آیا کائنات متناهی است یا نا متناهی؟ مصاحبه با جوزف سیلک رئیس بخش فیزیک نجومی دانشگاه آکسفورد انگلستان.





پروفیسور جوزف سیلک

رئیس بخش اخترفیزیک دانشگاه آکسفورد در انگلستان، متولد 1943. قبلأ پروفیسور در دانشگاه کالیفورنیا در برکلی امریکا. در حال حاضر یکی از اعضای انجمن علوم پیشرفته در انجمن فیزیک امریکا و انجمن سلطنتی انگلستان.



اکثر تحقیقات علمی ایشان به کیهان شناسی و پس زمینه تابش کیهانی ارتباط دارد که در این ارتباط بیش از 300 مقاله را به تنهایی و به صورت مشترک در مجلات و بخش های مرتبط به این بخش فیزیک به چاپ رسانیده است و در کنار آن چندین مقاله و کتب مشهور دیگر نیز دارد مانند دست چپ خلقت (The Left Hand of Creation) معمای کیهانی (Cosmic Enigmas ) و حکایت مختصر کائنات (A Short History of the Universe)





سوال: اصطلاح بیگ بنگ به معنی یک انفجار است. اما کیهان شناسان اکثرأ نظریه یک انفجار را رد می کنند، چرا؟



جوزف سیلک: کیهان شناسان اصطلاح انفجار را دوست ندارند، زیرا به مفهوم یک صدا (صدای انفجار) است و هیچ مفهومی نمی دهد که در مورد آن این گونه فکر کنیم. اما جدا از آن، کلمه انفجار درست است. من فکر می کنم ساده ترین توضیح در مورد پیدایش کائنات یک انفجار است، البته با چنین درکی که همه چیز از یک حجم بسیار کوچک آغاز و به سرعت منبسط شده. مقصد ما از انفجار همیشه این بوده.



سوال: آیا کائنات متناهی است یا نا متناهی؟



جوزف سیلک: ما نمی دانیم. نظریه کائنات در حال انبساط می گوید که کائنات می تواند برای همیشه منبسط شود (نظریه کائنات باز). به احتمال زیاد این همان نمونه از کائنات است که حس می کنیم به کشف آن نزدیکتر هستیم. ولی می تواند متناهی باشد، زیرا ممکن است کائنات حجم بسیار بزرگ داشته باشد، اما متناهی و این حجم هم افزایش می یابد، پس فقط در آینده نا متناهی می تواند نامتناهی شود.



سوال: مثل بازی با کلمات می ماند، مگر نه؟



جوزف سیلک: نه خیر. آخر ما نمی دانیم که آیا کائنات متناهی است یا نه. یک مثال به شما می دهم، تصور کنید که ساختار هندسی کائنات ما دو بعدی و بصورت یک صفحه هموار است و این صفحه هم نا متناهی است. یک صفحه کاغذ را تصور کنید (یک صفحه کاغذ نامتناهی) و شما می توانید این صفحه را لوله کنید و بعد این لوله را از دو انتها به هم وصل کنید تا شکل یک حلقه را به خود بگیرد ( درست شبیه یک نوع نان شیرین بنام (دونت) doughnut که داخل آن سوراخ است).



سطح این حلقه سه بعدی، تخت و هموار است، اما متناهی. بنابرین برای یک کائنات هموار یا تخت شما دو امکان دارید: یکی نامتناهی شبیه یک صفحه و دوم متناهی شبیه یک لوله که این هم تخت و هموار است.



