سلام من نمیدونم چرا مدام دوست دارید بگید طالع بینی غیر علمیه اینکه فلان مجله یا روزنامه مطلبی چاپ میکنه دلیل نمیشه به حرفهای اونا استناد کنیم مگر شما تمام مطالب نجوم رو از مجلات خانوادگی برداشت می کنید پس چرا از بزرگان علمی نجوم که خود عالم در علوم خفیه و تاثیرات نجومی در زندگی انسانها هستند سخنی نمیگید طالع بینی انواع مختلف دارد که در قدیم به طالع بینی از روی ستارگان ستاره بینی گفته میشد بهتر است درباره علومی چون هیمیا کیمیا سیمیا لیمیا مطالعه حداقل به عنوان تحقیقات داشته باشید متشکرم :|

دوستان نمی دونم چرا نمی شه فیلم های سایت توان رو دانلود کرد آیا شما می تونید؟

دوستان همه جا گفتن بر اساس فورمول ای مساوی است با ام سی 2 هر کی به اسن سرعت برسه تبدیل به انرژی میشه
حالا من به سرعت نور رسیدم چیجوری می فهمم تبدیل به انرژی شدم اصلا می فهمم؟

سحابی حلقه معروف مسیه 57 (M57 ، گاز 6720) است که اغلب به عنوان نمونه از یک سحابی سیاره ای تلقی می شود ، و یک نمونه ممتاز ویژه نمایش در آسمان نیمکره شمالی در تابستان.

Recent research has confirmed that it is, most probably, actually a ring (torus) of bright light-emitting material surrounding its central star, and not a spherical (or ellipsoidal) shell, thus coinciding with an early assumption by John Herschel . Viewed from this equatorial plane, it would thus more resemble the Dumbbell Nebula M27 or the Little Dumbbell Nebula M76 than its appearance we know from here: We happen to view it from near one pole. تحقیقات اخیر تایید کرده است آن است که ، احتمالا ، در واقع یک حلقه (چنبره) از نور درخشان ساطع - مواد اطراف ستاره مرکزی آن ، و کروی (یا ellipsoidal) پوسته ، بنابراین نمی مصادف با فرض اولیه توسط جان هرشل. بازدید از این هواپیما گینه ، بنابراین آن را بیشتر شبیه دمبل سحابی M27 یا سحابی دمبل کوچک M76 نسبت به ظاهر آن که ما از اینجا که : ما رخ می دهد که به آن در نزدیک به یکی از قطب ببینید.

This is contrary to the belief expressed eg in Kenneth Glyn Jones' book. There are even indications from investigations of deep observations such as George Jacoby's deep photos obtained at Kitt Peak National Observatory that the overall shape might be more that of a cylinder viewed along the direction of the axis than that of a ring, ie, we are looking down a tunnel of gas ejected by a star at the end of its nuclear-burning life. Eventually, these observations have given evidence that the equatorial ring or cylinder has lobe-shaped extensions in polar directions, similar to those found in deep images of M76, but even more resembling other planetaries like NGC 6302 , see eg the review by Sun Kwok (2000) . به این باور بیان شده در تضاد است به عنوان مثال در کتاب Glyn کنت جونز '. حتی نشانه ای از تحقیقات و مشاهدات عمیق مانند عکس عمیق جورج Jacoby's به دست آمده در رصدخانه ملی کیت پیک که شکل کلی ممکن است بیش از یک سیلندر در امتداد بازدید جهت محور از آن از یک حلقه به عبارت دیگر ، ما به دنبال پایین تونل گاز ejected شده توسط ستاره در انتهای عمر سوختن آن به سلاح هستهای و سرانجام ، این مشاهدات داده اند شواهدی موجود است که حلقه گینه و یا سیلندر دارای لوب - به شکل پسوند در جهت قطبی ، مشابه آنچه که در تصاویر عمیق از M76 ، اما حتی بیشتر شبیه planetaries دیگر مثل گاز 6302 ، نگاه کنید به عنوان مثال بررسی شده توسط خورشید Kwok (2000).

The deep observations also show an extended halo of material extending off to over 3.5 arc minutes (Hynes gives 216 arc seconds, quoting Moreno & Lopez, 1987 ), remainders of the star's earlier stellar winds. مشاهدات عمیق و نیز نشان دادن هاله طولانی مواد تمدید کردن به بیش از 3.5 دقیقه قوس (Hynes می دهد 216 ثانیه قوس ، به نقل از Moreno و لوپز ، 1987) ، باقی ماند از ستاره بادها زودتر ستارهای. The halo was discovered in 1935 by JC Duncan ( Duncan, 1935 ). هاله در سال 1935 توسط JC دانکن (دانکن ، 1935) کشف شد.

Our color photo (taken with the 200-inch Hale telescope at Mt. Palomar) shows that the material of the Ring is exposing a decreasing ionization level with increasing distance from the 100,000 to 120,000 K hot central star. The innermost region appears dark as it emits merely UV radiation, while in the inner visible ring, greenish forbidden light of ionized oxygen and nitrogen dominates the color, and in the outer region, only the red light of hydrogen can be excited. رنگ عشق ما (گرفته شده با تلسکوپ 200 اینچی هیل در تن. Palomar) نشان می دهد که مواد از حلقه است افشای کاهش سطح یونیزاسیون با افزایش فاصله از 100،000 تا 120،000 K ستاره داغ مرکزی. درونی منطقه از آن به عنوان تیره به نظر می رسد تنها اشعه ماوراء بنفش خود ساتع می کند ، در حالی که در حلقه درونی قابل رویت ، نور مایل به سبز ممنوع است از نیتروژن و اکسیژن یونیزه غالب رنگ ، و در منطقه بیرونی ، تنها نور قرمز از هیدروژن می تواند هیجان انگیز است.

