10-29-2008, 11:18 PM
با سلام
در جواب به نکات و سوالات کامل شما دوست گرامی چند سوال و نکته را مطرح می کنم.
چرا جهان باید به پایان برسد؟
آیا پایانی که در قرآن کریم از آن یاد شده نمی تواند پایان سیکل کنونی مهبانگ باشد؟(پایانی برای یک آغاز)
آفتاب تاریک می گردد! با مرگ خورشید این اتفاق رخ میدهد!( بعد از درخششی که 1000 بار بیشتر از زمان کنونی بوده نور آن کم کم ، کم می شود!!!)
ستارگان تاریک می شوند! جو زمین دچارتغییرات شود و به هر علتی ضخامت آن بیشتر شود و آلودگی هایی باعث شود که نور ستارگان به زمین نرسد ( پس ستارگان هم تاریک شدند )
فرض کنید یک شهاب سنگ با طول چند کیلومتر با زمین برخورد کند؟
چه رخ می دهد؟
فاجعه!!!!!!!!!
زلزله های شدید!
سونامی!
آتشفشان!
در بدو افنجار و پس از آن:
به دلیل آنکه غبارهای حاصل از برخورد در جو قرار گرفته اند نور به زمین نرسد! و یا مثل جو زهره گازهای ناشی از برخورد ( بسته به نوع شهاب و مواد سازنده آن ) جو زمین زمین را دچار تغییر کند!
در این صورت نه نور خورشید به آن می رسد و نه ستارگان!
پس هم آفتاب تاریک می شود و هم ستارگان خاموش می شوند!
ستارگانی که گفته شده فرو میریزند کجا می ریزند؟ مگر ما روزانه شاهد مرگ ستارگان مختلف در کهکشان خودمان نیستیم که با احتساب کهکشان های دیگر تعداد آن بالاتر هم می رود ( مثلا غول های سرخ )
و اگر تمام این ها در یک روز رخ دهد آیانمی توان گفت که پایان جهان پایان سیکل مهبانگ کنونی است!
و همه چیز دوباره شکل می گیرد( البته تضمینی نیست که به شکل کنونی شکل بگیرد و جهان تکرار شود )
در قرآن کریم گفته شده که ستارگان خاموش می شوند آیا گفته که دیگر روشن نمی شوند؟
اما در رابطه با گذشتگان!
قانون جاذبه کاملا صحیح و غیر قابل انکار است و ما می توانیم از آن در تمام محیط ها استفاده کنیم ولی!
آیا آگر روزی توانستیم با سرعت نور حرکت کنیم و حتی بیشتر از آن باز هم می توان روابط را از این فرمول ها در حرکتمان استفاده کنیم!
آیا کامل ترین فرمول جهان ( E=M*C2 ) تا ابد پا بر جا می ماند؟
به گفته انیشتین هیچ جسمی نمی تواند سرعتش از سرعت نور بیشتر شود و اگر انرژی بیشتری داشت آن به سرعت تبدیل نمی شود بلکه به جرم آن افزوده می شود( جسم سنگین می شود )
و آیه از قرآن کریم
ما آسمان ها و زمین را در تسخیر بشر قرار داده ایم !
چه تسخیری! بشر از نزدیک ترین همسایه خود یعنی ماه پا فراتر نگذاشته(البته حتما در آینده در تسخیر ما میشوند، اگر خودمان صد راه خود نشویم )
پس یعنی باید بگوییم قرآن اشتباه است!!؟؟
اگر بخواهیم از دید فیزیکدانان امروزی به جهان بنگریم تا چند هزار میلیارد سال دیگر می توانیم پا از مرزهای کهکشان خود فرا تر بگذاریم ( البته هنوز به مریخ هم نرفتیم )
این چه تسخیری است که انسان محدود به سرعت نور است!
من معتقدم که ایات قرآن بدون هیچشکی کاملا درست هستند و نمی توان به آنها شک کرد زیرا نگارنده آنها انسان جایز الخطا نبوده بلکه خالق انسان بوده! پس ما یک تناقض داریم یا بهتر بگویم یک رویارویی دو ایده!
یکی در تسخیر بودن آسمان ها و زمین در دست بشر! و دیگری محدود بودن بشر به سرعت نور
کدام یک درست است؟؟؟؟؟؟
من نگفتم همه فرمول ها اشتباه هستند و نمی توان بر پایه فرمول های کنونی کاری کرد!
رشته تحصیلی من نمونه بارز از انواع فرمول هاست (فیزیک و شیمی و ...)
اگر فرمول ها نباشد ما نمی توانیم هیچ مداری را طراحی کنیم و پایه و اساس کارمان با فرمول های مختلف است ساده و پیچیده!
ولی:
نظریه خلق الساعه و با زمین مرکزی، اگر گذشتگان ما خود را محدود و نظریه ها را بدون هیچ قید و شرطی قبول نمی کردند، شاید هم اکنون ما به قدری پیشرفت کرده بودیم که می بایست برای دیدن کهکشان خودمان ( خارج از آن ) از ابزارهای اپتیکی بسیار قوی استفاده می کردیم تا آنرا به صورت بک نقطه مه آلود در آسمان می دیدیم!
مشکل ما این است که امیال شخصی افراد در نظریات آنها تاثیر دارد
دانشمندان ما به جای آنکه دلایل را بررسی و پس از مطالعات زیاد آنها، یک تصمیم گیری کنند!
اول تصمیمشان را می گیرند و بعد به دنبال دلایل برای آن می گردند!
