12-07-2011, 11:07 PM
[B][COLOR="#FF0000"][SIZE=3]جهان «فرکتالی» است؟!
مطالعه* جدیدی که بر روی چگونگی پراکندگی حدود یك میلیون کهکشان* انجام شده است، نشان* می*دهد آرایش جهان به صورت «فرکتالی» است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، کیهان*شناسان تلاش می*کنند برای پخش ماده در جهان الگویی پیدا کنند تا بتوانند گذشته* آن را بهتر بررسی کنند.
یافتن الگویی مشخص برای چگونگی توزیع ماده می*تواند راهنمایی برای حل شدن برخی معماهای بزرگ کیهان*شناسی باشد.
برخی معتقدند ماده در جهان به صورت همگن پخش شده است و برخی دیگر بر این عقیده*اند که الگوی پخش ماده به صورت سلسله مراتبی و خوشه*یی است، درست همانند اشکال فرکتالی (Fractals).
تقریبا همه* فیزیک*دان*ها با فرکتالی بودن جهان در مقیاس*های کوچک موافق هستند. میلیاردها ستاره کهکشان*ها را تشکیل می*دهند، کهکشان*ها به همراه هم خوشه*های کهکشانی را می*سازند و خوشه*های کهکشانی با هم ابر خوشه*های کهکشانی را می*سازند.
اختلاف نظر دانشمندان در مورد مقیاس*های بزرگ*تر از ابرخوشه*ها است. بیش*تر آن*ها عقیده دارند در مقیاس*های بزرگ*تر، جهان همگن است اما تحقیقات تیم کوچکی از دانشمندان دانشگاه «رم» چیز دیگری را نشان *می*دهد: در مقیاس*های بزرگ*تر نیز جهان فرکتالی است.
بهترین اطلاعات از چگونگی پخش کهکشان*ها در عالم از «نقشه*بردار دیجیتال آسمان اسلوان»(SDSS) به دست آمده است.
در سال 2004 تحقیق تیمی از فیزیک*دانان دانشگاه آریزونا بر روی بیش از 55 هزار کهکشان و کوازار که SDSS از آن*ها نقشه*برداری کرده بود، نشان داد که توزیع کهکشان*ها در مقیاس*های بزرگ*تر از 200 میلیارد سال نوری همگن است؛ اما تیم ایتالیایی تحقیق جدید معتقد است که داده*های آماری برای این نتیجه*گیری کافی نبوده است.
آن*ها با بررسی داده*های کنونی SDSS که شامل بیش از 800 هزار کهکشان و 100 هزار کوازار است به این نتیجه رسیدند که در مقیاس*های بزرگ*تر نیز جهان به صورت خوشه*یی است.
تحقیق این گروه نشان می*دهد که جهان در مقیاس 100 میلیون سال نوری به طور آشکاری الگوی فرکتالی دارد اما آن*ها درباره* مقیاس*های بیش از 300 میلیون سال نوری تردید دارند.
بسیاری از کیهان*شناسان درباره* این نظریه جدید بدبین هستند زیرا طبق نظریات برای این که در چنین مقیاس*هایی ساختارهای خوشه*یی به وجود بیاید به زمانی بیش از 14 میلیارد سال نیاز است؛ در نتیجه در چنین مقیاس*هایی جهان باید همگن باشد.
به نوشته نجوم، طبق نظریه* نسبیت عام انشتین، امکان فرکتالی بودن جهان وجود دارد اما در واقعیت، شرایط به وجود آمدن آن بسیار پیچیده است.
برای اثبات همگن بودن جهان در مقیاس*های بزرگ، می*توان تابش زمینه* کیهان(CMB) را بررسی کرد. این تابش که مربوط به دوران اولیه کیهان است، نشان* می*دهد که جهان ابتدایی همگن بوده است؛ اما چرا این نتایج با نتایج تحقیق جدید همخوانی ندارد؟
یکی از جواب*های احتمالی این است که اندازه*گیری*های SDSS خطا دارد.
SDSS کهکشان*ها را به صورت دو بعدی در آسمان نقشه*برداری و سپس داده*های مربوط به فاصله را با توجه به سرعت آن*ها محاسبه* می*کند.
شاید کهکشان*های نزدیک به ما به دلیل نیروی جاذبه*ای که به هم وارد می*کنند، سرعت*هایی داشته باشند که مربوط به انبساط جهان نباشد و ما در اندازه*گیری*های خود دچار خطا می*شویم.
به گزارش ایسنا، رهبر تیم ایتالیایی معتقد است که چنین خطایی فقط مربوط به کهکشان*های نزدیک*تر از 16 میلیون سال نوری است و در مقیاس*های بزرگ*تر تاثیری ندارد.