The central star was discovered in 1800 by the German astronomer Friedrich von Hahn (1742-1805), with a 20-foot FL reflector. ستاره مرکزی در سال 1800 توسط ستاره شناس آلمانی فریدریش فون هان (1742-1805) کشف شد ، با 20 پا بازتابنده فلوریدا. This object is a planet-sized white dwarf star, which shines at about 15th magnitude. It is the remainder of a sunlike star, probably once of more mass than our sun, which has blown away its outer envelopes at the end of its Mira-like phase of evolution. این جسم سیاره به اندازه ستاره کوتوله سفید ، که می درخشد و در حدود قدر 15th آن باقی مانده یک ستاره sunlike ، احتمالا یک بار بیش از جرم خورشید ما ، که دور باد ورق خارجی خود را در انتهای آن Mira مانند مرحله از تکامل. Now over 100,000 K hot, it will soon start to cool down, shine as a white dwarf star for a while of several billions of years, and then eventually end as a cold Black Dwarf. در حال حاضر بیش از 100،000 K داغ ، آن را به زودی برای خنک کردن ، روشن شدن به عنوان یک ستاره کوتوله سفید در حالی که برای چند میلیارد سال پیش شروع و سپس در نهایت پایان به عنوان یک کوتوله سیاه سرد است.

As for most planetary nebulae, the distance to the Ring Nebula M57 is not very wellknown. همانطور که برای اکثر سحابیهای سیارهای ، فاصله تا حلقه سحابی M57 بسیار wellknown نمی باشد. In case of this nebula, however, attempt was made to relate its angular expansion rate of roughly 1 arc second per century with its radial expansion velocity. در صورتی که از این سحابی ، با این حال ، تلاش برای ارتباط نرخ انبساط آن زاویه ای در حدود 1 ثانیه قوس در هر قرن با سرعت انبساط شعاعی آن ساخته شد. These results, however, were based on wrong assumptions of the geometry of this nebula, presuming a spherical shape. Therefore, until recently, only rough estimates could be made, based on various theoretical assumptions and models. این نتایج ، با این حال ، بر اساس فرضیات غلط از هندسه این سحابی شدند ، خود سر کروی شکل. بنابراین ، تا همین اواخر ، تنها می تواند تخمین می زند خشن ، ساخته شده بر اساس مفروضات نظری و مدلهای مختلف. The following distance values have been given: 4,100 ly (KM Cudworth 1974; Mallas/Kreimer), 1,410 ly (Kenneth Glyn Jones), 2,000 to 2,500 ly (Vehrenberg), 2,000 ly (Sky Catalogue 2000.0), "more than 2,000 ly" (Murdin/Allen's Catalogue of the Universe ), 5,000 ly (Chartand/Wimmer's Skyguide), 3,000 ly (WIYN), and 1,000 to 2,000 ly ( Sun Kwok, 2000 ). A good value for the distance still needs to be determined (eg, parallax by Hubble Space Telescope), but recently improved CCD technics was used at the US Naval Observatory (USNO) to determine a trigonometric parallax for the central star of M57, yielding 2,300 ly ( Harris et.al. 1997 , see also STScI/Nasa, Jan 1999 ). مقادیر زیر را فاصله داده شده است : 4،100 سال نوری (کیلومتر Cudworth 1974 ؛ Mallas / Kreimer) ، 1،410 سال نوری (Glyn کنت جونز) ، 2،000 به 2،500 سال نوری (Vehrenberg) ، 2،000 سال نوری (آسمان کاتالوگ 2000.0) ، "بیش از 2،000 سال نوری" (Murdin / آلن 'ثانیه کاتالوگ از جهان) ، 5،000 سال نوری (Chartand / Wimmer' ثانیه Skyguide) ، 3،000 سال نوری (WIYN) ، و 1،000 به 2،000 سال نوری (جستجوی پیشرفته Kwok ، 2000). خوب ارزش برای فاصله هنوز هم باید مشخص (به عنوان مثال ، اختلاف منظر توسط تلسکوپ فضایی هابل) ، اما به تازگی بهبود یافته technics CCD در رصدخانه نیروی دریایی ایالات متحده (USNO) مورد استفاده قرار گرفت برای تعیین اختلاف منظر مثلثاتی برای ستاره مرکزی M57 ، بازده 2،300 سال نوری (هریس et.al. یدلایمخیرات 1997 ، همچنین نگاه کنید به STScI / ناسا ، یدلایمخیرات 1999 ژانویه).

From the expansion rate of one arc second per century given above, the age of the nebula can be roughly estimated under the assumption of constant expansion. For its extension of 60x80 arc seconds, this yields a time of expansion of about 6,000 to 8,000 years. از سرعت گسترش از یک ثانیه قوس در هر قرن داده شده در بالا ، سن سحابی می تواند تقریبا در زیر این فرضیه انبساط ثابت است. برآورد شده برای یک فرمت آن 60x80 ثانیه قوس ، این بازده زمانی است که یک توسعه از حدود 6،000 تا 8،000 سال است.

