05-30-2009, 09:05 PM
تکنیک های نوین افق های جدیدی فرا روی ما می گشاید.
با نگاهی به زمین از دیدگاه موجودات فرازمینی، دانشمندان شیوه ی جدیدی را توسعه دادند تا بتوانند جهان های دیگری را بیابند، جهانی که اقیانوس ها و شاید حیات در خود نهفته دارد.
نیکلاس کوآن استاد دانشگاه واشنگتن اذعان کرده که:
"ما از تلسکوپ هایی با قابلیت تفکیک بالا استفاده کردیم تا بتوانیم سطح زمین را از فاصله ده میلیون مایلی مشاهده کنیم."
در ادامه او شیوه را توسعه داد تا وجود اقیانوس ها را از طریق بررسی چگونگی تغیر نور زمین در هنگام چرخش سیارات، اثبات کند.
شیوه ی مزبور همچنین جهت شناسایی کره خاکی که بستر اقیانوس های وسیع است، به کار می رود.
در سال گذشته تیم علمی اپوکسی تصاویری از چرخش ماه به دور زمین گرفت. تیم مزبور هم اکنون تکنیکی نوین اتخاذ کرده و مصمم است که در جهان های دیگر اقیانوس کشف کند.
کوآن، هدایتگر و پیشرو پژوهش های علمی در آگوست2009 مقاله ای راجع به اخترفیزیک نوشت، وی اشاره کرد که با مطالعه قمرهای مصنوعی زمین متوجه شد که ماهواره ها آبی رنگ بودند و دلیل آن اشعه های خورشیدی بودند که از سطح زمین ساطع می شوند.
آنچه در اینجا برای ما حائز اهمیت است، چگونگی تغییر رنگ آبی با گذشت زمان است.
اقیانوس ها نسبت به قاره ها آبی ترند، که اغلب قرمز یا نارنجی می نمایند چون زمین بازتابی از طول موج نوری قرمز یا مادون قرمز است.
او همچنین خاطر نشان کرد که اقیانوس ها غالبا در طول موج آبی انعکاس می یابند.
نقاط آبی کم رنگ بهترین تصویری است که ما با استفاده از تلسکوپ های پیشرفته که برای چندین دهه بعد طراحی شده اند از منظومه خورشیدی که شبیه زمین است، گرفتیم.
بنابراین چگونه متوجه می شویم که این امر قادر به حفظ حیات ماست؟
اگر بتوانیم ثابت کنیم که سیارات حاوی اقیانوسی از آب های سرد هستند، در این صورت اطمینان می یابیم که آنها حافظ حیاتمان خواهند بود.
رگه های کم رنگ زمین که نقاط آبی کم رنگ نامیده می شوند، نتیجه بخشی از پژوهش های محققان در منظومه خورشیدی می باشد که پس از تحقیقات کارل سگان ستاره شناس برجسته رسمیت یافت.
تلسکوپ فضایی از فاصله 4 میلیارد مایلی از سطح زمین و در 32 درجه دایره البروج، 60 قالب جهت موزاییک منظومه خورشیدی به دست آورد.
از فاصله ای که محققان نظاره می کردند زمین صرفاً یک نور کوچک و نا محسوس بود، کمتر از اندازه یک پیکسل، حتی در دوربین های کم زاویه!
زمین تنها هلال 12/0 پیکسلی بود. بر حسب تصادف، زمین دقیقا در مرکز یک اشعه ساطع شده در مجاورت خورشید واقع شده بود. عکس بزرگ شده از سطح زمین در سه فیلتر رنگی بنفش، آبی و سبز گرفته شده بود و به گونه ای با هم ترکیب شدند تا عکس های رنگی را بوجود آورند.
مشخصات پس زمینه طبیعی و ساخته های دست بشر بوده که بزرگ نمایی شده اند.
نقشه هایی که این تیم پیدید آوردند تنها نسبت به جایگاه طولی اقیانوس ها و قاره ها، حساس و آسیب پذیر بودند.
به علاوه مشاهدات صرفاً در خصوص حوادث به وقوع پیوسته در مجاورت خط استوا بوده است.
خط استوا با ارتفاعات بالاتر نور بیشتری جذب می کند، در زمان انجام این مشاهدات، سفینه اپوکسی در بالای خط استوا بود. این محدودیت دید اشکال می تواند مشاهدات ما را در خصوص سیارات منظومه خورشیدی مختل سازد.
ما به طور اشتباه سیارات را همچون کره خاکی می بینیم، که اطراف خط استوا مجموعه ای منسجم از قاره ها و اقیانوس ها در مرکز آن قرار گرفته اند.
به جزء عوامل قید شده در بالا، آب نیز سبب می شود که سیاره آبی رنگ جلوه کند. برای مثال در منظومه خورشیدی، سیاره نپتون به سبب وجود گاز متان در اتمسفر بالایی خود آبی رنگ دیده می شود.
