01-02-2013, 05:13 PM
هر گاه عباسی به خراسان رسد، گیسوي سخت یآور در مشرق طلوع م یکند.نخستین بار که طلوع کرد، براي نابودي قوم نوح بود، هنگامی که خدا غرقشان کرد. در زمان ابراهیم (علیه السلام)، آن گاه که او را در آتش افکندند و زمانی که خداوند فرعون و همراهانش را نابود ساخت و هنگامی که یحیی پسر زکریا کشته شد، طلوع کرد. پس هر گاه آن را دیدید، از شرّفتنه ها به خدا پناه برید.طلوع این ستاره پس از گرفتن خورشید و ماه خواهد بود. سپس [بنی عباس]درنگ نمی کنند(دوام نمی آورند)[جز زمانی کوتاه]، تا آنکه اَبقَع در مصر آشکار شود( الفتن، ص ۱۴۸ ،)
زمان ابراهیم تقریبا 4000 سال قبل بود و حضرت موسی در 1650 قبل از میلاد از مصر بیرون امد و در ان سال مصر را اشوب گرفت و قبایل سامی به انجا حمله ور شدند و ان سال با تعقیرات گسترده اب و هوایی همراه بود و اریایی ها مناطق اسیای مرکزی را ترک کردند و به ایران و هند امدند و شهدت حضرت یحیی هم در محرم 608 قبل هجرت بود و بین این رویدادها و دوره گردش 333 ساله ایسون رابطه است و دوبار بعد که ایسون امد حضرت امام حسین به شهادت رسید
زمان ابراهیم تقریبا 4000 سال قبل بود و حضرت موسی در 1650 قبل از میلاد از مصر بیرون امد و در ان سال مصر را اشوب گرفت و قبایل سامی به انجا حمله ور شدند و ان سال با تعقیرات گسترده اب و هوایی همراه بود و اریایی ها مناطق اسیای مرکزی را ترک کردند و به ایران و هند امدند و شهدت حضرت یحیی هم در محرم 608 قبل هجرت بود و بین این رویدادها و دوره گردش 333 ساله ایسون رابطه است و دوبار بعد که ایسون امد حضرت امام حسین به شهادت رسید