09-02-2012, 07:29 AM
تاریخچه انرژی تاریک:در اغاز قرن بیستم هنریتا لویت بانوی اختر شناس امریکایی روشی برای اندازه گیری فاصله برخی ستارگان با درخشندگی متغییر کشف کرد.بانوان اخترشناس ان روزگار را به رصدخانه های بزرگ راه نمی دادن و این گروه از دانشمندان نمی توانستن با تلسکوپهای بزرگ کار کنند و به همین دلیل به کار طاقت فرسای تحلیل عکسها مشغول میشدن.هنریتا لویت هزاران ستاره تپنده از نوع متغییر های قیفاووسی را بررسی و کشف کرد که درخشندگی این ستارگان درخشان با دوره تناوب تغییرات انها متناسب است به عبارت دیگر ستارگان درخشان تر تپشهای طولانی تر دارند.
متغییرهای قیفاووسی نخستین شمع های کیهان شناسی هستن: یعنی اجرامی که درخشندگی مطلق انها مشخص هست و با مقایسه روشنایی ظاهری شان می توان فاصله انها را تا زمین اندازه گیری کرد.ادوین هابل اخترشناس امریکایی با رصد دقیق سحابی بزرگ مارپیچی در صورت فلکی اندرومدا توانست دوستاره متغییر قیفاووسی در دو سر ان کشف کند و با تعیین دوره تناوب تغییرات و درخشندگی مطلق ان دو فاصله ان دو ستاره از زمین را حساب کند.او به این نتیجه رسید که این سحابی مارپیچی در واقع به بزرگی خود راه شیری هست و فاصله اش از ما چندین برابر قطر کهکشان است. این چنین بود که هابل پی برد که کهکشان راه شیری تنها یک از بی شمار کهکشان های موجود در عالم است و عبارت جزیره ای کهکشانی را برای انها به کار برد
در دهه 1920 بزرگترین تلسکوپ ان روز با اینه 5/2 متری در مونت ویلسون کالیفرنیا به بهره برداری رسید و ادوین هابل با استفاده از ان توانست متغییرهای قیفاووسی بیشتری را در کهکشان های نسبتا دورتر اشکار کند. وی همچنین توانست با بررسی طیف کهکشان ها و اندازه گیری پدیده انتقال به سرخ سرعت حرکت این اجرام را اندازه گیری کند.پدیده انتقال به سرخ شبیه به تغییرات صدای اژیر یک امبولانس هست که وقتی از کنار شما عبور میکند.
وقتی امبولانس نزدیک میشود صدای اژیر زیرتر میشود و وقتی از شما دور می شود صدای بم تری به گوش شما میرسد.وقتی منبع نور در حال دور شدن از ما باشد نیز طول موج نور کش میاد و رنگ ان به قرمز متمایل می شود.
هابل با رسم سرعت حرکت کهکشان ها نسبت به راه شیری و فاصله انها نتیجه گرفت که کهکشان ها در حال دور شدن از ما ویکدیگر هستند و هر چه دورتر باشند با سرعت بیشتر حرکت میکنند.این پدیده که با عنوان قانون هابل مشهور شده نشان میدهد سرعت دورشدن کهکشان ها از ما با فاصله شان متناسب هست و به ازای هر 26/3 میلیون سال نوری یا یک میلیون پارسک 70 کیلومتر بر ثانیه به سرعت دورشدن انها افزوده میشود. این قانون علاوه بر نمایش انبساط عالم یکی از سه دلیل محکوم بر درستی نظریه مهابنگ است که میگوید جهان ما حدود 14 میلیارد سال پیش در انفجاری بزرگ متولد شد.
متغییرهای قیفاووسی نخستین شمع های کیهان شناسی هستن: یعنی اجرامی که درخشندگی مطلق انها مشخص هست و با مقایسه روشنایی ظاهری شان می توان فاصله انها را تا زمین اندازه گیری کرد.ادوین هابل اخترشناس امریکایی با رصد دقیق سحابی بزرگ مارپیچی در صورت فلکی اندرومدا توانست دوستاره متغییر قیفاووسی در دو سر ان کشف کند و با تعیین دوره تناوب تغییرات و درخشندگی مطلق ان دو فاصله ان دو ستاره از زمین را حساب کند.او به این نتیجه رسید که این سحابی مارپیچی در واقع به بزرگی خود راه شیری هست و فاصله اش از ما چندین برابر قطر کهکشان است. این چنین بود که هابل پی برد که کهکشان راه شیری تنها یک از بی شمار کهکشان های موجود در عالم است و عبارت جزیره ای کهکشانی را برای انها به کار برد
در دهه 1920 بزرگترین تلسکوپ ان روز با اینه 5/2 متری در مونت ویلسون کالیفرنیا به بهره برداری رسید و ادوین هابل با استفاده از ان توانست متغییرهای قیفاووسی بیشتری را در کهکشان های نسبتا دورتر اشکار کند. وی همچنین توانست با بررسی طیف کهکشان ها و اندازه گیری پدیده انتقال به سرخ سرعت حرکت این اجرام را اندازه گیری کند.پدیده انتقال به سرخ شبیه به تغییرات صدای اژیر یک امبولانس هست که وقتی از کنار شما عبور میکند.
وقتی امبولانس نزدیک میشود صدای اژیر زیرتر میشود و وقتی از شما دور می شود صدای بم تری به گوش شما میرسد.وقتی منبع نور در حال دور شدن از ما باشد نیز طول موج نور کش میاد و رنگ ان به قرمز متمایل می شود.
هابل با رسم سرعت حرکت کهکشان ها نسبت به راه شیری و فاصله انها نتیجه گرفت که کهکشان ها در حال دور شدن از ما ویکدیگر هستند و هر چه دورتر باشند با سرعت بیشتر حرکت میکنند.این پدیده که با عنوان قانون هابل مشهور شده نشان میدهد سرعت دورشدن کهکشان ها از ما با فاصله شان متناسب هست و به ازای هر 26/3 میلیون سال نوری یا یک میلیون پارسک 70 کیلومتر بر ثانیه به سرعت دورشدن انها افزوده میشود. این قانون علاوه بر نمایش انبساط عالم یکی از سه دلیل محکوم بر درستی نظریه مهابنگ است که میگوید جهان ما حدود 14 میلیارد سال پیش در انفجاری بزرگ متولد شد.