02-27-2014, 10:05 PM
یک ستاره نوترونی هسته یک ستاره است که به شعاع 10 کیلومتر و یک چگالی بسیار بالا که فقط نوترونها می توانند وجود داشته باشند فروریزش می کنند . دلیل اینکه این ستاره های نوترونی نظری واقعا می توانند وجود داشته باشند ترکیبی از اختر فیزیک نظری ، ستاره شناسی رادیویی و ستاره شناسی نوری است .
وجود ستاره های نوترونی و خواص عمومی آنها بیشتر از 50 سال پیش به طور نظری پیش بینی شده اند . در سال 1932 میلادی نوترون در آزمایشگاه آشکار سازی شده بود و سال بعد والتر باد و فریتزر ویکی پیشگویی کردند که ممکن است انفجارهای ابر نواختر ستاره های نوترونی را باقی بگذارند .
اگر خورشید به شعاع 10 کیلومتر فرو ریزش کند چرخش آن از هر 25 روز یکبار به 1000 دور در ثانیه افزایش پیدا میکند . یک ستاره که به صورت ستاره نوترونی فروریزش می کند قسمتی از جرمش را به بیرون پرتاب می کند و بنابراین مقداری از اندازه حرکت زاویه ای اش را از دست می دهد . اما ما می توانیم انتظار داشته باشیم که یک ستاره نوترونی که تازه شکل گرفته است 100 بار در هر ثانیه چرخش میکند .
وجود ستاره های نوترونی و خواص عمومی آنها بیشتر از 50 سال پیش به طور نظری پیش بینی شده اند . در سال 1932 میلادی نوترون در آزمایشگاه آشکار سازی شده بود و سال بعد والتر باد و فریتزر ویکی پیشگویی کردند که ممکن است انفجارهای ابر نواختر ستاره های نوترونی را باقی بگذارند .
اگر خورشید به شعاع 10 کیلومتر فرو ریزش کند چرخش آن از هر 25 روز یکبار به 1000 دور در ثانیه افزایش پیدا میکند . یک ستاره که به صورت ستاره نوترونی فروریزش می کند قسمتی از جرمش را به بیرون پرتاب می کند و بنابراین مقداری از اندازه حرکت زاویه ای اش را از دست می دهد . اما ما می توانیم انتظار داشته باشیم که یک ستاره نوترونی که تازه شکل گرفته است 100 بار در هر ثانیه چرخش میکند .