در جواب به نکات و سوالات کامل شما دوست گرامی چند سوال و نکته را مطرح می کنم.
چرا جهان باید به پایان برسد؟
آیا پایانی که در قرآن کریم از آن یاد شده نمی تواند پایان سیکل کنونی مهبانگ باشد؟(پایانی برای یک آغاز)
آفتاب تاریک می گردد! با مرگ خورشید این اتفاق رخ میدهد!( بعد از درخششی که 1000 بار بیشتر از زمان کنونی بوده نور آن کم کم ، کم می شود!!!)
ستارگان تاریک می شوند! جو زمین دچارتغییرات شود و به هر علتی ضخامت آن بیشتر شود و آلودگی هایی باعث شود که نور ستارگان به زمین نرسد ( پس ستارگان هم تاریک شدند )
فرض کنید یک شهاب سنگ با طول چند کیلومتر با زمین برخورد کند؟
چه رخ می دهد؟
فاجعه!!!!!!!!!
زلزله های شدید!
سونامی!
آتشفشان!
در بدو افنجار و پس از آن:
به دلیل آنکه غبارهای حاصل از برخورد در جو قرار گرفته اند نور به زمین نرسد! و یا مثل جو زهره گازهای ناشی از برخورد ( بسته به نوع شهاب و مواد سازنده آن ) جو زمین زمین را دچار تغییر کند!
در این صورت نه نور خورشید به آن می رسد و نه ستارگان!
پس هم آفتاب تاریک می شود و هم ستارگان خاموش می شوند!
ستارگانی که گفته شده فرو میریزند کجا می ریزند؟ مگر ما روزانه شاهد مرگ ستارگان مختلف در کهکشان خودمان نیستیم که با احتساب کهکشان های دیگر تعداد آن بالاتر هم می رود ( مثلا غول های سرخ )
و اگر تمام این ها در یک روز رخ دهد آیانمی توان گفت که پایان جهان پایان سیکل مهبانگ کنونی است!
و همه چیز دوباره شکل می گیرد( البته تضمینی نیست که به شکل کنونی شکل بگیرد و جهان تکرار شود )
در قرآن کریم گفته شده که ستارگان خاموش می شوند آیا گفته که دیگر روشن نمی شوند؟
اما در رابطه با گذشتگان!
قانون جاذبه کاملا صحیح و غیر قابل انکار است و ما می توانیم از آن در تمام محیط ها استفاده کنیم ولی!
آیا آگر روزی توانستیم با سرعت نور حرکت کنیم و حتی بیشتر از آن باز هم می توان روابط را از این فرمول ها در حرکتمان استفاده کنیم!
آیا کامل ترین فرمول جهان ( E=M*C2 ) تا ابد پا بر جا می ماند؟
به گفته انیشتین هیچ جسمی نمی تواند سرعتش از سرعت نور بیشتر شود و اگر انرژی بیشتری داشت آن به سرعت تبدیل نمی شود بلکه به جرم آن افزوده می شود( جسم سنگین می شود )
و آیه از قرآن کریم
ما آسمان ها و زمین را در تسخیر بشر قرار داده ایم !
چه تسخیری! بشر از نزدیک ترین همسایه خود یعنی ماه پا فراتر نگذاشته(البته حتما در آینده در تسخیر ما میشوند، اگر خودمان صد راه خود نشویم )
پس یعنی باید بگوییم قرآن اشتباه است!!؟؟
اگر بخواهیم از دید فیزیکدانان امروزی به جهان بنگریم تا چند هزار میلیارد سال دیگر می توانیم پا از مرزهای کهکشان خود فرا تر بگذاریم ( البته هنوز به مریخ هم نرفتیم )
این چه تسخیری است که انسان محدود به سرعت نور است!
من معتقدم که ایات قرآن بدون هیچشکی کاملا درست هستند و نمی توان به آنها شک کرد زیرا نگارنده آنها انسان جایز الخطا نبوده بلکه خالق انسان بوده! پس ما یک تناقض داریم یا بهتر بگویم یک رویارویی دو ایده!
یکی در تسخیر بودن آسمان ها و زمین در دست بشر! و دیگری محدود بودن بشر به سرعت نور
کدام یک درست است؟؟؟؟؟؟
من نگفتم همه فرمول ها اشتباه هستند و نمی توان بر پایه فرمول های کنونی کاری کرد!
رشته تحصیلی من نمونه بارز از انواع فرمول هاست (فیزیک و شیمی و ...)
اگر فرمول ها نباشد ما نمی توانیم هیچ مداری را طراحی کنیم و پایه و اساس کارمان با فرمول های مختلف است ساده و پیچیده!
ولی:
نظریه خلق الساعه و با زمین مرکزی، اگر گذشتگان ما خود را محدود و نظریه ها را بدون هیچ قید و شرطی قبول نمی کردند، شاید هم اکنون ما به قدری پیشرفت کرده بودیم که می بایست برای دیدن کهکشان خودمان ( خارج از آن ) از ابزارهای اپتیکی بسیار قوی استفاده می کردیم تا آنرا به صورت بک نقطه مه آلود در آسمان می دیدیم!
مشکل ما این است که امیال شخصی افراد در نظریات آنها تاثیر دارد
دانشمندان ما به جای آنکه دلایل را بررسی و پس از مطالعات زیاد آنها، یک تصمیم گیری کنند!
اول تصمیمشان را می گیرند و بعد به دنبال دلایل برای آن می گردند!