04-02-2012, 12:20 AM
سخت ترین رصدی که من انجام داده ام، مربوط می شود به اختفای هلال اول ماه و سیاره ی زهره در تیر ماه 1390. ساعت 5 صبح و در زمان تاریکی آسمان در افق آلوده و پر از ساختمان شهر تهران، با تلسکوپ شکستی 70 میلی متر و مقر ساده ی سمت-ارتفاعی و با کمترین تجربه های رصدی به سختی زهره را پیدا کردم. ماه در هلال بود و زهره نیز بسیار نزدیک به خورشید (فکر کنم 15 درجه با خورشید فاصله داشتند). بیش تر از 6 ساعت در گرمای شدید تیر ماه به صورت دستی زهره را با تلسکوپ دنبال کردم تا در ساعت 11 اختفا آغاز شود. واقعا رصدی سخت در آن شرایط بود!