As most planetary nebulae, the Ring is much brighter visually at magnitude 8.8 than photographically at only 9.7 mag; a consequence of the fact that most light is emitted in very few particular spectral lines (see the discussion in our planetary nebulae page ). Assuming a distance of 2,300 lightyears, this corresponds to an absolute magnitude of -0.3 visually (+0.5 photographically), or an intrinsic brightness of about 50 to 100 times that of our Sun. از آنجا که اکثر سحابیهای سیاره ، حلقه بسیار روشن تر از قدر 8.8 در صورت بصری از photographically فقط در 9.7 کلاغ زنگی ؛ نتیجه این واقعیت است که اغلب نور در تعداد کمی از خطوط طیفی گسیل خاص است (نگاه کنید به بحث ما را در صفحه سیاره ای سحابی). با فرض فاصله 2،300 سال نوری ، این مربوط به قدر مطلق -0.3 بصری (+0.5 photographically) ، و یا درخشندگی ذاتی در حدود 50 تا 100 برابر خورشید ما است. Even the 14.7-mag central star, of the size of a terrestrial planet, is only little fainter than our Sun with an absolute magnitude of about +5 or 6. حتی 14.7 - کلاغ زنگی ستاره مرکزی ، و به اندازه یک سیاره زمینی ، تنها fainter کمی بیش از خورشید ما را با قدر مطلق در مورد +5 و یا 6 است. Its apparent dimension of 1.4 arc minutes corresponds to a linear diameter of 0.9 lightyears (5.5 trillion miles or 8.8 trillion km, or 60,000 Astronomical Units), the halo extending out to a diameter of 2.4 lightyears. ابعاد ظاهری آن از 1.4 دقیقه قوس مربوط به قطر خطی از 0.9 سال نوری (5.5 تریلیون مایل یا 8.8 trillion کیلومتر ، یا 60،000 واحد نجومی) ، هاله را به گسترش قطر 2.4 سال نوری.

The mass of the nebular matter has been estimated at about 0.2 solar masses, the density at about 10,000 ions per ccm (cm^3). توده سحابی از ماده است و در حدود 0.2 برابر جرم خورشید تخمین زده شده است ، تراکم در حدود 10،000 یون در هر ccm (سانتی متر) ^ 3). Its chemical composition has been determined as follows: On each Fluor (Fl) atom, the Ring Nebula contains 4.25 million atoms of Hydrogen (H), 337,500 Helium (He), 2,500 Oxygen (O), 1,250 Nitrogen (N), 375 Neon (Ne), 225 Sulfur (S), 30 Argon (Ar) and 9 Chlorine (Cl) atoms. It is expanding at 20 to 30 km/s, and approaching us at 21 km/s. ترکیب شیمیایی آن به عنوان مشخص شده است عبارتند از : در هر جویبار (مقدم) اتم ، سحابی حلقه حاوی 4.25 million اتم هیدروژن ، (ارتفاع) 337،500 هلیم (او) ، 2،500 اکسیژن (ô) ، 1،250 نیتروژن (نیتروژن) ، نئون 375 (شمال شرقی) ، گوگرد 225 (ها) ، 30 آرگون (در تاریخ) و 9 کلر (کلر) اتم های آن در حال گسترش است در 20 تا 30 کیلومتر / ثانیه ، و نزدیک شدن ما در 21 کیلومتر / s.

M57 images by Finnish astronomers have shown a star which is superimposed (before or behind) over the ring. تصاویر M57 توسط اخترشناسان فنلاندی نشان داده اند که یک ستاره است که تحمیل (پیش یا پشت) بیش از رینگ.

For amateurs, it is always a challenge to identify the faint central star of the Ring. Note Tom Polakis' photometric data of stars around M57 and the Photometry of M57 Field Stars, by Brian Skiff . برای افراد آماتور ، همیشه یک چالش برای شناسایی مرکزی ستاره کم نور از حلقه. توجه داشته باشید اطلاعات photometric تام Polakis 'ستارگان در اطراف M57 و M57 از فیلد نورسنجی ستارگان ، توسط برایان قایق رانی کردن.

M57 was the second planetary nebula to be discovered (in January 1779), 15 years after the first one, M27 . Antoine Darquier de Pellepoix (Darquier) , who discovered the Ring Nebula only a few days before Charles Messier found and cataloged it , described it as "a dull nebula, but perfectly outlined; as large as Jupiter and looks like a fading planet." M57 سحابی دومین سیاره بود که کشف شد (در یدلایمخیرات 1779 ژانویه) ، 15 سال بعد از اول ، M27. آنتوان Darquier د Pellepoix ، (Darquier) را کشف کرد که سحابی حلقه تنها چند روز قبل از شارل مسیه در بر داشت و آن را cataloged ، شرح داده آن را به عنوان "سحابی کسل کننده است ، اما کاملا مشخص شده ؛ به عنوان به عنوان بزرگ شبیه مشتری و یک سیاره محو سازی." This comparison to a planet may have influenced William Herschel , who found the objects of this type resembling the planet newly discovered by him, Uranus, and introduced the name "Planetary Nebulae" . Herschel described M57 as "a perforated nebula, or ring of stars;" this was the first mention of the ring shape. هرشل M57 به عنوان "سحابی سوراخ شده ، و یا حلقه ستارگان توصیف ؛" این اولین اشاره از شکل حلقه است. Oddly, the inventor of the name "Planetary Nebula" did not count this most prominent representative in this object class, but described it as a "curiosity of the heavens", a peculiar object. عجیب ، مخترع به نام "سحابی سیاره ای" آیا این نماینده برجسته ترین در کلاس شی این تعداد نیست ، بلکه آن را به عنوان کنجکاوی "از آسمان" ، یک شیء عجیب و غریب توصیف کرد. Herschel also identified some of the superimposed stars, and correctly assumed that "none [of them] seems to belong to it." هرشل نیز شناسایی برخی از ستارگان تحمیل ، و درست به عهده گرفت که "هیچ کدام [از آنها] به نظر می رسد متعلق به آن."

