03-09-2014, 10:12 PM
ماده ی تاریک نابود گر دایناسور ها
بر اساس مطالعه جدید دانشمندان دانشگاه ماساچوست، ماده تاریک شاید نابودگر اصلی دایناسورها بوده باشد، این تحقیق نشان می*دهد دنباله*دارها توسط تاثیر خورشید بر صخره*های فضایی خلق نشده*اند و ماده تاریک، آن*ها را به سمت زمین گسیل می*دارد.
این نیروی مرموز برای نظریه*های توضیح*دهنده چگونگی انبساط جهان و چگونگی تعامل کهکشان*ها حیاتی است و دانشمندان تقریبا مطمئن*اند ماده تاریک وجود دارد اما نمی*دانند به چه چیزی شباهت داشته یا این که کجا باید آن را بیابند.
«لیزا راندال» و «ماتیو ریس» از دانشگاه ماساچوست مدعی*اند، چون منظومه شمسی حول مرکز کهکشان راه شیری می*چرخد، در یک چرخه ۷۰ میلیون ساله به سمت بالا و پایین حرکت می*کند و محاسبات آن*ها نشان می*دهد منظومه شمسی هر ۳۵ میلیون سال یک بار، از خلال ماده تاریک عبور می*کند. الگوی مشابهی پیش*تر در مطالعه برخوردهای دنباله*دارها روی زمین مشاهده شده بود که نشان می*داد این برخوردها هر ۳۵ میلیون سال افزایش می*یابند.
تیم علمی به دنبال بررسی ارتباط احتمالی بین برخوردهای دنباله*دار و حرکت منظومه شمسی از خلال دیسک ماده تاریک بود, زمانی که منظومه شمسی از خلال دیسکی حرکت می*کند، با کشش گرانشی قوی مواجه می*شود که نواحی مانند ابر اورت را مختل کند؛ این کشش می*تواند حرکت سنگهای فضایی به سمت زمین را موجب شود.
تیم علمی دهانه*های برخوردی بزرگ راکه در ۲۵۰ میلیون سال گذشته روی زمین ایجاد شده بودند، مطالعه کرد؛ تحلیل آن*ها نشان می*دهد ماده تاریک، احتمالا الگوهای مشاهده*شده در دهانه*های برخوردی را بیش از میزان متوسط دهانه برخورد ایجاد می*کند.
با این حال، دهانه برخوردی که با انقراض دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش مرتبط است، به طور کامل با گذر منظومه شمسی از خلال این دیسک مطابقت ندارد و دانشمندان به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز دارند.
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...Matter.jpg
بر اساس مطالعه جدید دانشمندان دانشگاه ماساچوست، ماده تاریک شاید نابودگر اصلی دایناسورها بوده باشد، این تحقیق نشان می*دهد دنباله*دارها توسط تاثیر خورشید بر صخره*های فضایی خلق نشده*اند و ماده تاریک، آن*ها را به سمت زمین گسیل می*دارد.
این نیروی مرموز برای نظریه*های توضیح*دهنده چگونگی انبساط جهان و چگونگی تعامل کهکشان*ها حیاتی است و دانشمندان تقریبا مطمئن*اند ماده تاریک وجود دارد اما نمی*دانند به چه چیزی شباهت داشته یا این که کجا باید آن را بیابند.
«لیزا راندال» و «ماتیو ریس» از دانشگاه ماساچوست مدعی*اند، چون منظومه شمسی حول مرکز کهکشان راه شیری می*چرخد، در یک چرخه ۷۰ میلیون ساله به سمت بالا و پایین حرکت می*کند و محاسبات آن*ها نشان می*دهد منظومه شمسی هر ۳۵ میلیون سال یک بار، از خلال ماده تاریک عبور می*کند. الگوی مشابهی پیش*تر در مطالعه برخوردهای دنباله*دارها روی زمین مشاهده شده بود که نشان می*داد این برخوردها هر ۳۵ میلیون سال افزایش می*یابند.
تیم علمی به دنبال بررسی ارتباط احتمالی بین برخوردهای دنباله*دار و حرکت منظومه شمسی از خلال دیسک ماده تاریک بود, زمانی که منظومه شمسی از خلال دیسکی حرکت می*کند، با کشش گرانشی قوی مواجه می*شود که نواحی مانند ابر اورت را مختل کند؛ این کشش می*تواند حرکت سنگهای فضایی به سمت زمین را موجب شود.
تیم علمی دهانه*های برخوردی بزرگ راکه در ۲۵۰ میلیون سال گذشته روی زمین ایجاد شده بودند، مطالعه کرد؛ تحلیل آن*ها نشان می*دهد ماده تاریک، احتمالا الگوهای مشاهده*شده در دهانه*های برخوردی را بیش از میزان متوسط دهانه برخورد ایجاد می*کند.
با این حال، دهانه برخوردی که با انقراض دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش مرتبط است، به طور کامل با گذر منظومه شمسی از خلال این دیسک مطابقت ندارد و دانشمندان به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز دارند.
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...Matter.jpg