سوال: معلوم می شود برای افراد غیر حرفه یی و آنهایی که دانشمند نیستند، تخت یا هموار معنی دیگری دارد. با شنیدن کلمه "تخت" ما چیزی شبیه یک میز یا سطح هموار را که دارای پهنا است تصور می کنیم. آیا کائنات پهنا دارد؟




جوزف سیلک: تخت یا هموار یک مقیاس دو بعدی است. اما مقصد ما این است که کائنات باید " اقلیدسی" باشد، بدین معنی که خطوط موازی همیشه موازی می باشند و زوایه های یک مثلث همیشه 180 درجه است. حالا معادل دو بعدی برای این ساختار یک صفحه است یا به گونه دیگر یک صفحه کاغذ نامتناهی. در سطح این صفحه شما می توانید خطوط موازی را طوری رسم کنید که هرگز با هم برخورد نکنند یا یکجا نشوند. یک ساختار منحنی می تواند یک گوی (کره) باشد. اگر بر سطح یک گوی دو خط موازی رسم کنید این خطوط در یک نقطه بلاخره با هم برخورد می کنند و اگر یک مثلث رسم کنید زاویه های این مثلث بیش از 180 درجه می باشد. بنابرین سطح یک گوی هموار و تخت نیست. یعنی یک فضای متناهی اما نه هموار، در حالیکه سطح یک دونت یک فضای هموار و تخت می باشد.



سوال: سفینه فضایی پلانک پس زمینه تابش کیهانی را که حامل معلومات در مورد ساختار کائنات است، اندازه خواهد گرفت. آیا بعد از آن می توانیم بفهمیم که کائنات متناهی است یا نه؟



جوزف سیلک: حتی اگر تمام اطلاعات در مورد تابش پس زمینه کیهانی بتوانند ثابت کنند که کائنات تخت و هموار است، باز هم نمی دانیم که کائنات متناهی یا نامتناهی است.





سوال: پس چگونه می خواهیم بدانیم کائنات نامتناهی است یا نه؟





جوزف سیلک: البته با مشکل زیاد، شاید هرگز نفهمیم. اگر کائنات متناهی است، پس بدین معنی است که در ساختار دو بعدی، شبیه یک تیوب ( تیوب داخل تایر موتر) می باشد. حالا در مورد این تیوب فکر کنید.





در سطح چنین کائنات نور به دو راه حرکت می کند: می تواند به دور تا دور کناره ها برود ولی می تواند در یک خط مستقیم هم برود. بدین معنی که اگر کائنات شبیه یک تیوب تایر است، نور می تواند راه های مختلفی را طی کند تا به یک نقطه برسد. شما می توانید راه دراز و یک راه کوتاهی داشته باشید. اما این ساختار درست همانند یک صفحه نخواهد بود. ولی ساختار تیوب مانند دلالت بر این می کند که کائنات بسیار پیچیده است. بدین معنی است وقتی شما تابش پس زمینه کیهانی را اندازه کنید، شکل های مختلفی را در آسمان خواهید دید، زیرا به علت وضعیت جغرافیایی کائنات، نور از هر جهت به یک خط مستقیم به سوی ما نخواهد تابید. امیدواریم تا روزی به این شکل های مختلف در آسمان ببینیم.





سوال: آیا سفینه فضایی پلانک می تواند این شکل ها را ببیند؟





جوزف سیلک: در واقع بلی. اگر کائنات شبیه یک تیوب است، شما می توانید چیزی را ببینید. اما اگر کائنات متناهی باشد، در آن صورت 100 مرتبه بزرگتر از افقی است که در واقع فاصله ی است که نور از زمان بیگ بنگ آن را طی نموده. این می تواند به اندازه یک "دونت" یا تیوب شباهت داشته باشد. با سفینه فضایی پلانک می توانیم این چنین کائنات را اندازه بگیریم. از سوی دیگر اگر کائنات واقعأ نامتناهی است، پس هیچ نشانه ی از این جهان عجیب و غریب بدست نخواهیم آورد. در این قضیه یگانه چیزی که می توان گفت این است که کائنات از هر اندازه معین بزرگتر است. اما اگر متناهی است، در آن صورت قابل اندازه گیری است.