گرچه، دنیایی شبیه نپتون بر اساس این تکنیک آبی رنگ نمودار می شود. طرح های خارق العاده ای وجود دارد که شامل اقیانوس ها نمی شود بلکه منجر به بروز لکه ها و نقطه های آبی رنگ در سیارات می شود. اما چنین اظهاراتی چندان هم معقول نیست،
دژیک دیمینگ، در مرکز فضایی ناسا چنین اذعان کرد که: طیفی از نور سیارات که حاکی از وجود آب است، جهت تثبیت وجود اقیانوس ها الزامی است.
دستگاهایی که طیف را بوجود می آورند به تلسکوپ ها متصل شده و نور را به مولفه های رنگی خود انتشار می دهند، و مانند یک منشور نور سفید را از طیف نوری تجزیه می کنند.
هر عنصر و ملکول در رنگ خاصی نور را جذب کرده یا آن را می پراکند. این رنگ ها مانند یک اثر انگشت و نشانه جهت شناسایی آن ها به کار می رود.
وجود ملکول آب در طیفی از سیارات خورشیدی حاکی از این است که بخار آبی در اتمسفر رویت می شود، و چنین به نظر می رسد که لکه های آبی رنگی که مشاهده می شوند در حقیقت اقیانوسی از آب های مایع هستند، گرچه دسترسی به یک طیف دقیق از چنین سیاراتی نیازمند توسعه و تکامل تلسکوپ های غول پیکری می باشد. در حالیکه تکنیکی که اتخاذ کردیم می تواند بیانگر این واقعیت باشد که آنها اقیانوسی را در خود نهفته دارند.
طبق اظهارات تیم پژوهشی:
تکنیک مزبور تنها نیازمند طیف نسبتاً دقیقی است تا بتواند شدت نور را در طی حوزه رنگی بسنجد.
اپوکسی ترکیبی از اسامی ابزارهای مسافرتی در دو مولفه عملیات پژوهشی می باشد
منبع:آسمان شب ایران
با نگاهی به زمین از دیدگاه موجودات فرازمینی، دانشمندان شیوه ی جدیدی را توسعه دادند تا بتوانند جهان های دیگری را بیابند، جهانی که اقیانوس ها و شاید حیات در خود نهفته دارد.
نیکلاس کوآن استاد دانشگاه واشنگتن اذعان کرده که:
"ما از تلسکوپ هایی با قابلیت تفکیک بالا استفاده کردیم تا بتوانیم سطح زمین را از فاصله ده میلیون مایلی مشاهده کنیم."
در ادامه او شیوه را توسعه داد تا وجود اقیانوس ها را از طریق بررسی چگونگی تغیر نور زمین در هنگام چرخش سیارات، اثبات کند.
شیوه ی مزبور همچنین جهت شناسایی کره خاکی که بستر اقیانوس های وسیع است، به کار می رود.
در سال گذشته تیم علمی اپوکسی تصاویری از چرخش ماه به دور زمین گرفت. تیم مزبور هم اکنون تکنیکی نوین اتخاذ کرده و مصمم است که در جهان های دیگر اقیانوس کشف کند.
کوآن، هدایتگر و پیشرو پژوهش های علمی در آگوست2009 مقاله ای راجع به اخترفیزیک نوشت، وی اشاره کرد که با مطالعه قمرهای مصنوعی زمین متوجه شد که ماهواره ها آبی رنگ بودند و دلیل آن اشعه های خورشیدی بودند که از سطح زمین ساطع می شوند.
آنچه در اینجا برای ما حائز اهمیت است، چگونگی تغییر رنگ آبی با گذشت زمان است.
اقیانوس ها نسبت به قاره ها آبی ترند، که اغلب قرمز یا نارنجی می نمایند چون زمین بازتابی از طول موج نوری قرمز یا مادون قرمز است.
او همچنین خاطر نشان کرد که اقیانوس ها غالبا در طول موج آبی انعکاس می یابند.
نقاط آبی کم رنگ بهترین تصویری است که ما با استفاده از تلسکوپ های پیشرفته که برای چندین دهه بعد طراحی شده اند از منظومه خورشیدی که شبیه زمین است، گرفتیم.
بنابراین چگونه متوجه می شویم که این امر قادر به حفظ حیات ماست؟
اگر بتوانیم ثابت کنیم که سیارات حاوی اقیانوسی از آب های سرد هستند، در این صورت اطمینان می یابیم که آنها حافظ حیاتمان خواهند بود.
رگه های کم رنگ زمین که نقاط آبی کم رنگ نامیده می شوند، نتیجه بخشی از پژوهش های محققان در منظومه خورشیدی می باشد که پس از تحقیقات کارل سگان ستاره شناس برجسته رسمیت یافت.
