09-16-2012, 01:59 AM
[TABLE]
[TR]
[TD][TABLE]
[TR]
[TD]در فرهنگ اصيل ايراني، صحبت از نحس بودن اعداد نبوده است
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][TABLE]
[TR]
[TD="width: 15"][/TD]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]دو تن از شركت*كنندگان مانتره، در نخستين روز از اين همايش، به ريشه*يابي عددهاي مقدس و نحس در فرهنگ ملت*هاي گوناگون و به ويژه ايرانيان پرداخته و چنين نتيجه*گرفتند كه عدد نحس در ميان ايرانيان و در فرهنگ اين گروه، هرگز وجود نداشته است.
پانيذ مزديسني و روشنك شهرياري، در نوشتاري با عنوان «اعداد مقدس و نحس» كه در تالار كوچك همايشگاه ماركار تهران*پارس برگزار شد، با بررسي كاربرد عدد و مفاهيم مربوط به آن در زندگي روزمره*ي انسان، تاكيد كرده و گفتند: «ما در سرزميني هستيم كه خواه ناخواه، بارها مورد حمله بوده*است. مهاجمان زبان و فرهنگشان را به ايران آوردند و اكنون زبان ما، يك زمان آميخته با زبان مهاجمان است. گرچه خوشبخانه براثر فرهنگ پرباري كه داشتيم، هم زبان و هم فرهنگ خودمان را نگاه داشتيم.»
در اين سخنراني، با اشاره به هات ٢٨ بند يكم گاتها، سروده*هاي آسماني اشوزرتشت تاكيد شد: «در فرهنگ زرتشتي، مطلبي كه نحسي را اثبات كند، وجود ندارد. پس سرچشمه جاي ديگري است. در فرهنگ راستين ايراني هرچيزي برپايه خرد است. در فرهنگ ايران باستان و زرتشتي آنچه پايه گاتها و آموزش هاي زرتشت هست، خرد است. برپايه*ي آموزه*هاي اين فرهنگ، مطالبي كه جنبه خرافي و پندار داشته باشد وجود خارجي ندارد چنان*كه فردوسي مي گويد خرد افسر شهرياران بود/ خرد زنده جاوداني شناس...»
در بخش ديگري از اين سخنراني درباره*ي آيين سيزده*به در سخن به ميان آورد و يكي از دفاع كنندگان گفت: «بيشتر مردم چنين مي*پندارند كه برگزاري آيين سيزده*بدر براي دور كردن نحسي سال پيش رو برگزار مي*شود اما اين رويكرد نادرست است و سيزده به*در آييني مربوط به الهه باران و مظاهر طبيعت است.»
در اين نشست درباره*ي سپندينگي(:تقدس) عدد يك نيز سخن به ميان آورد و تاكيد شد كه اين شماره، با تاثيري كه از اديان توحيدي مي*پذيرد، راهي براي توصيف خداوند مي*شود كه آنها بسيار در نوشتارهاي جديد مي*بينيم چنان*كه حكيم فردوسي مي*گويد: «خداوند هست و خداوند نيست/ همه بندگانيم و ايزد يكي است.»
سپندينگي شماره ٣ نيز در اين سخنراني بررسي شد. يكي از دفاع*كنندگان با اشاره به اين كه اين عددزماني به معناي «بسيار» به كار مي*رفته است تاكيد كرد: «در شاهنامه*ي فردوسي مي*خوانيم " نگفتم سه روز اين سخن را به كس. به جز يزدان فرياد رس...." كه شماره*ي سه در اينجا بيانگر همين فراواني است.»
در اين سخنراني تاكيد شد كه، شماره*ي ٣ در ميان اديان گوناگون همچون مهرپرستي و دين مانوي كاربري داشته و هم*اكنون نيز براي تكميل نيايش هايمان سه بار بخشي از دعا را تكرار مي*كنيم.
سپندينگي عدد ٧ در بخش ديگري از اين نشست بررسي شد و سخنرانان تاكيد كردند كه «شوند(:دليل) گرامي بودن عدد ٧ در ميان ايرانيان، هفت پله بودن تكامل انسان در عرفان ايراني و بازگويي هفت امشاسپندان است. هفت شهر عشق، هفت خوان رستم و... نيز در همين مقوله جاي دارند. از سوي دير فروهر داراي هفت نشان ظاهري است.»
