08-25-2007, 11:51 PM
سلام
در آیات 106 تا 108 سوره هود خداوند میفرماید << اما اهل شقاوت همه را در آتش دوزخ در حالی که آه وناله حسرت میکشند درافکنند (106) آنها در آتش دوزخ تا آسمانها و زمین باقیست مخلدند مگر آنکه پروردگارت بخواهد که البته او هرچه بخواهد میکند (107) اما اهل سعادت هم تمام در بهشت ابد تا آسمانها و زمین باقیست مخلدند مگرآنچه مشیت پروردگارت باشد که عطایش ابدی و نامقطوع است(108)>>
خوب! این هم دید دیگری از پایان البته پایان انسان نه پایان عالم. آنچه از این آیات بر می آید پس از قیامت انسانی حتی زمین نیز باقی می ماند چه رسد به آسمانها و کیهان. این امر کوچکی انسان را نیز نشان داده و او نباید همه چیز را فقط برای خود بداند . وی در بسیاری موارد فقط مامور به کشف حقایق و بسط دانش خود است .
در بخشهای بعد برخی احادیث مربوط به عوالم گوناگون را خواهم نوشت.
در آیات 106 تا 108 سوره هود خداوند میفرماید << اما اهل شقاوت همه را در آتش دوزخ در حالی که آه وناله حسرت میکشند درافکنند (106) آنها در آتش دوزخ تا آسمانها و زمین باقیست مخلدند مگر آنکه پروردگارت بخواهد که البته او هرچه بخواهد میکند (107) اما اهل سعادت هم تمام در بهشت ابد تا آسمانها و زمین باقیست مخلدند مگرآنچه مشیت پروردگارت باشد که عطایش ابدی و نامقطوع است(108)>>
خوب! این هم دید دیگری از پایان البته پایان انسان نه پایان عالم. آنچه از این آیات بر می آید پس از قیامت انسانی حتی زمین نیز باقی می ماند چه رسد به آسمانها و کیهان. این امر کوچکی انسان را نیز نشان داده و او نباید همه چیز را فقط برای خود بداند . وی در بسیاری موارد فقط مامور به کشف حقایق و بسط دانش خود است .
در بخشهای بعد برخی احادیث مربوط به عوالم گوناگون را خواهم نوشت.