M57 is very easy to locate as it is situated between Beta and Gamma Lyrae, at about one-third the distance from Beta to Gamma. M57 بسیار آسان به آن را به عنوان کردهاید بین بتا و گاما Lyrae واقع شده است ، در حدود یک سوم فاصله از بتا را به گاما. It can be seen with binoculars as an almost stellar object, difficult to identify just because of its small apparent diameter. با دوربین دوچشمی می توانید آن را به عنوان یک شی تقریبا اختری ، دشوار دیده می شود تا فقط به دلیل آن آشکار قطر کوچک را تشخیص دهد. In smaller amateur telescopes, the ring becomes apparent at about 100 magnification, with a darker middle; a 12th-mag star is east of the planetary nebula, about 1' of the center. در تلسکوپهای آماتوری کوچکتر ، حلقه و در حدود 100 بزرگنمایی آشکار می شود ، با وسط تیره تر ؛ 12th - کلاغ زنگی ستاره سحابی سیاره ای از شرق است ، در حدود 1 'از مرکز می شود. If ever color is notable, the Ring Nebula appears slightly greenish, not unexpected because most of its light is emitted in few green spectral lines. اگر هرگز رنگ سرشناس است ، سحابی حلقه به نظر می رسد کمی مایل به سبز ، غیر منتظره نیست چرا که نور خود را در چند خط سبز طیفی گسیل شده است. Even in small scopes, a slight ellipticity can be noted, with major axis in a position angle of about 60 deg. With increasing aperture and under good condition, more and more detail becomes visible, but even in large instruments, the central star will be apparent only under exceptionally good conditions, or with the help of filters. حتی در دهی کوچک ، ellipticity خفیف می تواند ، متذکر شد با محور عمده در موقعیت زاویه حدود 60 درجه با افزایش دهانه دیافراگم و تحت شرایط خوب ، جزئیات بیشتر و بیشتر می شود قابل مشاهده است ، اما حتی در سازهای بزرگ ، ستاره مرکزی خواهد شد آشکار است فقط تحت شرایط استثنایی خوب ، و یا با کمک فیلترهای. In large instruments, several very faint foreground or background stars can be glimpsed within the nebula's extension under very good conditions. در سازهای بزرگ ، چند بسیار کم نور و یا منظره جلو عکس پس زمینه ستارگان می توانند در داخل فرمت سحابی می شود را تحت شرایط بسیار خوبی اجمالی.

Of the neighboring stars, Beta Lyrae (Sheliak) is a notable eclipsing binary, with components of spectral type B7 and A8, varying between mag 3.4 and 4.4 with a period of 12.91 days. از ستاره های همسایه ، بتا Lyrae (Sheliak) قابل توجه eclipsing دودویی است ، را با مؤلفه های از نوع طیفی B7 و A8 ، کلاغ زنگی مختلفی بین 3.4 و 4.4 با یک دوره 12.91 روز است. Gamma Lyrae (Sulaphat, Arabic for "Tortoise") is a giant of spectral type B9 III and mag 3.2 with a mag 12 companion at 13.8" distance in position angle 300 deg. The 0.4' small and 14.4-mag faint galaxy IC 1296 is situated just 4' NW of M57 and can be found with large instruments. گاما Lyrae (Sulaphat ، عربی برای "لاک پشت ها") در طیفی بزرگ از نوع B9 سوم و کلاغ زنگی 3.2 کلاغ زنگی با 12 همراه در 13.8 "فاصله را در زاویه موقعیت 300 درجه. 0.4' 14.4 - کوچک و کم نور کهکشان کلاغ زنگی آیسی 1296 است. واقع تنها 4 'شمال غربی M57 و می تواند با دستگاه های بزرگ یافت می شود.









بعد 18 : 53.6 (h:m) 18 : 53.6 (ارتفاع : متر)

Declination میل +33 : 02 (deg:m) +33 : 02 (درجه : متر)

Distance فاصله 2.3 (kly) 2.3 (هزار سال نوری)

Visual Brightness تجسمی روشنایی 8.8 (mag) 8.8 (کلاغ زنگی)

Apparent Dimension ابعاد ظاهری 1.4x1.0 (arc min) 1.4x1.0 (قوس دقیقه)

مسیه 12 (M12 ، گاز 6218) نزدیک به یک دوقلوی همسایه خود را آشکار ، M10 ، و فقط کمی بزرگتر و fainter ایده است. با این وجود ، زمانی اعتقاد بر آن بود که نوع متوسط بین خوشههای ستارهای کروی و متراکم باز (مانند M11) ، تا آن خیلی متمرکز -- هارلو شپلی شامل M12 غلظت خود را در کلاس نهم در آن است ، به عنوان مثال ، به ویژه بسیار کمتر متمرکز شده به سمت مرکز نسبت به M10 (از کلاس هفتم) و در فاصله آن از حدود 16،000 سال نوری ، قطر ظاهری از M12 از 16.0 دقیقه قوس مربوط به حدود 75 سال نوری این ستاره ازدحام نزدیک است ما در 16 کیلومتر در ثانیه.