سوال: اگر کائنات متناهی است، پس اندازه آن چقدر می باشد؟



جوزف سیلک: می تواند 100 مرتبه بزرگتر از افق باشد. یعنی کائنات حدود 100 هزار میلیون پارسک (1 پارسک برابر با 3.26 سال نوری)، یا حدود 300 هزار میلیون سال نوری وسعت دارد، البته اگر بتوانیم وسعت آن را اندازه بگیریم.



سوال: به نظر میرسد همه پذیرفته اند که بیگ بنگ با یک "تورم" یا یک دوره کوتاه انبساط بسیار سریع آغاز شده است. اما قبل از آن چه اتفاق افتاده؟





جوزف سیلک: شاید مدتها قبل از تورم، کائناتی وجود داشته که در حد تکینگی در حال سقوط بوده که باز متورم شده. پس معلوم می شود که قبل از بیگ بنگ هم گذشته ای وجود داشته. بعضی ها فکر می کنند که یک دوره " قبل از بیگ بنگ" وجود داشته. یک امکان دیگر این است که دوره قبل از بیگ بنگ (البته اگر چنین جایی بوده) مقدار زیاد انتروپی ساخت است. (انتروپی به معنی مقدار یا مجموع بی نظمی در کائنات است). کائناتی که ما در آن زندگی می کنیم مقدار خیلی زیاد انتروپی دارد. البته این یک نظریه است، ولی هیچ نمی دانیم که چگونه می توان از سقوط به انبساط تغییر داد. هیچ راهی برای توضیح این انتقال وجود ندارد. بعضی ها باور دارند که یگانه توضیح دوره قبل از بیگ بنگ است و ما هم به این نظریه احترام می گذاریم.

منبع :esa.int

سلام.لطفا این جا رو ببینید.کار اقای ابوالفتحهل،تصاویر پارانوما ی بسیار زیباییه با قابلیت بزرگنمایی و...

کلیک کنید

گهگاه پديدار شدن دنباله دارها ، آسمان شب را بيش از حد شگفت انگيز مي کند؛ جرمي که با دنباله يي بلند براي مدتي پرنور شده و سپس فروغ خود را از دست مي دهد و از زمين و خورشيد دور مي شود. مردمان باستان با ظهور هر دنباله دار در آسمان فکر مي کردند اتفاق بدي خواهد افتاد و ترس وجودشان را فرا مي گرفت.

ستاره های دنباله دار! برخلاف آنچه ناميده مي شوند، ستاره نيستند و اين نام تنها اصطلاحي است که از گذشته روي آنها مانده است. امروزه خيلي از منجمان آماتور و حرفه يي توسط تلسکوپ هاي شخصي يا تلسکوپ هاي بزرگ رصدخانه ها، هر شب بخش هايي از آسمان را مي پيمايند تا نشاني از يک دنباله دار جديد بيابند. با بررسي هر شب آسمان ممکن است جرمي کوچک و کم نور را پيدا کنيم که گويي هاله يي اطراف آن را پوشانده است. اين جرم احتمالاً يک دنباله دار است. اگر طي شب هاي بعد دوباره همان منطقه از آسمان را رصد کنيم، متوجه مي شويم آن نقطه مه آلود از مکان قبلي خود کمي حرکت کرده است. دنباله دارها از اجزاي کوچک اما باشکوه منظومه شمسي به حساب مي آيند.

دنباله دارها اجزايي کوچک هستند که در دام گرانش ستاره منظومه شمسي يعني خورشيد گرفتار شده اند. دنباله دارها معمولاً يک مدار بسيار کشيده بيضي شکل دارند به طوري که در زمان حرکت خود به سمت خورشيد معمولاً از مدار زمين هم گذر مي کنند و به خورشيد نزديک مي شوند و سپس با دور شدن از خورشيد به وراي مدار آخرين سياره منظومه شمسي نپتون مي روند. دنباله دارها زماني که در فاصله دوري از خورشيد هستند بسيار کم نور هستند اما زماني که به سمت خورشيد مي آيند، هرچه به اين ستاره نزديک تر مي شوند هسته نمايان تري همراه با دنباله يي بلند پيدا مي کنند. اگر دنباله داري بيشتر از 200 سال طول بکشد که يک گردش کامل به دور خورشيد بزند آن را دنباله دار بلنددوره مي نامند و اگر اين دوره گردش کمتر از 200 سال باشد، دنباله دار کوتاه دوره ناميده مي شود.

