10-05-2013, 03:09 AM
گروهی از پژوهشگران در ایتالیا طبیعت واقعی نوترینوها را با استفاده از آزمایش دو بتایی ژرمانیوم-76 آزمودند و بر این اساس، احتمال واپاشی*های بدون نوترینو را رد کردند.
نوترینو می*تواند پادذره*ی خودش باشد و این نقش دوگانه منجر می*شود تا نوترینوها از واپاشی*های هسته*ای معینی ناپدید شوند. در سال 2004 شواهد اولیه مبنی بر واپاشی*های بدون نوترینو در تضاد با سایر جستجوهای تجربی نمایان شد. آزمایش جدیدی که ژردا (Gerda) نامیده می*شود، در حال حاضر به* طور قطعی این نتیجه*ی مثبت را رد می*کند. بر طبق گزارشی که در Physical Review Letters منتشر شده است، این عدم آشکارسازی سخت*ترین محدودیت*ها را در مورد دفعات رخداد این نوع واپاشی* به وجود می*آورد.
بیان اینکه نوترینوها و پادنوترینوها هویت یکسانی دارند، که توسط اتوره مایورانا (Ettore Majorana) در سال 1932 شرح داده شد، با مدل استاندارد فیزیک ذرات در تضاد است؛ اما ممکن است توضیح دهد که چرا نوترینوها جرم بسیار کمتری در مقایسه با سایر ذرات دارند. یک راه برای آزمایش طبیعت واقعی نوترینو، «واپاشی دو بتایی» است به* گونه*ای که دو نوترون به طور همزمان به دو پروتون، دو الکترون و دو پادنوترینو واپاشی می*کنند. بر پایه*ی توصیف مایورانا، واکنش مشابهی با یک پادنوترینو می*تواند اتفاق بیفتد، به این ترتیب که پادنوترینوی گسیل شده توسط نوترون اول می*تواند به عنوان یک نوترینو جذب نوترون دوم شود. در این واپاشی دو بتاییِ بدون نوترینو، الکترون*ها تمام انرژی گسیل* شده را با خود حمل می*کنند.
آرایه*ی آشکارساز ژرمانیوم (Gerda) که در آزمایشگاه ملی گران ساسو در ایتالیا واقع است، آزمایش اوایل سال 2004 را بازتولید می*کند، اما این بار با بهبود حذف اثر زمینه. پژوهشگران به طور غیرمستقیم نوترینوهای واپاشی دو بتایی ژرمانیوم-76 را با اندازه*گیری طیف انرژی الکترون*های گسیل شده آشکارسازی می*کنند. واپاشی*های بدون نوترینو می*تواند منجر به قله*ای در تعداد رخدادها در حداکثر انرژی الکترون* شود. این گروه و همکارانش چنین قله*ای در داده*های خود پیدا نکردند، که حاکی از آن است که نرخ واپاشی دو بتایی بدون نوترینو، در صورت رخداد، کمتر از 10-4 بار واپاشی طبیعی دو بتایی است.
نوترینو می*تواند پادذره*ی خودش باشد و این نقش دوگانه منجر می*شود تا نوترینوها از واپاشی*های هسته*ای معینی ناپدید شوند. در سال 2004 شواهد اولیه مبنی بر واپاشی*های بدون نوترینو در تضاد با سایر جستجوهای تجربی نمایان شد. آزمایش جدیدی که ژردا (Gerda) نامیده می*شود، در حال حاضر به* طور قطعی این نتیجه*ی مثبت را رد می*کند. بر طبق گزارشی که در Physical Review Letters منتشر شده است، این عدم آشکارسازی سخت*ترین محدودیت*ها را در مورد دفعات رخداد این نوع واپاشی* به وجود می*آورد.
بیان اینکه نوترینوها و پادنوترینوها هویت یکسانی دارند، که توسط اتوره مایورانا (Ettore Majorana) در سال 1932 شرح داده شد، با مدل استاندارد فیزیک ذرات در تضاد است؛ اما ممکن است توضیح دهد که چرا نوترینوها جرم بسیار کمتری در مقایسه با سایر ذرات دارند. یک راه برای آزمایش طبیعت واقعی نوترینو، «واپاشی دو بتایی» است به* گونه*ای که دو نوترون به طور همزمان به دو پروتون، دو الکترون و دو پادنوترینو واپاشی می*کنند. بر پایه*ی توصیف مایورانا، واکنش مشابهی با یک پادنوترینو می*تواند اتفاق بیفتد، به این ترتیب که پادنوترینوی گسیل شده توسط نوترون اول می*تواند به عنوان یک نوترینو جذب نوترون دوم شود. در این واپاشی دو بتاییِ بدون نوترینو، الکترون*ها تمام انرژی گسیل* شده را با خود حمل می*کنند.
آرایه*ی آشکارساز ژرمانیوم (Gerda) که در آزمایشگاه ملی گران ساسو در ایتالیا واقع است، آزمایش اوایل سال 2004 را بازتولید می*کند، اما این بار با بهبود حذف اثر زمینه. پژوهشگران به طور غیرمستقیم نوترینوهای واپاشی دو بتایی ژرمانیوم-76 را با اندازه*گیری طیف انرژی الکترون*های گسیل شده آشکارسازی می*کنند. واپاشی*های بدون نوترینو می*تواند منجر به قله*ای در تعداد رخدادها در حداکثر انرژی الکترون* شود. این گروه و همکارانش چنین قله*ای در داده*های خود پیدا نکردند، که حاکی از آن است که نرخ واپاشی دو بتایی بدون نوترینو، در صورت رخداد، کمتر از 10-4 بار واپاشی طبیعی دو بتایی است.
ما زنده از آنیم که آرام نگیریم * موجیم که آسودگی ما عدم ماست