Helen Sawyer Hogg determined the cluster's overall spectral type as F7 and gives its color index as 0.0, and the mean magnitude of the 25 brightest stars as 13.97. The brightest stars of M12 are about mag 12.0, its horizontal branch level (of giant stars) is magnitude 14.9, according to the Deep Sky Field Guide to Uranometria 2000.0 . Alan Sandage has found 13 variables in M12. هلن سایر Hogg تعیین کلی نوع خوشه است به عنوان طیفی F7 و شاخص رنگ خود را می دهد تا 0.0 ، و از قدر میانگین 25 درخشانترین ستارهها به عنوان 13.97. درخشانترین ستارهها از M12 در حدود 12.0 کلاغ زنگی ، شعبه خود را در سطح افقی (از ستاره های غول پیکر) قدر 14.9 است ، با توجه به اعماق آسمان ها به میدان Uranometria 2000.0. آلن Sandage پیدا کرده است 13 متغیر در M12.

M12 is one of Charles Messier 's original discoveries, found on May 30, 1764. M12 یکی از شارل مسیه 'ثانیه اکتشاف ها ، نوآوری اصلی ، در بر داشت در یدلایمخیرات 1764 مه 30 است. Like many other globular clusters, Messier described it as "Nebula without stars", as did Bode 10 years later; a consequence of the modest resolving power of their instruments. William Herschel was the first to resolve it into stars in 1783. مانند بسیاری از دیگر خوشههای ستارهای کروی ، مسیه آن را به عنوان "سحابی بدون ستاره" توصیف شده ، به عنوان انجام بدی 10 سال بعد ؛ نتیجه از قدرت متوسطی از ابزار حل و فصل کنند. ویلیام هرشل اول به حل و فصل آن را به ستارگان در سال 1783 بود.

Globular cluster M12 is easily found either 2 deg N and 2 deg W of M10, or 2 deg N and 8.5 deg E from Delta Ophiuchi. M12 خوشه ستارهای کروی به راحتی یافت نشد یا 2 درجه ñ و 2 درجه عرض از M10 ، یا 2 درجه ñ پست و 8.5 درجه از دلتا Ophiuchi





میل -01 : 57 (deg:m) -01 : 57 (درجه : متر)

Distance فاصله 16.0 (kly) 16.0 (هزار سال نوری)

Visual Brightness تجسمی روشنایی 6.7 (mag) 6.7 (کلاغ زنگی)

Apparent Dimension ابعاد ظاهری 16.0 (arc min) 16.0 (قوس دقیقه)

مسیه 35 (به عنوان م 35 ، و یا گاز یدلایمخیرات 2168 شناخته می شد) خوشه باز در جمینای صورت فلکی. It was discovered by Philippe Loys de Chéseaux in 1745 and independently discovered by John Bevis before 1750 . که توسط فیلیپ Loys د Chéseaux در یدلایمخیرات 1745 کشف شد و به طور مستقل توسط جان Bevis قبل از یدلایمخیرات 1750 کشف شد. The cluster is scattered over an area of the sky almost the size of the full moon and is located 2,800 parsecs from Earth. خوشه ای که بر روی یک منطقه از آسمان تقریبا به اندازه ماه کامل پراکنده شده است و در آن واقع شده 2،800 پارسک از زمین است

مسیه ۱۱۰(به انگلیسی: ‎Messier 110 ‏) (یا M110 و NGC 205)یک کهکشان کوتوله بیضوی و از کهکشان‌های اقماری زن برزنجیر می‌باشد.



صورت فلکی زن برزنجیر
: بعد 00h 40m 22.1s [۲]
میل +41° 41′07[۲]
انتقال دوپلر -0.000804
نوع E5 pec[۲]
ابعاد ظاهری (V) 21.9 × 11.0 moa[۲]
قدر ظاهری 8.92

این سایت مطعلق به آقای هاوکینگه-میشه مقالات ایشون رو هم دریافت کرد-حتما ببینید:
http://www.hawking.org.uk/
http://online.kitp.ucsb.edu/online/colloq/hawking1/

به ‌لحاظ تاريخي نظريه‌ي ريسمان به ‌عنوان توضيحي براي رابطه‌ي مشاهده شده بين جرم و اسپين ذرات ويژه‌اي به‌ نام هادرون (hadron) كه شامل پرتن و نوترن است پيشنهاد شد. اين‌جا نظريه‌ كار نمي‌كرد ولي سرانجام الكتروديناميك كوانتومي (Quuantum Electrodynamics) – نظريه‌اي كه برهم‌كنش ‌هاي ميان كوارك‌ها و برهم‌كنش‌هاي ميان پرتن‌ها و نوترن‌ها را در چارچوب نظريه‌ي كوانتم توصيف مي‌كند- نظريه‌ي بهتري براي هادرون‌ها اثبات كرد.
همان‌طور كه پيش‌تر ديديم اگر نظريه‌ي كوانتومي‌ خوبي براي گرانش موجود باشد، گراويتون مي‌تواند جرم صفر و اسپين 2 داشته باشد. اين موضوع پيش‌گامان نظريه‌ي ريسمان را بر آن ‌داشت كه اين نظريه را نه‌تنها براي توصيف رفتار هادرون‌ها بلكه به‌عنوان يك نظريه‌ي گرانش كوانتومي (همان آرزوي ديرين فيزيك نظري) در تلفيق گرانش و ذرات معرفي كنند.