اما دنباله دارها واقعاً از چه ساخته شده اند که اين گونه عمل مي کنند؟ يک گلوله نامنظم، حدوداً به طول 16 کيلومتر را فرض کنيد؛ گلوله يي که يخي و گل آلود است. اين هسته جامد يک دنباله دار متوسط و معمولي است. اين هسته از غبار، ذرات و کلوخ هاي ريز به هم چسبيده تشکيل شده است که در اثر گرانش متقابل کنار يکديگر قرار گرفته اند. به اين ترتيب اين هسته بيشتر شبيه به يک گلوله بزرگ برفي و کثيف است. زماني که هسته دنباله داري از فاصله هاي دور منظومه شمسي که در آنجا دما بسيار پايين است به سمت خورشيد فروزان مي آيد، دنباله يي بلند که بر اثر تبخير مواد تشکيل دهنده هسته است، پشت آن پديدار مي شود، به صورتي که ممکن است دم يک دنباله دار متوسط تا چند ميليون کيلومتر در فضا کشيده شود. جالب آنکه حتي دم دنباله دارهاي بزرگ ممکن است بيشتر از 150 ميليون کيلومتر يعني بيشتر از فاصله زمين از خورشيد هم کشيده شود، دم دنباله دارها همواره مخالف جهت تابش هاي خورشيد تشکيل مي شود. هيچ يک از بخش هاي تشکيل دهنده دنباله دارها از خود به تنهايي نوري ندارند و ما تنها به دليل بازتاب نور خورشيد از برخورد با ذرات بسيار کوچک و غبار موجود در هسته و دم دنباله دار است که مي توانيم آنها را مشاهده کنيم.

نظريه هاي مختلفي براي منشأ و چگونگي تشکيل دنباله دارها در منظومه شمسي مطرح شده است که بعضي از آنان امروزه ديگر از اعتبار کافي برخوردار نيستند. نظريه يي بيان مي کند دنباله دارها از تکه هاي باقيمانده سياره هايي هستند که نتوانسته اند به هم متصل شوند. نظريه ديگري بيان مي کند دنباله دارها تکه هاي خردشده سياره يي هستند که اکنون ديگر وجود ندارند. در نظريه ديگري هم بيان شده است دنباله دارها در اطراف خورشيد تشکيل شده و به وسيله گرانش سياره يي بزرگ به حرکت درآمده اند. اما امروز با پيشرفت علم بالطبع نظريات علمي و دقيق تري مطرح مي شود و براي به اثبات رسيدن هر نظريه بايد دلايل بسيار محکم تري نسبت به گذشته ارائه شود. طبق نظريه يي که اکنون قبول داريم احتمالاً دنباله دارها از مناطقي که در وراي آخرين سياره هاي منظومه شمسي قرار دارند، مي آيند. دو منطقه به نام ابرکويي پر و ابراورت. نظر بر اين بود که ميلياردها هسته دنباله دار در اين مناطق وجود دارد که هر از چند گاهي برخي از آنها به دلايل گوناگون حرکت کرده و در مداري بيضي شکل به دور خورشيد به گردش درمي آيند. اين نظريه زماني که تلسکوپ فضايي هابل توانست هسته هاي دنباله دار فراواني را در مناطق دوردست منظومه شمسي کشف کند، قوت بيشتري گرفت.

زماني که دنباله داري از مدار سياره يي مانند زمين گذر مي کند ذرات و غبار بسياري را از خود در فضا به جا مي گذارد که با گذر زمين از اين مناطق و برخورد ذرات باقيمانده با جو بالايي زمين، شب هايي باشکوه که موجب ديدن صدها يا شايد هزاران شهاب در ساعت مي شود، پديد مي آيد.

