10-22-2011, 02:49 PM
[COLOR="#0000FF"]سلام
شاید جواب پرسش اول و دوم شما :
از حرکت و گردش کهکشانها پیداست که ستارگان و گازهای پراکنده و غبارها یی که در یک کهکشان قابل مشاهده هستند تنها یک دهم جرم کل یک کهکشان را تشکیل می*دهند و بیشتر جرم یک کهکشان مربوط به بخش غیر قابل مشاهده ایست که اصطلاحا "ماده تاریک" خوانده می*شود. این بخش نامرئی راز سرنوشت کائنات را در بر گرفته است. آیا کائنات تا ابد به انبساط خود ادامه خواهد داد یا اینکه در اثر نیروهای گرانشی که مقدار آن تا به امروز در ماده تاریک مخفی مانده پس از دوره انبساط دوران انقباض را آغاز خواهد نمود. از دیدگاه توسعه و بسط حیات، آنچه اهمیت دارد این است که هر کهکشان یک کارخانه ستاره سازیست که ستاره*ها ی خود را از غبارها و ابرهای عظیم تولید می*کند. هر ستاره یک کارخانه شیمیاییست که در آن عناصر سبک به عناصرسنگین تر و پیچیده تر تبدیل می*شوند و حیات نیز مجموعه ایست از همین عناصرو مولکول*های پیچیده. نوع کهکشانها با محاسبه چگونگی توزیع ستارگان و درخشش یا تاریکی آن مشخص می*شود. این سوالات تقریبا سوالاتیه که انسانها به ویژه دانشمندان به دنبال آن هستند .
شاید پاسخ سوال سوم
بر اساس نظریه نسبیت انیشتین که به نظریه ی نسبیت خاص هم مشهور هست جسمی که سرعتش به سرعت نور نزدیک بشه زمان براش کند تر میگذره ولی زمان در مرجع ثابت (مثلا" زمین) به حالت عادی میگذره یعنی اگر شما با سرعتی نزدیم به سرعت نور حرکت کنی و من روی زمین ثابت باشم وقتی شما بعد از 10 دقیقه از روی ساعت خودت میایی برای من 100 سال گذشته، شما به آینده سفر نکردی بلکه زمان برای شما کند گذشته. این آزمایشی هست که امریکایی ها امتحانش کردند، اونا مقدار رشد ریش یک خلبان در یک بازه زمانی روی زمین رو اندازه گرفتن و سپس اون خلبان رو سوار یک جت نظامی کردند و در بعد از همون بازه زمانی دوباره رشد ریشش رو اندازه گرفتن، نتیجه این بود که ریش خلبان در حین پرواز کمتر از حالت سکون بوده.
اما شما باید توجه داشته باشی که بر اساس نظریه نسبیت هیچ سرعتی نمیتونه بیشتر از سرعت نور باشه حتی سرعت نور یا سرعت اثر جاذبه (سرعت اثر جاذبه: فرض کنیم که الان خورشید به دوقسمت تقسیم بشه، مشخصا" تغییر در وضعییت خورشید باعث تغییر در گردش زمین میشه، اما این تغییر هشت دقیقه طول میکشه تا به زمین برسه و اثرش اعمال شه، سرعت اثر جاذبه برابر سرعت نور هست).
پاسخ چهار یک چشم خوب در یک فضای ایده آل تا قدر ششم را میتواند ببیند.
[/COLOR]
شاید جواب پرسش اول و دوم شما :
از حرکت و گردش کهکشانها پیداست که ستارگان و گازهای پراکنده و غبارها یی که در یک کهکشان قابل مشاهده هستند تنها یک دهم جرم کل یک کهکشان را تشکیل می*دهند و بیشتر جرم یک کهکشان مربوط به بخش غیر قابل مشاهده ایست که اصطلاحا "ماده تاریک" خوانده می*شود. این بخش نامرئی راز سرنوشت کائنات را در بر گرفته است. آیا کائنات تا ابد به انبساط خود ادامه خواهد داد یا اینکه در اثر نیروهای گرانشی که مقدار آن تا به امروز در ماده تاریک مخفی مانده پس از دوره انبساط دوران انقباض را آغاز خواهد نمود. از دیدگاه توسعه و بسط حیات، آنچه اهمیت دارد این است که هر کهکشان یک کارخانه ستاره سازیست که ستاره*ها ی خود را از غبارها و ابرهای عظیم تولید می*کند. هر ستاره یک کارخانه شیمیاییست که در آن عناصر سبک به عناصرسنگین تر و پیچیده تر تبدیل می*شوند و حیات نیز مجموعه ایست از همین عناصرو مولکول*های پیچیده. نوع کهکشانها با محاسبه چگونگی توزیع ستارگان و درخشش یا تاریکی آن مشخص می*شود. این سوالات تقریبا سوالاتیه که انسانها به ویژه دانشمندان به دنبال آن هستند .
شاید پاسخ سوال سوم
بر اساس نظریه نسبیت انیشتین که به نظریه ی نسبیت خاص هم مشهور هست جسمی که سرعتش به سرعت نور نزدیک بشه زمان براش کند تر میگذره ولی زمان در مرجع ثابت (مثلا" زمین) به حالت عادی میگذره یعنی اگر شما با سرعتی نزدیم به سرعت نور حرکت کنی و من روی زمین ثابت باشم وقتی شما بعد از 10 دقیقه از روی ساعت خودت میایی برای من 100 سال گذشته، شما به آینده سفر نکردی بلکه زمان برای شما کند گذشته. این آزمایشی هست که امریکایی ها امتحانش کردند، اونا مقدار رشد ریش یک خلبان در یک بازه زمانی روی زمین رو اندازه گرفتن و سپس اون خلبان رو سوار یک جت نظامی کردند و در بعد از همون بازه زمانی دوباره رشد ریشش رو اندازه گرفتن، نتیجه این بود که ریش خلبان در حین پرواز کمتر از حالت سکون بوده.
اما شما باید توجه داشته باشی که بر اساس نظریه نسبیت هیچ سرعتی نمیتونه بیشتر از سرعت نور باشه حتی سرعت نور یا سرعت اثر جاذبه (سرعت اثر جاذبه: فرض کنیم که الان خورشید به دوقسمت تقسیم بشه، مشخصا" تغییر در وضعییت خورشید باعث تغییر در گردش زمین میشه، اما این تغییر هشت دقیقه طول میکشه تا به زمین برسه و اثرش اعمال شه، سرعت اثر جاذبه برابر سرعت نور هست).
پاسخ چهار یک چشم خوب در یک فضای ایده آل تا قدر ششم را میتواند ببیند.
[/COLOR]