04-17-2008, 10:09 AM
زمانی ماه گرفتگی ایجاد می شودکه ماه به مخروط سایه زمین وارد می گردد و در نتیجه تمامی سطح و یا قسمتی از آن،از اشعه خورشید محروم می شود.برای آنکه چنین پدیده ای ممکن شود لازم است ماه و خورشید در حال مقابله باشند و لی این شرط به علت میل سطح مسیر ماه با دایرةالبروج کافی نیست زیرا ماه اغلب روی مسیرش از مرکز سایه نسبتاً دور می باشد،پس ماه گرفتگی ممکن نمی شود مگر موقعی که ماه و خورشید در مقابله بوده و در ضمن در حال عبور از یکی از گره ها باشد.
زمانیکه خورشید،زمین و ماه (در حالت بدر)در یک راستا قرار بگیرند،در آن صورت سایه زمین روی ماه می افتد در آن هنگام اگر ماه وارد سایه زمین شده باشد ماه گرفتگی کلی و در صورتی که وارد نیم سایه زمین که به صورت مخروط وسیعی که به طور نامحدود ادامه دارد داخل شده،ماه گرفتگی جزئی نامیده میشود.در عین حال تاریک شدن ماه در نیمسایه آن آنقدر آهسته است که فقط میتوان با وسایل حساس نورسنجی آنرا تشخیص داد و اغلب ستاره شناسان نیز وقتی ماه وارد سایه زمین می شود از آن بی خبر می باشند.زمانی که خسوف اتفاق می افتد از هر نقطه روی زمین که در آن نقطه ،ماه بالای افق باشد می توان خسوف را ملاحظه نمود و گواهی یکی نسبت به نحوه خسوف برای تمامی نقاط کره زمین که ماه برای آنها بالای افق باشد کفایت میکند.زیرا نحوه گرفتگی ماه برای ساکنان نیمی از کره زمین یکسان می باشد.
محاسبه خسوف آسان است و محاسبه شروع و پایان و عظمت خسوف یک مکان برای تمامی ساکنین روی کره زمین که ماه بالای افق بوده کافی می باشد.خورشید بسیار از زمین بزرگتر است اما به واسطه فاصله طولانی کوچک به نظر میرسد و زمین میتواند مانع رسیدن نورش به ماه شود .با رسیدن کناره شرقی ماه،ابتدا بطور نامحسوس وسپس به وضوح تاریکی ماه شروع میشود.در مدت یک ساعت ماه به طور کلی درشبه سایه زمین وارد میشود و قسمت عمده نور خود را از دست میدهد .بعد یک هلال تیره در کناره شرقی ماه ظاهر میگردد و این موقعی است که ماه وارد مخروط سایه زمین می شود.به تدریج وسعت هلال تیره بیشتر میشود و در طول یک ساعت تمام قرص ماه را فرا می گیرد.
لازم به توضیح است که با کامل شده خسوف،ماه کاملاًتاریک نمی شود بلکه تا حدی به رنگ مسی در می آید .زیرا نور خورشید که با جو زمین شکسته می شود،هنوز سطح ماه را روشن میکند.به یاد بیاورید که جو زمین نور آبی را نیز پراکنده می کند،بنابر این ته رنگ های قرمزترتقریباً به طور مستقیم از آن می گذرند و به ماه می رسند.
زمانیکه خورشید،زمین و ماه (در حالت بدر)در یک راستا قرار بگیرند،در آن صورت سایه زمین روی ماه می افتد در آن هنگام اگر ماه وارد سایه زمین شده باشد ماه گرفتگی کلی و در صورتی که وارد نیم سایه زمین که به صورت مخروط وسیعی که به طور نامحدود ادامه دارد داخل شده،ماه گرفتگی جزئی نامیده میشود.در عین حال تاریک شدن ماه در نیمسایه آن آنقدر آهسته است که فقط میتوان با وسایل حساس نورسنجی آنرا تشخیص داد و اغلب ستاره شناسان نیز وقتی ماه وارد سایه زمین می شود از آن بی خبر می باشند.زمانی که خسوف اتفاق می افتد از هر نقطه روی زمین که در آن نقطه ،ماه بالای افق باشد می توان خسوف را ملاحظه نمود و گواهی یکی نسبت به نحوه خسوف برای تمامی نقاط کره زمین که ماه برای آنها بالای افق باشد کفایت میکند.زیرا نحوه گرفتگی ماه برای ساکنان نیمی از کره زمین یکسان می باشد.
محاسبه خسوف آسان است و محاسبه شروع و پایان و عظمت خسوف یک مکان برای تمامی ساکنین روی کره زمین که ماه بالای افق بوده کافی می باشد.خورشید بسیار از زمین بزرگتر است اما به واسطه فاصله طولانی کوچک به نظر میرسد و زمین میتواند مانع رسیدن نورش به ماه شود .با رسیدن کناره شرقی ماه،ابتدا بطور نامحسوس وسپس به وضوح تاریکی ماه شروع میشود.در مدت یک ساعت ماه به طور کلی درشبه سایه زمین وارد میشود و قسمت عمده نور خود را از دست میدهد .بعد یک هلال تیره در کناره شرقی ماه ظاهر میگردد و این موقعی است که ماه وارد مخروط سایه زمین می شود.به تدریج وسعت هلال تیره بیشتر میشود و در طول یک ساعت تمام قرص ماه را فرا می گیرد.
لازم به توضیح است که با کامل شده خسوف،ماه کاملاًتاریک نمی شود بلکه تا حدی به رنگ مسی در می آید .زیرا نور خورشید که با جو زمین شکسته می شود،هنوز سطح ماه را روشن میکند.به یاد بیاورید که جو زمین نور آبی را نیز پراکنده می کند،بنابر این ته رنگ های قرمزترتقریباً به طور مستقیم از آن می گذرند و به ماه می رسند.
دوشنبه , 18 مهر 1384.گاهی یه تاریخ آدمو پر انرژی تر میکنه.منو استروتاک