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
   

شاتل فضايي ديسكاوري پس از ماموريتي 2 هفته‌اي به مقصد ايستگاه فضايي و پس از آن‌كه چند بار بازگشت آن به زمين به دليل شرايط نامناسب جوي به تاخير افتاد سرانجام روز جمعه و در ساعت 5:53 عصر به وقت محلي در پايگاه ذخيره فرود شاتل‌هاي فضايي يعني پايگاه نيروي هوايي ادوارد در صحراي موجاوه ايالت فلوريدا به زمين نشست.
بدين ترتيب با پايان ماموريت 128 - STS شاتل‌هاي فضايي يك گام ديگر به پايان دوره فعاليتشان نزديك‌تر شدند. براساس برنامه پرتاب‌هاي شاتل‌هاي فضايي، تنها 6 پرواز ديگر تا پايان هميشگي ماموريت‌هاي شاتل هاي فضايي باقي مانده است.

بر اين اساس نوامبر امسال آتلانتيس به ديدار ايستگاه فضايي خواهد رفت و پس از آن در فوريه 2010 اينديور، مارس 2010 ديسكاوري، مي 2010 آتلانتيس، جولاي 2010 انديور و در نهايت در سپتامبر 2010 شاتل ديسكاوري آخرين بار به فضا خواهند رفت تا پرونده پرواز شاتل‌هاي فضايي براي هميشه بسته شود.
البته اين برنامه به شرطي پيش خواهد رفت كه در اين ميان اتفاق ويژه‌اي براي شاتل‌ها نيفتد و از سوي ديگر تحولات ناسا اين برنامه را تغيير ندهد. تحولاتي كه از جمله مهم‌ترين آنها مي‌توان به ابراز تمايل باراك اوباما به ادامه فعاليت شاتل‌ها، انتقادهاي جدي به برنامه سفر دوباره به ماه و برنامه‌هاي مدير جديد ناسا اشاره كرد.
اين روزها ناسا روزهاي دشواري در زمينه تصميم‌گيري سپري مي‌كند و از جمله مهم‌ترين تصميم‌هايي كه بايد اتخاذ شود مربوط به برنامه بازگشت به ماه است كه بر اساس طرح جورج بوش رئيس‌جمهور پيشين ايالات متحده بايد تا سال 2020 محقق شود، اما اينك گروهي از متخصصان كه اين طرح را دوباره بررسي كرده‌اند معتقدند اين پيشنهاد با امكانات، واقعيات و نيازهاي فعلي ناسا هماهنگ نيست و بايد تاريخ اين بازگشت را عقب انداخت. ايشان معتقدند اين تاخير زمينه را براي سفري هدفمند به ماه فراهم خواهد كرد.
به نظر شما بعد از این 6 پرواز شاتل ها دوباره به کار خود ادامه می دهند یا این که نسل جدیدی از فضاپیما ها وارد کار می شوند؟

دوستان من داشتم فکر می کردم چرا بعضی ستاره ها رنگشون به آبی می زنه و داغ ترن و بعضی قرمزند و خنک ترند مگه همجوشی هسته بین هردوشون یکسان نیست؟

فناوري
- تاكنون هروقت آهنرباها را به قطعات ريزتر تقسيم مي‌كردند، هميشه آهنربايي با دو قطب باقي مي‌ماند. اما بالاخره ماده‌اي پيدا شده كه خاصيت‌هاي تك‌قطبي را نشان مي‌دهد. آيا فيزيك دوباره به انتهاي خود رسيده است؟


بهنوش خرم‌روز: يكي از واقعيت‌هاي فيزيكي ‌اين است كه هر آهنربايي، هر زماني كه ساخته شده،‌ يك قطب شمال و يك قطب جنوب داشته است. هر وقت پژوهشگران تلاش مي‌كردند اين دو قطب را از هم جدا كنند، هر تكه خودش به آهنرباي تازه‌اي تبديل مي‌شد كه داراي هر دو قطب شمال و جنوب بود. اما مدت‌ها است كه فيزيك‌دانان در جستجوي دليل اين امر هستند و چندين دهه در تلاش براي رسيدن به آهنربايي هستند كه تنها يك قطب داشته باشد، موجودي كه تك‌قطبي مغناطيسي نام گرفته است.


