينها توانايي كار در شاخههاي متعددي از مهندسي و پروژههاي خارج از حيطه صنايع هوافضايي را نيز دارد.
كاربرد زمينههاي مطالعاتي يك مهندس هوافضا تنها به طراحي هواپيما و وسايل پرنده محدود نميشود. براي مثال آئروديناميك خودروهااز برخي جهات شباهت زيادي به آئروديناميك هواپيما دارد و امروزه در اغلب صنايع خودروسازي با استفاده از تونل باد و علم آئروديناميك ، خودروهاي كم مصرفتري ميسازند. فرايند سيستمهاي كنترل صنعتي نيز با فرايندهاي طراحي كنترل در وسايل پرنده بر يك مبنا است و همچنين سازه اتومبيل و كشتي مشتركات زيادي با سازه يك هواپيما دارد و بالاخره توربينهاي گاز يك نيروگاه يا ايستگاه پمپ گاز همانند يك موتور جت تحليل و طراحي ميگردند. در نتيجه يك مهندس هوافضا علاوه بر شركتهاي هوايي در نيروگاهها، صنايع نفت و گاز و صنايع خودروسازي فرصتهاي شغلي خوبي دارد.
منبع:http://www.nasir.ir
یکی از نکات مهمی که باید اضافه کرد ، جديد بودن اين رشته است با این حال هم اکنون امکان ادامه تحصیل در رشته مهندسی هوافضا در داخل کشور تا مقطع دکترا میسر است. و شاید جالب باشد که بدانید دکتر مجتبی شهرامیار ، نخستین دانش آموخته ی مقطع دکترای مهندسی هوا فضا در ایران شهریور سال 1383 در گرایش سازه از دانشکده مهندسی هوا فضا دانشگاه صنعتی امیرکبیر فارغ التحصیل شد .