تلسکوپ فضایی از فاصله 4 میلیارد مایلی از سطح زمین و در 32 درجه دایره البروج، 60 قالب جهت موزاییک منظومه خورشیدی به دست آورد.
از فاصله ای که محققان نظاره می کردند زمین صرفاً یک نور کوچک و نا محسوس بود، کمتر از اندازه یک پیکسل، حتی در دوربین های کم زاویه!
زمین تنها هلال 12/0 پیکسلی بود. بر حسب تصادف، زمین دقیقا در مرکز یک اشعه ساطع شده در مجاورت خورشید واقع شده بود. عکس بزرگ شده از سطح زمین در سه فیلتر رنگی بنفش، آبی و سبز گرفته شده بود و به گونه ای با هم ترکیب شدند تا عکس های رنگی را بوجود آورند.
مشخصات پس زمینه طبیعی و ساخته های دست بشر بوده که بزرگ نمایی شده اند.
نقشه هایی که این تیم پیدید آوردند تنها نسبت به جایگاه طولی اقیانوس ها و قاره ها، حساس و آسیب پذیر بودند.
به علاوه مشاهدات صرفاً در خصوص حوادث به وقوع پیوسته در مجاورت خط استوا بوده است.
خط استوا با ارتفاعات بالاتر نور بیشتری جذب می کند، در زمان انجام این مشاهدات، سفینه اپوکسی در بالای خط استوا بود. این محدودیت دید اشکال می تواند مشاهدات ما را در خصوص سیارات منظومه خورشیدی مختل سازد.
ما به طور اشتباه سیارات را همچون کره خاکی می بینیم، که اطراف خط استوا مجموعه ای منسجم از قاره ها و اقیانوس ها در مرکز آن قرار گرفته اند.
به جزء عوامل قید شده در بالا، آب نیز سبب می شود که سیاره آبی رنگ جلوه کند. برای مثال در منظومه خورشیدی، سیاره نپتون به سبب وجود گاز متان در اتمسفر بالایی خود آبی رنگ دیده می شود.
گرچه، دنیایی شبیه نپتون بر اساس این تکنیک آبی رنگ نمودار می شود. طرح های خارق العاده ای وجود دارد که شامل اقیانوس ها نمی شود بلکه منجر به بروز لکه ها و نقطه های آبی رنگ در سیارات می شود. اما چنین اظهاراتی چندان هم معقول نیست،
دژیک دیمینگ، در مرکز فضایی ناسا چنین اذعان کرد که: طیفی از نور سیارات که حاکی از وجود آب است، جهت تثبیت وجود اقیانوس ها الزامی است.
دستگاهایی که طیف را بوجود می آورند به تلسکوپ ها متصل شده و نور را به مولفه های رنگی خود انتشار می دهند، و مانند یک منشور نور سفید را از طیف نوری تجزیه می کنند.
هر عنصر و ملکول در رنگ خاصی نور را جذب کرده یا آن را می پراکند. این رنگ ها مانند یک اثر انگشت و نشانه جهت شناسایی آن ها به کار می رود.
وجود ملکول آب در طیفی از سیارات خورشیدی حاکی از این است که بخار آبی در اتمسفر رویت می شود، و چنین به نظر می رسد که لکه های آبی رنگی که مشاهده می شوند در حقیقت اقیانوسی از آب های مایع هستند، گرچه دسترسی به یک طیف دقیق از چنین سیاراتی نیازمند توسعه و تکامل تلسکوپ های غول پیکری می باشد. در حالیکه تکنیکی که اتخاذ کردیم می تواند بیانگر این واقعیت باشد که آنها اقیانوسی را در خود نهفته دارند.
طبق اظهارات تیم پژوهشی:
تکنیک مزبور تنها نیازمند طیف نسبتاً دقیقی است تا بتواند شدت نور را در طی حوزه رنگی بسنجد.
اپوکسی ترکیبی از اسامی ابزارهای مسافرتی در دو مولفه عملیات پژوهشی می باشد
منبع:آسمان شب ایران
آن کس که بداند و بداند که بداند/اسب خرد از گنبد گردون بجهاند!
آن کس که بداند و نداند که بداند/بيدارش نماييد که بس خفته نماند!
آن کس که نداند و بداند که نداند/لنگان خرک خويش به منزل برساند!
آن کس که نداند و نداند که نداند/در جهل مرکب ابدالدهر بماند!
آن کس که بداند و نداند که بداند/بيدارش نماييد که بس خفته نماند!
آن کس که نداند و بداند که نداند/لنگان خرک خويش به منزل برساند!
آن کس که نداند و نداند که نداند/در جهل مرکب ابدالدهر بماند!