جاناتان موريس، از پژوهشگران مركز مواد و انرژي هلمهولتز در برلين مي‌گويد:‌ « مردم مدت‌ها تك‌قطبي‌ها را در پرتوهاي كيهاني و ذرات شتاب‌دار جستجو مي‌كردند، حتي در سنگ‌هاي ماه».


به گزارش نيچر، اكنون موريس و سايرين موفق شده‌اند در بلور‌هاي كوچكي به اندازه سوراخ گوش، قوي‌ترين نشانه‌اي را كه تاكنون براي مغناطيس تك‌قطبي ديده شده بيابند. به نظر مي‌رسد كه وقتي اين بلور‌ها تا نزديكي صفر مطلق سرد مي‌شوند، پر از تك نقاط كوچك شمالي و جنوبي مي‌شوند. اين نقاط كم‌تر از يك نانومتر فاصله دارند و نمي‌توان آن‌ها را مستقيما سنجيد. با اين وجود، موريس و ساير فيزيكدانان معتقدند به آن چه در جستجويش بودند، رسيده‌اند. آن‌ها اين مورد را در دو مقاله در نشريه ساينس منتشر كرده‌اند.





اين بلور‌ها از موادي ساخته شده‌اند كه به يخ فشرده معروف است،‌ چون اتم‌هايش به صورتي مشابه با اتم‌هاي يخ چيده شده‌اند. اتم‌هاي اين ماده به صورت خاصي روي چهار راس هرم قرار گرفته‌اند. هر اتم مانند يك تكه مغناطيس كوچك عمل مي‌كند و وقتي بلور تا دماي نزديك به صفر مطلق سرد مي‌شود،‌ اتم‌هاي مغناطيسي به صف در مي‌آيند. گاهي سه راس از چهار راس هرم با هم در يك رديف قرار مي‌گيرند و منطقه‌اي با مغناطيس شمالي يا جنوبي به وجود مي‌آورند كه از مركز هرم تقويت مي‌شود. اين تقويت به هيچ جرم فيزيكي وابسته نيست، اما دقيقا به همان نحوي عمل مي‌كند كه انتظار مي‌رود يك تك‌قطبي عمل نمايد.


مدرك بي‌چون و چرا؟
كار نظري نشان داده است كه تك‌قطبي ها احتمالا وجود دارند و احتمالا به طور غيرمستقيم مورد سنجش قرار گرفته‌اند. اما مقاله‌هايي كه اين بار در نشريه ساينس به چاپ رسيدند، بيانگر اولين آزمايش‌هاي مستقيم براي ثبت تاثير تك‌قطبي‌ها بر يخ فشرده هستند. پژوهشگران از نوترون‌ها براي يافتن اتم‌هايي كه در بلور در زنجيره‌هاي بلند رديف شده‌اند، استفاده كرده‌اند. اين زنجيره‌ها كه رشته ديراك ناميده مي‌شوند، تك‌قطب‌هاي شمالي و جنوبي را به هم متصل مي‌كنند و مانند وجود تك‌قطبي‌ها، در دهه 1930 / 1310 توسط نظريه‌پرداز انگليسي و برنده جايزه نوبل فيزيك، پل ديراك،‌ پيش‌بيني شده بودند. سنجش دما كه در يكي از اين مقالات آمده، بحث تك‌قطبي‌ها را تاييد مي‌كند.