در اين نشست، سپندينگي عدد ٩ نيز بررسي شد و يكي از شوندهاي(:دلايل) گرامي بودن آن، ٩ پايه*ي دين زرتشتي يعني، «باور به يكتايي اهورامزدا»، «پذيرفتن اشوزرتشت»، «پذيرش قانون اشا»، «پذيرش برابري انسان*ها»، «باور به جهان مينوي و جاوداني روان»، «باور به هفت پايه*ي كمال (هفت امشاسپندان)»، «باور به داد و دهش»، «سپندينه دانستن چهار آخشيج»، «باور به فرشكرد (تازه گردانيدن جهان» است.
اين شماره همچون شماره**ي ٤ نماد عدالت است و از ضرب دو عدد ٣ به دست مي*آيد، يعني دو عدد شبيه به هم و اين يعني برابري .
در اين نشست درباره*ي شماره*ي ٣٣ هم سخنان كوتاهي بازگو شد و گفته*شد كه آن را در نوشتارهاي ميانه به صورت «٣٣ گناه» و «٣٣ راه بهشت» مي*بينيم.
سپندينگي شماره*ي ٧٢ نيز در اين نوشتار بررسي شد. سخنرانان با اشاره به اين*كه اشوزرتشت با ٧٢ تن از يارانش به شهادت رسيده و همچنين به باور ايرانيان، سياوش نيز با ٧٢ تن از يارانش جان از كف داد، اين شماره را سپندينه و گرامي دانستند.
عدد ٤٠ نيز در اين گفت*وگو مطرح شد و سخنرانان آن را نماد كمال دانسته و چله*نشيني را از واژگاني دانستند كه در همين رابطه مطرح شده است.
عدد ٤ هم بررسي شد و چهار جهت اصلي، چهار گوشه*ي جهان و ٤ دوره*ي ٣ هزار ساله*ي جهان ، عبارت*هايي مرتبط با اين عدد دانسته شد.
٢١ از ديگر شماره*هايي بود كه سخنرانان آن را در ميان شماره*هاي سپند برشمرده و ٢١ واژه*اي بودن سرود يتااهو در اوستا را از شوند(:دليل) هاي دفاع از اين سخن دانستند.
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[TR]
[TD][TABLE]
[TR]
[TD]در فرهنگ اصيل ايراني، صحبت از نحس بودن اعداد نبوده است
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][TABLE]
[TR]
[TD="width: 15"][/TD]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD][/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]
[/TD]
[/TR]
[TR]
[TD]دو تن از شركت*كنندگان مانتره، در نخستين روز از اين همايش، به ريشه*يابي عددهاي مقدس و نحس در فرهنگ ملت*هاي گوناگون و به ويژه ايرانيان پرداخته و چنين نتيجه*گرفتند كه عدد نحس در ميان ايرانيان و در فرهنگ اين گروه، هرگز وجود نداشته است.
پانيذ مزديسني و روشنك شهرياري، در نوشتاري با عنوان «اعداد مقدس و نحس» كه در تالار كوچك همايشگاه ماركار تهران*پارس برگزار شد، با بررسي كاربرد عدد و مفاهيم مربوط به آن در زندگي روزمره*ي انسان، تاكيد كرده و گفتند: «ما در سرزميني هستيم كه خواه ناخواه، بارها مورد حمله بوده*است. مهاجمان زبان و فرهنگشان را به ايران آوردند و اكنون زبان ما، يك زمان آميخته با زبان مهاجمان است. گرچه خوشبخانه براثر فرهنگ پرباري كه داشتيم، هم زبان و هم فرهنگ خودمان را نگاه داشتيم.»
در اين سخنراني، با اشاره به هات ٢٨ بند يكم گاتها، سروده*هاي آسماني اشوزرتشت تاكيد شد: «در فرهنگ زرتشتي، مطلبي كه نحسي را اثبات كند، وجود ندارد. پس سرچشمه جاي ديگري است. در فرهنگ راستين ايراني هرچيزي برپايه خرد است. در فرهنگ ايران باستان و زرتشتي آنچه پايه گاتها و آموزش هاي زرتشت هست، خرد است. برپايه*ي آموزه*هاي اين فرهنگ، مطالبي كه جنبه خرافي و پندار داشته باشد وجود خارجي ندارد چنان*كه فردوسي مي گويد خرد افسر شهرياران بود/ خرد زنده جاوداني شناس...»
در بخش ديگري از اين سخنراني درباره*ي آيين سيزده*به در سخن به ميان آورد و يكي از دفاع كنندگان گفت: «بيشتر مردم چنين مي*پندارند كه برگزاري آيين سيزده*بدر براي دور كردن نحسي سال پيش رو برگزار مي*شود اما اين رويكرد نادرست است و سيزده به*در آييني مربوط به الهه باران و مظاهر طبيعت است.»
