07-21-2010, 10:18 PM
پس از جشن بیست سالگی تلسکوپ فضایی هابل، به تازگی این تلسکوپ فضایی موفق به تهیه تصویر شگفت انگیزی از لحظه ی تولد ستارگان شد.
سحابی ها محل زایش و همچنین گورستان ستارگان اند. ستارگان نیز مانند انسان ها، هرکدام عمرهای متفاوتی دارند که با انفجار خود ستارگانی دیگر را بوجود می آورند. این درست شبیه آن است که یک مادر فداکار برای تولد فرزندانش جان خود را فدا کند و با کشتن خود باعث زایش نوزادانش شود.
تلسکوپ فضایی هابل بار دیگر توانست تصویر باشکوه و خیره کننده ای از لحظه ی تولد ستارگان را به نمایش بگذارد.
این تلسکوپ فضایی با رصدهای پی در پی و با استفاده از دستگاه "کانال زمینه عریض" دوربین پیشرفته ی نقشه برداری خود موفق به تهیه ی تصویر شگفت انگیزی از سحابی NGC 2467 شد.
در این تصویر تازه، ستارگان تازه متولد شده با رنگ های آبی درخشان در دل ابری سرخ رنگ از گاز هیدروژن در فاصله ی 13000 سال نوری از زمین دیده می شوند که هرکدام حجم بسیار بالایی از اشعه ی ماورای بنفش را در فضا تابش می کنند.
NGC 2467 سحابی ای دور دست و زیبا واقع در صورت فلکی جنوبی "کشتی دم" می باشد که نخستین بار در سال 1784 میلادی توسط ستاره شناس معروف "ویلیام هرشل" کشف شد.
جالب در شباهت میان این سحابی و سحابی زیبای جبار است که شاید تفاوت اصلی آن دو تنها فاصله ی بیشتر NGC 2467 و غیر قابل مشاهده بودن آن با چشم غیرمسلح است.
بررسی و تحقیق بر روی این ستارگان نوزاد، برای تعیین فاصله و ترکیبات شیمیایی سایر کهکشان های دیگر اهمیت بسیار بالایی خواهد داشت.
منبع : BBC
رامین احمدی
سحابی ها محل زایش و همچنین گورستان ستارگان اند. ستارگان نیز مانند انسان ها، هرکدام عمرهای متفاوتی دارند که با انفجار خود ستارگانی دیگر را بوجود می آورند. این درست شبیه آن است که یک مادر فداکار برای تولد فرزندانش جان خود را فدا کند و با کشتن خود باعث زایش نوزادانش شود.
تلسکوپ فضایی هابل بار دیگر توانست تصویر باشکوه و خیره کننده ای از لحظه ی تولد ستارگان را به نمایش بگذارد.
این تلسکوپ فضایی با رصدهای پی در پی و با استفاده از دستگاه "کانال زمینه عریض" دوربین پیشرفته ی نقشه برداری خود موفق به تهیه ی تصویر شگفت انگیزی از سحابی NGC 2467 شد.
در این تصویر تازه، ستارگان تازه متولد شده با رنگ های آبی درخشان در دل ابری سرخ رنگ از گاز هیدروژن در فاصله ی 13000 سال نوری از زمین دیده می شوند که هرکدام حجم بسیار بالایی از اشعه ی ماورای بنفش را در فضا تابش می کنند.
NGC 2467 سحابی ای دور دست و زیبا واقع در صورت فلکی جنوبی "کشتی دم" می باشد که نخستین بار در سال 1784 میلادی توسط ستاره شناس معروف "ویلیام هرشل" کشف شد.
جالب در شباهت میان این سحابی و سحابی زیبای جبار است که شاید تفاوت اصلی آن دو تنها فاصله ی بیشتر NGC 2467 و غیر قابل مشاهده بودن آن با چشم غیرمسلح است.
بررسی و تحقیق بر روی این ستارگان نوزاد، برای تعیین فاصله و ترکیبات شیمیایی سایر کهکشان های دیگر اهمیت بسیار بالایی خواهد داشت.
منبع : BBC
رامین احمدی