دو مقاله ديگر كه قرار است در آرايكس‌ايو به چاپ برسند، به اين شواهد مي‌افزايند. اولي حاوي مشاهدات بيشتري است و در دومي، براي رساندن نيروي مغناطيسي هر تك‌قطبي به 4.6x10-13 ژول بر تسلامتر، ‌از فناوري‌هاي تازه‌اي استفاده شده است. استيو برام‌ول، دانشمند مواد در دانشگاه لندن و از نويسندگان اين مقالات، معتقد است جمع شدن همه اين شواهد با هم براي مغناطيس‌هاي تك‌قطبي فوق‌العاده است.


پيتر شيفر، از پژوهشگران دانشگاه ايالت پنسيلوانيا، در اين باره مي‌گويد: « اين نوع اندازه‌گيري‌ها باعث مي‌شود كه تك‌قطبي‌ها قابل‌توجه‌تر شوند،‌ حداقل در ذهن من اين طور است. حتي اگر قرار باشد در جاي ديگري مستقيما زير سوال بروند». مثل هر ذره باردار ديگري، تك‌قطبي‌ها هم جذب مخالف خود مي‌شوند و قطب‌هاي شمالي و جنوبي با فاصله‌اي كم‌تر از يك نانومتر گرد هم مي‌آيند. اين مسئله باعث مي‌شود تفكيك و تشخيص آن‌ها به طور مجزا دشوار باشد. اما،‌ چنان كه شيفر مي‌گويد:‌ « من خيلي ترديد دارم كه بگويم غيرممكن است».


برام‌ول اما معتقد است حتي بدون اين كه يكي از آن‌هارا ديده باشد،‌ مطمئن است كه تك‌قطبي‌ها آن‌جا وجود دارند. وي مي‌گويد:‌ « فكر نمي‌كنم بعد از اين همه مقاله ديگر براي كسي جاي چنين سوالي مانده باشد.»

به مناسبت فرا رسیدن عید پر برکت فطر و با ارزوی قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان در ماه رمضان شرح مختصری از وضعیت رویت پذیری هلال ماه شوال را در زیر قرار میدهم:
البته من این پست را زودتر اغاز کردم تا برای تبادل نظرات دوستان وقت کافی در اختیار باشد.
وضعیت رویت پذیری هلال ماه شامگاهی شوال 1430 هجری قمری:
1-این هلال در شامگاه 29 ماه مبارک رمضان با هیچ ابزار رصدی قابل رویت نخواهد بود.
2- 24 ساعت بعد میتوان این هلال را در مناطق شمال- شرقی و شمال و شمال- غربی در شرایط مناسب ا ب و هوایی بدون چشم مسلح رویت کرد.
3-در سایر مناطق ایران میتوان هلال را با ارتفاع متوسط ولی با درخشندگی بیشتری رویت نمود.



ووبلاگ عاشقان اسمان: www.skytotelescope.blogfa.com

من که دیگه دارم دیونه میشم با این اینترنت داغون
ماهی 35 هزار تومن پول بدی بعد هی دم و دیقه قطع بشه یا پینگ بره بالا و هزار درد سر دیگه
دوستان اگه میبینند من یه دفعه گم و گور میشم فکر نکنم شما رو فراموش کردم بلکه مطمئن باشند نت قطع شده
خدایا این اینترنت را به ما ارزانی دار
هم گرون هم سرعت پایین هم داغون هم ........ :oops: :oops:

قصد دارم برای عکاسی از آسمان شب با تلسکوپ اسکای واچر 5.1 اینچی با مقر EQ2 یک دوربین دیجیتال Canon با فرمت SLR بخرم. ارزونترین مدلی که به کار بیاد چی هست و در بازار چه قیمتی داره؟ ممنونم

همونطور که می دونید برای خرید تلسکوپ باید ببینید نیازتون چیه وبرای چی می خواین بعد تلسکوپ رو بخرید.تو این تالار تلسکوپ های مختلف رو(نه فقط دابسونی)رو معرفی و بررسی کنید .چون تو این تالار هرچی مطلب راجع به تلسکوپه همش راجع به دابسونیه.منتظر نوشته هاتون هستم