11-16-2008, 09:14 PM
با سلام
دوست گرامی شما چرا به دنبال پایان هستید
مسلما زمین و منظومه شمسی روزی به پایان راه خود می رسند ولی ما در آن موقع حتما به قدری پیشرف کردیم که در سیارات فرازمینی می توانیم ساکن شویم و یا در ایستگاههای بسیار بزرگ در فضاهای بین ستاره ای
قبل از ما نیز انسان هایی بوده اند و زندگی می کردند. در کجا ؟ هیچکس نمی داند.
فقط این را می دانیم، زمانی که خدا انسان را آفرید و به فرشتگان دستور داد تا به آن سجده کنند فرشتگان گفتند که آیا بشری می آفرینی که در زمین فساد کند و جنگ و خونریزی به پا کند. خدا نیز در جوابشان گفت من چیزهایی می دانم که شما نمی دانید.
پس بی شک قبل از نسل کنونی ما انسان های دیگری هم بوده اند.
پایان آنها آغاز ما بوده و پایان ما آغاز گروه دیگری!
چون خداوند همیشه در حال خلق موجودات است بدون آنکه موجودات قبلی آن از بین بروند.
آیا انسان با مرگ پایان می پذیرد؟
آیا فرشتگان پایان می پذیرند؟
آیا خدایی که خود فناناپذیر است نمی تواند جهانی ابدی درست کند
و آیه از قرآن کریم که می فرماید (( هم فیها خالدون ... )) و تا همیشه در آنجا می مانند.
آیا بهشت و جهنم وعده داده شده نمی تواند در یکی از همین کهکشان های اطرافمان باشد
آیا نمی توان تصور کرد که جهنم یکی از همین ستارگان گروه O باشد.
آیا می توان تصور کرد که ستارگانی که از خورشید بزرگتر و یا حداقل به اندازه آن هستند روی زمین بیفتند؟!!!!!
اما در رابطه با اثبات نظریه ها و فرمول هایی که به قول شما خیلی هاشون اثبات شدند و خیلی هاشون هم رد شدند
آیا زمین مرکزی بطلمیوس اثبات نشده بود؟!!
آیا نظریه گالیله رد نشده بود؟!!
آیا روزی نمی رسد که کودکانه دبستانی به نظریات آلبرت انیشتین بخندند و همان عکس العملی را که ما در برابر "خلق الساعه" و یا "زمین مرکزی" از خودمون نشان دادیم، آنها نیز نشان دهند و بگویند که ما روزانه داریم با چندین برابر سرعت نور حرکت می کنیم ولی یک دانشمندی در قرن 19 می گفت که نمی توان از سرعت نور فراتر رفت!
آینده در دست ماست
بسیاری از این دانشمندان تنها دلیلی که به درجات بالای علمی رسیده اند این بود که به درستی تمامی مسائل شک می کردند و راجع به همه چیز مشکوک بودند (این شک زندگی خانوادگی انیشتین را فروپاشید) آیا زمانی که انیشتین به درستی قوانین نیوتن شک کرد، قوانین آن کامل ترین و جامع ترین فرمول ها تا آن روز نبودند!
آیا این شک باعث نشد که آنها اصلاح شوند و باعث دستیابی ما به درهای جدید علم شد.
اگر از دانشمندان ما کسی بیاید و یک تحول کلی نسبت به دید انیشتین داشته باشد و بتواند با استفاده از فرمول های قبلی مسائل جدیدی را مطرح کند مسلما باعث پیشرفت بشر می گردد.
دوست گرامی شما چرا به دنبال پایان هستید
مسلما زمین و منظومه شمسی روزی به پایان راه خود می رسند ولی ما در آن موقع حتما به قدری پیشرف کردیم که در سیارات فرازمینی می توانیم ساکن شویم و یا در ایستگاههای بسیار بزرگ در فضاهای بین ستاره ای
قبل از ما نیز انسان هایی بوده اند و زندگی می کردند. در کجا ؟ هیچکس نمی داند.
فقط این را می دانیم، زمانی که خدا انسان را آفرید و به فرشتگان دستور داد تا به آن سجده کنند فرشتگان گفتند که آیا بشری می آفرینی که در زمین فساد کند و جنگ و خونریزی به پا کند. خدا نیز در جوابشان گفت من چیزهایی می دانم که شما نمی دانید.
پس بی شک قبل از نسل کنونی ما انسان های دیگری هم بوده اند.
پایان آنها آغاز ما بوده و پایان ما آغاز گروه دیگری!
چون خداوند همیشه در حال خلق موجودات است بدون آنکه موجودات قبلی آن از بین بروند.
آیا انسان با مرگ پایان می پذیرد؟
آیا فرشتگان پایان می پذیرند؟
آیا خدایی که خود فناناپذیر است نمی تواند جهانی ابدی درست کند
و آیه از قرآن کریم که می فرماید (( هم فیها خالدون ... )) و تا همیشه در آنجا می مانند.
آیا بهشت و جهنم وعده داده شده نمی تواند در یکی از همین کهکشان های اطرافمان باشد
آیا نمی توان تصور کرد که جهنم یکی از همین ستارگان گروه O باشد.
آیا می توان تصور کرد که ستارگانی که از خورشید بزرگتر و یا حداقل به اندازه آن هستند روی زمین بیفتند؟!!!!!
اما در رابطه با اثبات نظریه ها و فرمول هایی که به قول شما خیلی هاشون اثبات شدند و خیلی هاشون هم رد شدند
آیا زمین مرکزی بطلمیوس اثبات نشده بود؟!!
آیا نظریه گالیله رد نشده بود؟!!
آیا روزی نمی رسد که کودکانه دبستانی به نظریات آلبرت انیشتین بخندند و همان عکس العملی را که ما در برابر "خلق الساعه" و یا "زمین مرکزی" از خودمون نشان دادیم، آنها نیز نشان دهند و بگویند که ما روزانه داریم با چندین برابر سرعت نور حرکت می کنیم ولی یک دانشمندی در قرن 19 می گفت که نمی توان از سرعت نور فراتر رفت!
آینده در دست ماست
بسیاری از این دانشمندان تنها دلیلی که به درجات بالای علمی رسیده اند این بود که به درستی تمامی مسائل شک می کردند و راجع به همه چیز مشکوک بودند (این شک زندگی خانوادگی انیشتین را فروپاشید) آیا زمانی که انیشتین به درستی قوانین نیوتن شک کرد، قوانین آن کامل ترین و جامع ترین فرمول ها تا آن روز نبودند!
آیا این شک باعث نشد که آنها اصلاح شوند و باعث دستیابی ما به درهای جدید علم شد.
اگر از دانشمندان ما کسی بیاید و یک تحول کلی نسبت به دید انیشتین داشته باشد و بتواند با استفاده از فرمول های قبلی مسائل جدیدی را مطرح کند مسلما باعث پیشرفت بشر می گردد.