در اين نشست درباره*ي سپندينگي(:تقدس) عدد يك نيز سخن به ميان آورد و تاكيد شد كه اين شماره، با تاثيري كه از اديان توحيدي مي*پذيرد، راهي براي توصيف خداوند مي*شود كه آنها بسيار در نوشتارهاي جديد مي*بينيم چنان*كه حكيم فردوسي مي*گويد: «خداوند هست و خداوند نيست/ همه بندگانيم و ايزد يكي است.»
سپندينگي شماره ٣ نيز در اين سخنراني بررسي شد. يكي از دفاع*كنندگان با اشاره به اين كه اين عددزماني به معناي «بسيار» به كار مي*رفته است تاكيد كرد: «در شاهنامه*ي فردوسي مي*خوانيم " نگفتم سه روز اين سخن را به كس. به جز يزدان فرياد رس...." كه شماره*ي سه در اينجا بيانگر همين فراواني است.»
در اين سخنراني تاكيد شد كه، شماره*ي ٣ در ميان اديان گوناگون همچون مهرپرستي و دين مانوي كاربري داشته و هم*اكنون نيز براي تكميل نيايش هايمان سه بار بخشي از دعا را تكرار مي*كنيم.
سپندينگي عدد ٧ در بخش ديگري از اين نشست بررسي شد و سخنرانان تاكيد كردند كه «شوند(:دليل) گرامي بودن عدد ٧ در ميان ايرانيان، هفت پله بودن تكامل انسان در عرفان ايراني و بازگويي هفت امشاسپندان است. هفت شهر عشق، هفت خوان رستم و... نيز در همين مقوله جاي دارند. از سوي دير فروهر داراي هفت نشان ظاهري است.»
در اين نشست، سپندينگي عدد ٩ نيز بررسي شد و يكي از شوندهاي(:دلايل) گرامي بودن آن، ٩ پايه*ي دين زرتشتي يعني، «باور به يكتايي اهورامزدا»، «پذيرفتن اشوزرتشت»، «پذيرش قانون اشا»، «پذيرش برابري انسان*ها»، «باور به جهان مينوي و جاوداني روان»، «باور به هفت پايه*ي كمال (هفت امشاسپندان)»، «باور به داد و دهش»، «سپندينه دانستن چهار آخشيج»، «باور به فرشكرد (تازه گردانيدن جهان» است.
اين شماره همچون شماره**ي ٤ نماد عدالت است و از ضرب دو عدد ٣ به دست مي*آيد، يعني دو عدد شبيه به هم و اين يعني برابري .
در اين نشست درباره*ي شماره*ي ٣٣ هم سخنان كوتاهي بازگو شد و گفته*شد كه آن را در نوشتارهاي ميانه به صورت «٣٣ گناه» و «٣٣ راه بهشت» مي*بينيم.
سپندينگي شماره*ي ٧٢ نيز در اين نوشتار بررسي شد. سخنرانان با اشاره به اين*كه اشوزرتشت با ٧٢ تن از يارانش به شهادت رسيده و همچنين به باور ايرانيان، سياوش نيز با ٧٢ تن از يارانش جان از كف داد، اين شماره را سپندينه و گرامي دانستند.
عدد ٤٠ نيز در اين گفت*وگو مطرح شد و سخنرانان آن را نماد كمال دانسته و چله*نشيني را از واژگاني دانستند كه در همين رابطه مطرح شده است.
عدد ٤ هم بررسي شد و چهار جهت اصلي، چهار گوشه*ي جهان و ٤ دوره*ي ٣ هزار ساله*ي جهان ، عبارت*هايي مرتبط با اين عدد دانسته شد.
٢١ از ديگر شماره*هايي بود كه سخنرانان آن را در ميان شماره*هاي سپند برشمرده و ٢١ واژه*اي بودن سرود يتااهو در اوستا را از شوند(:دليل) هاي دفاع از اين سخن دانستند.
[/TD]
[/TR]
[/TABLE]
«اهورامزدا گفت ای زرتشت اسپنتمان تو نباید که عهد و پیمان بشکنی
چه آن عهدی که تو با یک دروغ پرست بستی و
نه آن عهدی که با یک راستی پرست بستی
چه معاهده با هر دو درست است خواه یکتاپرست خواه مشرک»
مهریشت فقره 2
چه آن عهدی که تو با یک دروغ پرست بستی و
نه آن عهدی که با یک راستی پرست بستی
چه معاهده با هر دو درست است خواه یکتاپرست خواه مشرک»
مهریشت فقره 2