بالاخره نظريه‌ي ريسمان چيست!؟





گيتاري را در نظر بگيريد. حتماً مي‌دانيد كه آلات موسيقي زهي زماني صداي خوبي خواهند داشت كه كوك شده باشند. يعني تاحد مشخصي كشيده شده باشند. بسته به اين ‌كه اين تارها چه‌قدر كشيده شوند و چه‌مقدار تنش را تحمل كنند، نت‌هاي موسيقي متفاوتي توليد مي‌شود كه اين نت‌ها را مي‌توان حالت‌هاي برانگيخته‌ي تار كشيده شده‌ي گيتار دانست.
ادعاي نظريه‌ي ريسمان نيز كمابيش همين است. انديشه‌‌ي نهفته در نظريه‌ي ريسمان اين است كه همه‌ي انواع ذرات بنيادين مدل استاندارد تنها نمودهايي از يك شيئ بنيادي‌تر هستند: يك ريسمان.
چگونه؟ به عنوان مثال الكترون را كه ذره‌اي بدون ساختار داخلي (يعني مثل يك نقطه است!) است، در نظربگيريد. يك نقطه تنها كاري كه مي‌تواند انجام دهد اين است كه حركت كند. ولي اگر نظريه‌ي ريسمان درست باشد، آن‌گاه در زير ميكروسكپ خيلي خيلي خيلي قوي مي‌توانيم ببينيم كه الكترون در واقع يك نقطه نيست. بلكه يك حلقه‌ي كوچك ريسماني است. يك ريسمان مي‌تواند غير از حركت كارهاي ديگري نيز انجام دهد. مثلاً مي‌تواند به روش‌هاي مختلف نوسان كند. اگر به صورت خاصي نوسان كند ما آن را يك الكترون مي‌بينيم و اگر به صورت‌هاي ديگري نوسان كند آن را يك فوتون، يك كوارك، يا ... مي‌بينيم. بنابراين اگر نظريه‌ي ريسمان درست باشد، تمام هستي از ريسمان درست شده است.
براساس اين نظريه‌ ذرات بنياديني كه مثلاً در شتاب‌دهنده‌ها مشاهده مي‌كنيم - مثل نت‌هاي موسيقي – حالت‌هاي برانگيخته‌ي يك ريسمان بنيادي هستند. در نظريه‌ي ريسمان – درست مثل وقتي كه گيتار نواخته مي‌شود- ريسمان بايد تحت يك تنش مشخص قرار بگيرد تا برانگيخته شوند. اما ريسمان‌ها در نظريه‌ي ريسمان در فضازمان شناور هستند و انتهاي آن‌ها به‌ گيتار بسته نشده است با اين وجود تنش دارند. تنش در نظريه‌ي ريسمان با كميت ( 'p1/2p?) مشخص مي‌شود كه در آن 'a» ، a پريم» تلفظ مي‌شود و برابر با مربع طول ريسمان است.
اگر نظريه‌ي ريسمان نظريه ي گرانش كوانتومي خوبي باشد اندازه‌ي متوسط يك ريسمان بايد در حدود اندازه‌ي طول گرانش كوانتومي كه طول پلانك ناميده مي‌شود و حدود 33-10 سانتي متر است . تصوري از اين طول داريد؟ اين طول حدود يك ميليونيم ِ يك ميليارديم ِ يك ميليارديم ِ يك ميليارديم ِ يك سانتي متر است!!
متاسفانه، اين به اين معنا ست كه ريسمان‌ها خيلي خيلي كوچك‌تر از اين هستند كه با فناوري‌هاي كنوني فيزيك ذرات قابل ديدن باشند و بنابراين ريسمان‌كارها به جاي تلاش براي مشاهده‌ي مستقيم اين ريسمان‌ها بايد

روش‌هاي هوش‌مندانه‌تري براي آزمودن اين نظريه در آزمايش‌ها ي ذرات به‌كار گيرند.

