12-07-2011, 08:46 PM
[COLOR="#0000FF"]
16 آذر 1390
[SIZE=3][B]کشف یک انفجار پرتو گاما با ماهیت دوگانه
رصدخانه فضایی سوئیفت در جدیدترین بررسی های خود انفجار پرتو گامای جدیدی کشف کرده است که ماهیتی دوگانه و عجیب دارد.
[ATTACH=CONFIG]1207[/ATTACH]
انفجار عجیب کیهانی که اولین بار در کریسمس 2010 توسط رصدخانۀ فضایی سوئیفت (SWIFT) ناسا کشف شد می*تواند توسط یک ابرنواختر از گونه*ای جدید و یا در اثر برخوردی غیرعادی در همین نزدیکی، یعنی کهکشان خودمان، ایجاد شده باشد.
انفجارهای پرتو گاما (GRBs) درخشان*ترین انفجارهای کیهانی هستند که تنها طی چند ثانیه انرژی*ای معادل کل انرژی تابش شده از خورشید در کل دوران حیاتش از خود گسیل می*کنند. این انفجارها که اخترشناسان آن را "انفجار کریسمسی" می*نامند، به قدری استثنایی است که می*توان از جنبه های گوناگون آن را مدل*سازی کرد. "کریستینا توئنه "(Chiristina Thoene)، نویسندۀ مطالعات ابرنواختری در مؤسسه اخترفیزیک آندولوسیای اسپانیا می*گوید:"انفجار کریسمسی باخود این پیام را دارد که خانوادۀ انفجارهای پرتوی گاما متنوع تر از آن*چه می*پنداریم هستند. تنها با کشف سریع صدها عدد از آنها توسط سوئیفت می*توانیم برخی دیگر از هم نژادهای مرکزگریز آنها را به دام اندازیم."
نقطۀ مشترک دو سناریویی که در این*باره مطرح شد وجود ستاره*ای نوترونی با هستۀ به هم فشرده است که وقتی ستاره*ای با چندین جرم خورشید منفجر می*شود، شکل می*گیرد. زمانی که سوخت ستاره تمام می شود، زیر فشار وزن خود در هم فرو می*ریزد و هسته*اش را نیم میلیونیوم جرم زمین فشرده کرده و در فضایی به اندازۀ یک شهر جمع می*شود.
تلسکوپ هشدار انفجارِ سوئیفت این انفجار کریسمسی را که به نام GRB101225A نیز خوانده می*شود، در تاریخ 4 دی 1389/25 دسامبر 2010 در صورت فلکی آندرومدا کشف کرد. انتشار پرتوی گامای آن دست کم 28 دقیقه طول کشید که بسیار غیرعادی و طولانی است. هابل و تلسکوپ های زمینی در رصدهایی که به دنبال آن انجام دادند نتوانستند فاصلۀ آن را تخمین بزنند.
[/SIZE][/B][/COLOR]
16 آذر 1390
[SIZE=3][B]کشف یک انفجار پرتو گاما با ماهیت دوگانه
رصدخانه فضایی سوئیفت در جدیدترین بررسی های خود انفجار پرتو گامای جدیدی کشف کرده است که ماهیتی دوگانه و عجیب دارد.
[ATTACH=CONFIG]1207[/ATTACH]
انفجار عجیب کیهانی که اولین بار در کریسمس 2010 توسط رصدخانۀ فضایی سوئیفت (SWIFT) ناسا کشف شد می*تواند توسط یک ابرنواختر از گونه*ای جدید و یا در اثر برخوردی غیرعادی در همین نزدیکی، یعنی کهکشان خودمان، ایجاد شده باشد.
انفجارهای پرتو گاما (GRBs) درخشان*ترین انفجارهای کیهانی هستند که تنها طی چند ثانیه انرژی*ای معادل کل انرژی تابش شده از خورشید در کل دوران حیاتش از خود گسیل می*کنند. این انفجارها که اخترشناسان آن را "انفجار کریسمسی" می*نامند، به قدری استثنایی است که می*توان از جنبه های گوناگون آن را مدل*سازی کرد. "کریستینا توئنه "(Chiristina Thoene)، نویسندۀ مطالعات ابرنواختری در مؤسسه اخترفیزیک آندولوسیای اسپانیا می*گوید:"انفجار کریسمسی باخود این پیام را دارد که خانوادۀ انفجارهای پرتوی گاما متنوع تر از آن*چه می*پنداریم هستند. تنها با کشف سریع صدها عدد از آنها توسط سوئیفت می*توانیم برخی دیگر از هم نژادهای مرکزگریز آنها را به دام اندازیم."
نقطۀ مشترک دو سناریویی که در این*باره مطرح شد وجود ستاره*ای نوترونی با هستۀ به هم فشرده است که وقتی ستاره*ای با چندین جرم خورشید منفجر می*شود، شکل می*گیرد. زمانی که سوخت ستاره تمام می شود، زیر فشار وزن خود در هم فرو می*ریزد و هسته*اش را نیم میلیونیوم جرم زمین فشرده کرده و در فضایی به اندازۀ یک شهر جمع می*شود.
تلسکوپ هشدار انفجارِ سوئیفت این انفجار کریسمسی را که به نام GRB101225A نیز خوانده می*شود، در تاریخ 4 دی 1389/25 دسامبر 2010 در صورت فلکی آندرومدا کشف کرد. انتشار پرتوی گامای آن دست کم 28 دقیقه طول کشید که بسیار غیرعادی و طولانی است. هابل و تلسکوپ های زمینی در رصدهایی که به دنبال آن انجام دادند نتوانستند فاصلۀ آن را تخمین بزنند.
[/SIZE][/B][/COLOR]