03-02-2014, 12:21 AM
زائده های رادیویی دو خصوصیت دارند که به منشاء آنها اشاره میکند . آنها تابش سینکروترونی ساتع می کنند که لکه های داغی ( نواحی با گسیل رادیویی شدید ) در لبه زائده و دور از مرکز کهکشان دارند .
اولین خصوصیت : تابش سینکروترونی هنگامی تولید میشود که الکترونهای پر سرعت از میان یک میدان مغناطیسی می گذرند . اگر چه میدان درون یک زائده رادیویی حداقل هزار برابر ضعیفتر از میدان زمین است ولی چون حجم بسیار بزرگی را اشغال میکند انرژی ذخیره شده بسیار زیادی را دارا است . به علاوه الکترونهای پر سرعت باید با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت کنند . بنابراین باید بسیار پر انرژی باشد. به چنین الکترونهایی الکترون های نسبیتی گفته میشود .
بنابراین انرژی کلی که در یک زائده رادیویی ذخیره می شود بسیار بزرگ است . یعنی در حدود 10 به توان 53 ژول که تقریبا معادل انرژی است که میتوان از تبدیل جرم میلیون ها خورشید به دست آورد . فرآیندی که طی آن زائده رادیویی بوجود می آید باید شامل توان بسیار بالایی باشد .
دومین خصوصیت در مورد ماهیت زائده رادیویی این است که بسیاری از آنها در برگیرنده لکه های داغ هستند یعنی نواحی با شدت بالا روی لبه زائده ها در دورترین بخش کهکشان . این امر پیشنهاد می کند که زائده ها دور از کهکشان در حال انبساط هستند و لبه های کشیده شان با گاز میان کهکشانی برخورد میکند و باعث تراکم میدان مغناطیسی و گاز داغ شده ، به دنبال آن تابش رادیویی قوی تری در آن ناحیه تولید می شود . در حقیقت لکه های داغ می توانند به ما سرنخی از منبع انرژی که زائده ها را تحریک می کند بدهند .
اولین خصوصیت : تابش سینکروترونی هنگامی تولید میشود که الکترونهای پر سرعت از میان یک میدان مغناطیسی می گذرند . اگر چه میدان درون یک زائده رادیویی حداقل هزار برابر ضعیفتر از میدان زمین است ولی چون حجم بسیار بزرگی را اشغال میکند انرژی ذخیره شده بسیار زیادی را دارا است . به علاوه الکترونهای پر سرعت باید با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت کنند . بنابراین باید بسیار پر انرژی باشد. به چنین الکترونهایی الکترون های نسبیتی گفته میشود .
بنابراین انرژی کلی که در یک زائده رادیویی ذخیره می شود بسیار بزرگ است . یعنی در حدود 10 به توان 53 ژول که تقریبا معادل انرژی است که میتوان از تبدیل جرم میلیون ها خورشید به دست آورد . فرآیندی که طی آن زائده رادیویی بوجود می آید باید شامل توان بسیار بالایی باشد .
دومین خصوصیت در مورد ماهیت زائده رادیویی این است که بسیاری از آنها در برگیرنده لکه های داغ هستند یعنی نواحی با شدت بالا روی لبه زائده ها در دورترین بخش کهکشان . این امر پیشنهاد می کند که زائده ها دور از کهکشان در حال انبساط هستند و لبه های کشیده شان با گاز میان کهکشانی برخورد میکند و باعث تراکم میدان مغناطیسی و گاز داغ شده ، به دنبال آن تابش رادیویی قوی تری در آن ناحیه تولید می شود . در حقیقت لکه های داغ می توانند به ما سرنخی از منبع انرژی که زائده ها را تحریک می کند بدهند .
جهان های حبابی