شايد برجسته‌ترين چيز در مورد اين نظريه اين باشد كه چنين ايده‌ي ساده‌اي كار مي‌كند و حتا مي‌توان آن را به عنوان تعميمي براي مدل استاندارد در نظرگرفت. يعني مي‌توان مدل استاندارد را كه به لحاظ تجربي با دقتي باورنكردني اثبات شده‌است ، به‌ عنوان حالت خاصي از اين نظريه‌ در نظر گرفت.
ممكن است گفته شود كه تا اين تاريخ هيچ شاهد تجربي مستقيمي كه نشان دهد نظريه‌ي ريسمان توصيف درست طبيعت است وجود ندارد. اين موضوع اساساً به اين خاطر است كه نظريه‌ي ريسمان هنوز در حال توسعه است. ما بخش‌هاي كوچكي از آن را مي‌شناسيم ولي تاكنون تمام تصوير را نديده‌ايم و بنابراين نمي‌توانيم پيش‌بيني‌هاي قطعي و روشني داشته باشيم. در سال‌هاي اخير، پيش‌رفت‌هاي چشم‌گيري رخ داده است كه دانش و فهم ما را به‌طور ريشه‌اي نسبت به اين دانش ارتقا داده است.
نظريه‌هاي ريسمان بنابر اين‌كه ريسمان‌ها حلقه‌هايي باز باشند يا بسته ويا اين‌كه آيا طيف ذرات شامل فرميون‌ها باشد يا نه طبقه‌بندي مي‌شوند.
براي آن‌كه فرميون‌ها در نظريه‌ي ريسمان گنجانده شوند بايد وجود نوع خاصي از تقارن به نام ابرتقارن مفروض باشد. براساس اين تقارن جديد به‌ازاي هر بوزون (ذره‌اي با اسپين صحيح كه نيرو را جابه‌جا مي‌كند) يك فرميون متناظر (ذره‌اي با اسپين نيمه صحيح كه ماده را مي‌سازد) وجود دارد. به كمك تحليل رياضي به سرعت مشخص مي‌شود كه ذرات بنيادي شناخته شده‌ تحت ابرتقارن شريك يكديگر نيستند. بنابراين به‌جاي فرض اين كه ابرتقارن بوزون‌ها و فرميون‌ها را به هم مربوط مي‌كند مي‌توان فرض ‌كرد ابرتقارن بوزون‌ها و فرميون‌هاي شناخته شده را به بوزون‌ها و فرميون‌هايي كه تاكنون شناخته نشده‌اند ، مرتبط مي‌كند. اين بي‌درنگ تعداد ذرات در باغ وحش ذرات را دوبرابر مي‌كند و نيزما را وادار مي‌كند به دنبال توجيهي براي نيمي از ذرات كه ناشناخته‌اند بگرديم. ولي در هر حال با فرض وجود ابرتقارن بسياري از مشكلات حل مي‌شود.
هرچند همتاهاي ابرتقارني ذرات شناخته‌شده‌ي كنوني تا امروز در آزمايش‌گاه ديده نشده‌اند نظريه‌پردازان معتقدند ذرات ابرتقارني پرجرم‌تر از آن‌ هستند كه با شتاب‌دهنده‌هاي كنوني آشكار شوند.
گواه تجربي وجود ابرتقارن در انرژي بالا ممكن است گواه قانع‌كننده‌اي باشد كه نظريه‌ي ريسمان مدل رياضي خوبي براي طبيعت در كوچك‌ترين مقياس‌هاي فاصله است.



چند نظريه‌ي ريسمان وجود دارد؟





چند روش براي ساختن نظريه‌ي ريسمان وجود دارد. با بنيادي‌ترين چيز آغاز مي‌كنيم: يك ريسمان خيلي خيلي كوچك كه مانند كرم جابه‌جا مي‌شود. اين ريسمان مي‌تواند باز يا بسته باشد. در عين حال نظريه‌ي مذكور مي‌تواند فقط به بوزون‌ها منحصر باشد يا فرميون‌ها را نيز دربربگيرد. اگر بخواهيم ريسمان‌ها ماده را نيز توصيف كنند به اين نتيجه مي‌رسيم كه به ابرتقارن احتياج داريم واين يعني تناظري يك به يك بين بوزون‌ها و فرميون‌‌ها وجود دارد. يك نظريه‌ ي ريسمان ابرتقارني،نظريه‌ي ابرريسمان ناميده مي‌شود.





درنظريه‌ي ريسمان بوزوني تعداد ابعاد فضا زمان 26 تا بدست مي‌آيد. با فرض وجود ابرتقارن اين تعداد به 10 تا كاهش پيدا مي‌كند. ما سه بعد زماني و يك بعد زمان را مي‌شناسيم ولي با 6 بعد ديگر چه كنيم؟ چند توجيه براي حل مشكل ابعاد ناشناخته وجود دارد. صبور باشيد به‌موقع در اين مورد هم صحبت مي‌كنيم.
5 نوع نظريه ي ريسمان وجود دارد كه در جدول زير نشان داده شده است:


نوع
بعد فضازماني
جزئيات

بوزوني
26
تنها بوزون‌ها- هيچ فرميوني با آن توضيح داده نمي‌شود. بنابراين تنها منحصر به نيروهاست. ريسمانهاي باز وبسته، هردو، را شامل مي‌شود. ذره‌اي با جرم موهومي به‌نام تاخيون(tachyon) در آن وجود دارد.