اما فرکتالی بودن جهان در مقیاس*های بزرگ چه مشکلی به وجود می*آورد؟ مشکل این است که این الگو مخالف نظریات کنونی در رابطه با گذشته*ی عالم و قوانین آن است. تحقیقات تکمیلی آینده درستی یا نادرستی نظریات فعلی را مشخص خواهد کرد. [/B][/SIZE][/COLOR]
مطالعه* جدیدی که بر روی چگونگی پراکندگی حدود یك میلیون کهکشان* انجام شده است، نشان* می*دهد آرایش جهان به صورت «فرکتالی» است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، کیهان*شناسان تلاش می*کنند برای پخش ماده در جهان الگویی پیدا کنند تا بتوانند گذشته* آن را بهتر بررسی کنند.
یافتن الگویی مشخص برای چگونگی توزیع ماده می*تواند راهنمایی برای حل شدن برخی معماهای بزرگ کیهان*شناسی باشد.
برخی معتقدند ماده در جهان به صورت همگن پخش شده است و برخی دیگر بر این عقیده*اند که الگوی پخش ماده به صورت سلسله مراتبی و خوشه*یی است، درست همانند اشکال فرکتالی (Fractals).
تقریبا همه* فیزیک*دان*ها با فرکتالی بودن جهان در مقیاس*های کوچک موافق هستند. میلیاردها ستاره کهکشان*ها را تشکیل می*دهند، کهکشان*ها به همراه هم خوشه*های کهکشانی را می*سازند و خوشه*های کهکشانی با هم ابر خوشه*های کهکشانی را می*سازند.
اختلاف نظر دانشمندان در مورد مقیاس*های بزرگ*تر از ابرخوشه*ها است. بیش*تر آن*ها عقیده دارند در مقیاس*های بزرگ*تر، جهان همگن است اما تحقیقات تیم کوچکی از دانشمندان دانشگاه «رم» چیز دیگری را نشان *می*دهد: در مقیاس*های بزرگ*تر نیز جهان فرکتالی است.
بهترین اطلاعات از چگونگی پخش کهکشان*ها در عالم از «نقشه*بردار دیجیتال آسمان اسلوان»(SDSS) به دست آمده است.
در سال 2004 تحقیق تیمی از فیزیک*دانان دانشگاه آریزونا بر روی بیش از 55 هزار کهکشان و کوازار که SDSS از آن*ها نقشه*برداری کرده بود، نشان داد که توزیع کهکشان*ها در مقیاس*های بزرگ*تر از 200 میلیارد سال نوری همگن است؛ اما تیم ایتالیایی تحقیق جدید معتقد است که داده*های آماری برای این نتیجه*گیری کافی نبوده است.
آن*ها با بررسی داده*های کنونی SDSS که شامل بیش از 800 هزار کهکشان و 100 هزار کوازار است به این نتیجه رسیدند که در مقیاس*های بزرگ*تر نیز جهان به صورت خوشه*یی است.
تحقیق این گروه نشان می*دهد که جهان در مقیاس 100 میلیون سال نوری به طور آشکاری الگوی فرکتالی دارد اما آن*ها درباره* مقیاس*های بیش از 300 میلیون سال نوری تردید دارند.
بسیاری از کیهان*شناسان درباره* این نظریه جدید بدبین هستند زیرا طبق نظریات برای این که در چنین مقیاس*هایی ساختارهای خوشه*یی به وجود بیاید به زمانی بیش از 14 میلیارد سال نیاز است؛ در نتیجه در چنین مقیاس*هایی جهان باید همگن باشد.
به نوشته نجوم، طبق نظریه* نسبیت عام انشتین، امکان فرکتالی بودن جهان وجود دارد اما در واقعیت، شرایط به وجود آمدن آن بسیار پیچیده است.
برای اثبات همگن بودن جهان در مقیاس*های بزرگ، می*توان تابش زمینه* کیهان(CMB) را بررسی کرد. این تابش که مربوط به دوران اولیه کیهان است، نشان* می*دهد که جهان ابتدایی همگن بوده است؛ اما چرا این نتایج با نتایج تحقیق جدید همخوانی ندارد؟
یکی از جواب*های احتمالی این است که اندازه*گیری*های SDSS خطا دارد.
SDSS کهکشان*ها را به صورت دو بعدی در آسمان نقشه*برداری و سپس داده*های مربوط به فاصله را با توجه به سرعت آن*ها محاسبه* می*کند.
شاید کهکشان*های نزدیک به ما به دلیل نیروی جاذبه*ای که به هم وارد می*کنند، سرعت*هایی داشته باشند که مربوط به انبساط جهان نباشد و ما در اندازه*گیری*های خود دچار خطا می*شویم.
به گزارش ایسنا، رهبر تیم ایتالیایی معتقد است که چنین خطایی فقط مربوط به کهکشان*های نزدیک*تر از 16 میلیون سال نوری است و در مقیاس*های بزرگ*تر تاثیری ندارد.
اما فرکتالی بودن جهان در مقیاس*های بزرگ چه مشکلی به وجود می*آورد؟ مشکل این است که این الگو مخالف نظریات کنونی در رابطه با گذشته*ی عالم و قوانین آن است. تحقیقات تکمیلی آینده درستی یا نادرستی نظریات فعلی را مشخص خواهد کرد. [/B][/SIZE][/COLOR]