03-05-2012, 08:01 PM
1- تقریبا بین سیاره شناسا توافق هست که بین مریخ و مشتری هیچوقت سیاره ای وجود نداشته و هسته های اصلی سازنده سیاره ( مثل سرس و وستا) به علت کشمکش گرانشی از طرف مریخ و مشتری هیچوقت نتونستن تبدیل به یه سیاره بشن. اگر این سیارک ها باقی مونده یه برخورد بین دو جسم بزرگ بودن (به علت اضافه شدن جرم جدید از طرف جسم برخورد کننده) باید بعد از برخورد جسم بزرگتری در همونجا تشکیل میشد. یا حداقل دو یا چندتا تا جسم نسبتا بزرگ تو همونجا مثل سیاره و قمر باقی می موندن. در حالی که اثری از چنین سیارات و قمر هایی نیست.
2- اگر یه سیاره با اون ابعاد از نزدیکی سیاره دیگه ای عبور کنه بطوری که قمرش با اون برخورد کنه, بدون شک این دوتا سیاره در دام گرانشی همدیگه میفتن و خودشون هم با هم برخورد می کنن. پس در صورت برخورد قمر نیبیرو با سیاره بین مریخ و مشتری خود نیبیرو هم با اون برخورد کرده.
3- احتمال وجود چنین مداری برای یه سیاره یا حتی یه سیارک با اون ابعاد تقریبا وجود نداره. این مدار معمولا برای دنباله دار های بلند دوره که از کمربند کایپر و ابر اورت (دور تر از کمربند کایپر) میان هست که خیلی از این دنباله دار ها دوباره به سمت خورشید بر نمی گردن و فقط یکبار به سمت اون میان. چون مدارشون به شکل سهمی هست و دوری توش وجود نداره. و در ضمن نیبیرو اگه همچین مداری داشته باشه احتمالا تا حالا (اگه وجود داشته باشه) باید یکی از اقمار مشتری میشد. چون مشتری با گرانش فوق العادش طی عبور های مکرر نیبیرو یا اونو به داخل خودش میکشید یا در شرایط ایده ال الان نیبیرو یکی از قمراش میشد.
خیلی پدیده های خطرناکتری مثل برخورد سیارکی وجود دارن که زمینو تهدید می کنن اونوقت همه در مورد برخورد نیبیرو و اثرات گذر نیبیرو با زمین صحبت می کنن. راست میگن که دروغ هرچی بزرگتر باشه باورش راحت تر میشه.
راستی یه چیزی که من تو اکثر متن های نوشته شده در باره اخرالزمان خوندم این بود که نمی دونم اتش سرخی از سمت شرق اسمان به مدت چند روز تو اسمون دیده میشه. به نظر من ممکنه یه اتشفشان در مشرق سرزمین های اسلامی (احتمالا از اتشفشان های اندونزی یا ژاپن) باشه که فوران عظیمی کرده و میشه گرد و غبار ناشی از فوران اونو از اینجا هم دید. قبلا هم همچین اتفاقی افتاده.
احتمالا نقاشی جیغ رو که از معروفترین نقاشی های دنیاست دیدین.(اگه ندیدین با یه سرچ پیدا می کنین). نقاش این نقاشی که اروپایی هست (طبق داستانی کاملا مفصل) این نقاشی رو زمانی کشیده که یه سری ابر قرمز رنگ در اسمون به مدت چند هفته ساکن بودن و حرکتی نداشتن. بعد ها دانشمندا تونستن زمان کشیده شدن نقاشی رو با یه فوران بسیار بزرگ اتشفشانی تو اندونزی تطابق بدن. این ابر ها, دود و غبار اتشفشانی بودن که به خاطر ارتفاع خیلی زیادشون همیشه مقابل تابش خورشید قرار داشتن (مثل زمان گرگ و میش) برای همین تا یه مدت به شکل ابر های قرمز رنگی بطور ثابت تو اسمون دیده میشدن.
2- اگر یه سیاره با اون ابعاد از نزدیکی سیاره دیگه ای عبور کنه بطوری که قمرش با اون برخورد کنه, بدون شک این دوتا سیاره در دام گرانشی همدیگه میفتن و خودشون هم با هم برخورد می کنن. پس در صورت برخورد قمر نیبیرو با سیاره بین مریخ و مشتری خود نیبیرو هم با اون برخورد کرده.
3- احتمال وجود چنین مداری برای یه سیاره یا حتی یه سیارک با اون ابعاد تقریبا وجود نداره. این مدار معمولا برای دنباله دار های بلند دوره که از کمربند کایپر و ابر اورت (دور تر از کمربند کایپر) میان هست که خیلی از این دنباله دار ها دوباره به سمت خورشید بر نمی گردن و فقط یکبار به سمت اون میان. چون مدارشون به شکل سهمی هست و دوری توش وجود نداره. و در ضمن نیبیرو اگه همچین مداری داشته باشه احتمالا تا حالا (اگه وجود داشته باشه) باید یکی از اقمار مشتری میشد. چون مشتری با گرانش فوق العادش طی عبور های مکرر نیبیرو یا اونو به داخل خودش میکشید یا در شرایط ایده ال الان نیبیرو یکی از قمراش میشد.
خیلی پدیده های خطرناکتری مثل برخورد سیارکی وجود دارن که زمینو تهدید می کنن اونوقت همه در مورد برخورد نیبیرو و اثرات گذر نیبیرو با زمین صحبت می کنن. راست میگن که دروغ هرچی بزرگتر باشه باورش راحت تر میشه.
راستی یه چیزی که من تو اکثر متن های نوشته شده در باره اخرالزمان خوندم این بود که نمی دونم اتش سرخی از سمت شرق اسمان به مدت چند روز تو اسمون دیده میشه. به نظر من ممکنه یه اتشفشان در مشرق سرزمین های اسلامی (احتمالا از اتشفشان های اندونزی یا ژاپن) باشه که فوران عظیمی کرده و میشه گرد و غبار ناشی از فوران اونو از اینجا هم دید. قبلا هم همچین اتفاقی افتاده.
احتمالا نقاشی جیغ رو که از معروفترین نقاشی های دنیاست دیدین.(اگه ندیدین با یه سرچ پیدا می کنین). نقاش این نقاشی که اروپایی هست (طبق داستانی کاملا مفصل) این نقاشی رو زمانی کشیده که یه سری ابر قرمز رنگ در اسمون به مدت چند هفته ساکن بودن و حرکتی نداشتن. بعد ها دانشمندا تونستن زمان کشیده شدن نقاشی رو با یه فوران بسیار بزرگ اتشفشانی تو اندونزی تطابق بدن. این ابر ها, دود و غبار اتشفشانی بودن که به خاطر ارتفاع خیلی زیادشون همیشه مقابل تابش خورشید قرار داشتن (مثل زمان گرگ و میش) برای همین تا یه مدت به شکل ابر های قرمز رنگی بطور ثابت تو اسمون دیده میشدن.