I
10
ابرتقارن بين ماده و نيرو، باريسمان‌هاي باز وبسته، بدون تاخيون، گروه تقارني
(32)SO

IIA
10
ابرتقارن بين ماده ونيرو، فقط با ريسمان‌هاي بسته، بدون تاخيون

IIB
10
ابرتقارن بين ماده ونيرو، با ريسمان‌هاي بسته، بدون تاخيون

HO
10
ابرتقارن بين ماده و نيرو، ريسمان‌هاي بسته، بدون تاخيون، معناي حركت راست و چپ در آن متفاوت است، گروه تقارني (SO(32

HE
10
ابرتقارن بين ماده ونيرو، ريسمان‌ هاي بسته، بدون تاخيون، حركت راست و چپ متفاوت، گروه تقارنيE8XE8






ابعاد ناشناخته





شايد اين مسئله حيرت‌انگيزترين و شگفت‌انگيزترين عنصر اين نظريه است.براي تصور آن كه اين ابعاد اضافي چه هستند دو روي‌كرد وجود دارد:
• يكي اين كه همه‌ي اين بعدهاي ناشناخته كنار ما هستند وتنها به شدت در هم پيچيده‌‌شده‌اند. يك شلنگ باغ‌باني بلند را در تصور كنيد كه به صورت افقي و مستقيم روي زمين قرار گرفته است. وقتي در فاصله‌ي دوري نسبت به اين شلنگ ايستاده‌ايم، آن‌را يك خط مستقيم بدون ضخامت مي‌بينيم. يعني تصور مي‌كنيم ان تنها يك بعد چپ-راست (در امتداد گسترش افقي) دارد. اما اگر كمي به آن نزديك‌تر شويم يا به كمك يك دوربين دوچشمي با درشت‌نمايي بالا به آن نگاه كنيم، ضخامت شلنگ در امتداد ساعت‌گرد-پادساعت‌گرد را نيز تشخيص خواهيم داد. ممكن است مشابه اين مسئله در مورد هستي پيرامون ما نيز مصداق داشته باشد. يعني ممكن است ابعاد بزرگ(مثل امتداد افقي شلنگ) به راحتي ديده شوند ولي ابعاد كوچك‌تري نيز موجود باشند كه فعلاً هيچ ابزار درشت‌نمايي (مثل دوربين دوچشمي) براي آشكارسازي آن‌ها ساخته نشده است.

• روي‌كرد دوم اين است كه ابعاد اضافي كه ما آن‌ها را نمي‌بينيم ممكن است درست شبيه ابعاد ديگري كه مي‌بينيم باشند ولي تنها به اين دليل كه ما به واسطه‌ي نور اشيا را مي‌بينيم، از ديد ما پنهان مانده باشند. ممكن است نور در سه بعد قابل مشاهده‌ي ما به دام افتاده باشد و امكان گريز به ابعاد ديگر را نداشته باشد و به همين دليل ابعاد ديگر از ديد ما مخفي مانده اند. تنها نيرويي كه به دام نمي‌افتد گرانش است. اگر اين تصور درست باشد شايد يك روز بتوان اين ابعاد اضافي را از طريق گرانش آشكارساخت. هم‌اكنون آزمايش‌هايي براي رسيدن به اين مقصود در جريان است.

ما آموخته‌اين كه تلاش‌هاي پيشين براي يكي كردن گراويتون به دلايل فني كه مربوط به نظريه ي ميدان كوانتومي است شكست مي‌خورد.
آيا نظريه‌ي ريسمان آن‌قدر قدرت‌مند هست كه بر تمام كاستي‌ها چيره شود؟
roshd.ir

سلام.اگر تلفن همراه شما قابلیت نصب نرم افزار های جاوا رو داره.حتما این ورژن نرم افزار sideralis رو که در سال 2009 آماده شده روی اون نصب کنید.الان به چند تا از امکاناتی که نصبت به ورژن های گذشته داره اشاره می کنم:
-دارای تمام اجرام مسیه و اطلاعات آنها.
-افزاریش تعداد ستاره ها از 400تا به 1000تا
-قابلیت نمایش مشخصات جرم مورد نظر بیشتر از ورژن های گذشته
-قابلیت دید در شب که با انتخاب این حالت شما صفحه ی تلفن همراه قرمز رنگ میشه تا در شب های رصدی نور تلفن همراه مزاحم نباشه
و کلی قابلیت های دیگه...
اگر تا حالا سایدرالیس به گوشتون نخورده بزارید یه توشیح کوچولو بهتون بدم:
سایدرالیس در بین نرم افزار های نجومی تلفن همراه از بیشترین استقبال برخوردار بوده و همین استقبال باعث شده تا ورژن های بعدی ازش ساخته بشه.سایدرالیس یک نقشه ی اسمان با امکانات متنع هستش که این امکانات در ورژن های جدید بیشتر میشه.مکانی که اونجا هستید رو بهش می دید و زمانش هم با تلفن همراهتون تنظیم میشه و به این ترتیب نقشه رو نشونتون می ده .نمایش صورت های فلکی و ستاره ها و پنج سیاره(عطارد،زهره،مریخ،مشتری،زحل) و اجرام مسیه(قابلیت ورژن جدید).نمایش مشخصات هر جرم.قابلیت تبدیل شدن به گردونه ی آسمان و هزار تا چیز دیگه از قابلیت های اونه.
یک چیز مهم دیگه هم اینکه با توجه به این که فرمتش جاواست،در بیشتر گوشی ها قابل اجراست.
برای دانلود:
1-می تونید در forum.gsmaria.com عضو بشید و در قسمت سایر نرم افزار های جاوا اون رو که قرار دادم دانلود کنید
2-می تونید ادرس ای میلتونو به من بدید تا براتون ارسال کنم.

اگه مشکل یا سوالی هست در خدمتم