به کدام شاخه ستاره شناسی علاقه دارید؟

[Parnia Shokri]

دقیقا بر عکس.
ریاضیات زاده ذهن بشر هست و کاملا ممکنه دچار اشتباه باشه. مطمئنا هر چیزی که ما بوجود میاریم تا با قوانین و قواعد طبیعت در تضاد نباشه مطابق انتظار ما و بدون اشتباه عمل می کنه. ولی ریاضی دارای مشکله. شاید اگه معیار های دیگه ای رو انتخاب می کردیم, خیلی از استثناء های فعلی (از جمله همون مثال عدد پی) وجود نداشتن.
یا مثلا ریاضیات تو بی نهایت جواب درستی به ما نمیده و حتی دو تا بی نهایت با هم متفاوتن در حالی که از یه علامت برای جفتشون استفاده می کنیم.
در ضمن تا ما رابطه ای رو بوجود نیاریم هیچ رابطه جدیدی وجود نداره که بخواد مشکلات فعلی رو رفع کنه. و همینطور ما قوانین فیزیکی رو نمیسازیم و اونا وجود دارن, نه به صورت مثلا E=mC2 بلکه بصورت طبیعی(که هیچکس نمی تونه اونا رو بفهمه جز خدا). ما فقط با استفاده از روش های ریاضی یه مدل قابل فهم از اونا برای خودمون درست کنیم.
در مورد کامپیوتر هم بگم اون هم علم نیست و ما با استفاده از مجموعه ای از علوم و مهارت ها سخت افزار رو می سازیم و با استفاده از محاسبات ریاضی نرم افزار رو طراحی می کنیم.
مسلما ما بدون ریاضی از علوم در حد بسیار محدودی اطلاعات داشتیم ولی این وابستگی ما به ریاضیه نه وابستگی قوانین و قواعد طبیعت.
در ضمن من نگفتم بدون ریاضی ما چیزی از فیزیک می دونستیم. من فقط گفتم خودم از ریاضی خوشم نمیاد, بقیه بحث مربوط به خود ریاضیات بود.
منظور من از فیزیک بدون ریاضی مفاهیم فیزیکه. مثلا اینه که هر جرمی در فضا-زمان خمیدگی ایجاد میکنه که این خمیدگی اجرام دیگه رو به سمت خودش میکشه که مفهوم گرانشه.

درسته که ما درستش کرديم ولی به نظر من رياضی مشکلی نداره.چون يه معیار از واقعيته. مثلاً عمل تفريق رو ما درست کرديم مثلا همه ميدونيم 1=2-3 . اين غلطه؟ سه تا سيب داريم دوتاشو ميخوريم، چندتا ميمونه؟؟ رياضی از روی طبیعت برداشته شده. منظورتون چيه که اگه يه معيار ديگه انتخاب ميکرديم ديگه اين مشکلات نبود؟
درمورد مثالی که درمورد π (عدد پی) زدين، منم مطمءن نيستم. يه مبحث توی آمار داشتيم که مربوط به خطای اندازه گيری بود.اونجا ميگفتيم که هميشه اندازه گيری های ما همراه با خطاست. يعنی هميشه ميشه دقيقتر اندازه گرفت. شايد π اينجوری باشه. نميدونم! ولی اين دليل نميشه که رياضی رو اشتباه بدونيم. شايد علم ما از رياضی اون قدری نيست که بتونيم واسه اين مساله دليل بياريم. مثلاً نظريه جهان های موازی رو که اثبات شده و فيزيک حقيقيه در نظر بگيرين. ممکنه نتونيم درکش کنيم اما اونقدر هم علمشو نداريم که نقضش کنيم. وقتی نميشه چيزی رو اثبات کرد، دليلی هم برای نقض کردنش وجود نداره. شايد رياضی رو دست کم گرفتيم و فکر ميکنيم با اين چيزايی که ازش خونديم بايد بتونيم همه چيز رو اثبات کنيم.
حالا بينهايت قضيش چيه. ما خودمون داريم ميگيم بی نهايت. يعنی نه حدی براش تعيين ميکنيم و نه ميتونيم تعريفش کنيم. برای همين بهش ميگيم تعريف نشده. وقتی چيزی تعريف نشده چه جوری ميشه اون رو با چيزی ديگه اي مقايسه کرد؟
منم ميگم حتماً رابطه هايی هستن که بايد کشف بشن و به وسیله رياضی به زبون ما ترجمه بشن.ما مي سازيمشون ولی از روی قوانينی که قبلاً پذيرفتيم که اونا هم در نهايت ازطبیعت گرفته شدن. همين رابطه E=mc2 (توان 2) ، خب اين با رياضی اثبات شده ديگه!
راستی يه موضوعی يادم اومد. يکی از چالش های فيزيک دان ها اينه که بدونن اول جهان به وجود اومده و بعد قوانين فيزيکی يا اول قوانين و بعد جهان!
کامپيوتر که فقط سخت افزار نيست.خودتون دارين ميگين با استفاده از محاسبات رياضی نرم افزار رو درست ميکنيم. اونم يه علمه، وابسته به رياضی. شما از مفاهيم فيزيک خوشتون مياد. ولی بايد به اين فکر کرد که اين مفاهيم توسط دانش رياضيات اثبات شده و در حال پيشرفته.
اين قوانين و مفاهیم وجود دارن. ما چه جوری درکشون کنيم؟ فقط با رياضی. رياضيه که اونا رو اثبات و نقض ميکنه و موجب پيشرفتشون ميشه.
رياضی تو زندگي روزمره هم خيلی تأثير داره به طوری که اگه نبود اصلاً امکان زندگی کردن برای ما وجود ندشت. نه ميتونستيم خريد کنيم، نه لباسی داشته باشيم که بپوشيم، نه آب بخوريم...
ببخشيد خيلی زياد شد! ديگه اينو ميگم و تموم:
توی بحث خازن ها (فيزيک 3) يه بار فرمولو مي فهميدم، تو مفهوم مشکل داشتم و يه بار برعکس. فقط وقتی خيالم راحته که هر دو رو بفهمم. اگه رياضی نبود هيچ کدوم از اين مفهوم ها قابل استفاده نبود. چون اونوقت نميشد رابطه اي بينشون بيان کرد.