اين را هم از ويکی پديا پيدا کردم که در رابطه با باد های ستاره اي هستش اميد وارم مورد پسند شما قرار
بگيره.


حباب های باد ستاره ای (به انگلیسی: Stellar wind bubble) حباب های ویژه‌ای در محیط میان ستاره ای هستند. بادهای شدید ستاره ای که سرعتی در حد چند هزار کیلومتر بر ثانیه دارند، دماهای بسیار زیاد، و ستارگانی با سرعت های بالا، عوامل ایجاد کنندهٔ این گونه حباب ها می باشندنگاه اول و کم اهمیتی
کهکشان های مارپیچی، حداقل آن طور که از دور به نظر می رسند، قرصی صاف و هموارند. از ظاهرشان چنین بر می آید که قرصی برافزایشی مملو از ستاره، گاز، و گرد و غبار دارند که به آرامی در حال گردش است. در اولین نگاه چنین به نظر می رسد که ماده میان ستاره ای، دنیایی است نه چندان پراهمیت که ذرات، به صورتی کاملاً کم پشت در آن وجود دارند و هیچ ارتباط آشکاری میان این فضا و طرح کلی کهکشان ها وجود ندارد.


نگاه دقیق و ساختارهای غیر عادی
ولی با نگاهی از نزدیک به محیط میان ستاره ای، حقایق بیشتری آشکار می شوند. مثلاً در کهکشان راه شیری، اخترشناسان فعالیت های خارق العاده‌ای را در محیط میان ستاره‌ای مشاهده می کنند. بادهای ستاره‌ای شدید، دماهای بسیار بالا، و ستارگانی با سرعت زیاد، موجب می شوند که حباب، لایه و کمانه هایی شوکی در فضای میان ستاره‌ای تشکیل شوند. این ساختارهای غیر عادی اطلاعات زیادی در مورد رفتار ستارگان به دست می دهند و به خاطر این که بادهای ستاره‌ای که در دوره های بسیار طولانی اثر می گذارند، تعداد زیادی از این حباب ها را تولید می کنند، سرنخی به دست می آید که ستارگان چگونه در طیّ هزاران سال بخشی از جرم خود را از دست می دهند.


ستارگان O و B و ستارگان ولف-رایه
نوشتار اصلی: رده بندی ستارگان
کهکشان راه شیری آکنده از حباب هایی است که در هر جایی که ستارگان بسیار داغ وجود دارند، یافت می شوند. ستارگان بسیار داغ با باد های میان ستاره ای نیرومند و به واسطهٔ اثرات تابش شدید با محیط میان ستاره‌ای برهمکنش می کنند. بنابراین دانشمندان، تحقیقاتشان را بر دو نوع از ستارگان پرانرژی و داغ به نام های ستارگان نوع O و ستارگان ولف-رایه متمرکز کرده اند. هر دوی این انواع ستارگانی غیرعادی هستند. گروهی از ستارگان نوع B موسوم به ستارگان بی وی هم این حباب ها را تولید می کنند.


ستارگان نوع O
نوشتار اصلی: رده بندی ستارگان#انواع طیفی
ستارگان نوع O ستارگانی معمولی با جرمی بیش از ۱۵ جرم خورشیدی هستند. در این ستارگان نرخ تبدیل شدن هیدروژن به هلیم بالاست، در نتیجه، این ستارگان بسیار داغند و دمای سطحشان به بیش از ۳۰٬۰۰۰ درجهٔ کلوین می رسد. این ستارگان بادهایی تولید می کنند که در هر ثانیه تا ۱۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ تن ماده را بیش از ۳٬۵۰۰ کیلومتر حمل می کنند. نیروی این بادها آن قدر زیاد است که به محیط گاز و غبار پیرامون تا فواصلی به اندازهٔ چند سال نوری فشار وارد می کنند. هر چه محیط اطراف این ستارگان چگال تر باشد، حباب ی که ایجاد می شود نیز بارز تر است.


چند مثال
حباب سحابی ان جی سی ۷۶۳۵ در صورت فلکی ذات الکرسی توسط یک ستارهٔ O به وجود آمده است. چون این ستاره در یک محیط چگال قرار دارد، فشار خارجی وارد بر حباب زیاد است و حباب را کوچک نگه می دارد.


ستارگان ولف-رایه
نوشتار اصلی: ستاره ولف-رایه
برخی از ستارگان، مانند ستارگان ولف-رایه حتی بادهای نیرومندتری تولید می کنند. این بادها مواد کم چگال میان ستاره‌ای را با فشار به صورت پوسته و حتی بیشتر از ستارگان نوع O، به صورت حباب در می آورند.

حباب هایی که این ستارگان تولید می کنند، بزرگ ترین حباب های باد ستاره‌ای هستند. سحابی هلالی (ان جی سی ۶۸۸۸) در صورت فلکی ماکیان که به وسیلهٔ یک ستارهٔ ولف-رایه به نام دابلیوآر ۱۳۶ تشکیل شده، یکی از درخشان ترین حباب های آسمان است.


ستارگان نوع B
نوشتار اصلی: رده بندی ستارگان#انواع طیفی
گروهی از ستارگان نوع B که ستارگان بی وی نام دارند هم با بادهای ستاره‌ای شدیدی که تولید می کنند، موجب تشکیل این حباب ها می شوند.


چگونگی تشکیل
چگونگی تشکیل حباب در کهکشان ها کاملاً ساده است؛ مثلاً یک ستارهٔ O در بخشی از یک کهکشان که گاز و غبار چگال دارد، متولد شده است. نخست، باد ستاره‌ای به سوی خارج حرکت می کند و محیط اطراف را به صورت پوسته‌ای نازک جاروب می کند. پس از حدود هزار سال، گاز میان ستاره‌ای انباشته شده در بخش بیرونی پوسته، در برابر گسترش پوسته مقاومت می کند. در این مرحله، باد سریع ستاره از پوسته سبقت می گیرد و باعث ایجاد موج شوکی، شبیه به شکستن دیوار صوتی، می شود. هر چه گاز بیشتری جاروب می شود، انبساط پوسته کم می شود و مواد پوسته با گازهای محیط بر آن یکی می شود. در این زمان ممکن است بزرگی حباب به ۳۰۰ سال نوری برسد.


منابع
ون بورن، دیو. «حبابهایی در آسمان». دی ۱۳۷۲، شمارهٔ ۲۸، ص ۱۵.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Stellar_wind_bubble»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۹).
قرص برافزایشی

اين مطلب را از ويکی پديا پيدا کردم ميخواستم ببينم پرتو های کی هنی کلا چی هستن. اگر شما هم چيزی
درباره ی آنها ميدانيد لطفاً بنويسيد. با تشکر


پرتوهای کیهانی امواجی هستند که در فضای بیرون منظومه خورشیدی و در اثر واکنش‌های کهکشانی تولید و در سراسر جهان پخش می‌شوند. این امواج در عبور از جو زمین و برخورد با ذرات اتمسفر به ذرات مختلفی مانند مزون ها و پاد-الکترون‌ها تبدیل می شوند.


[ویرایش] منابع تولید پرتوهای کیهانی
در اثر برخورد و نابودی ستارگان انرژی زیادی آزاد می شود. این انرژی که در حد چندین مگا الکترون ولت است در سرتاسر جهان پخش می‌شود. در هر ثانیه حدود ۲۰ پرتوی کیهانی از بدن ما عبور می کنداین پرتوها در واقع پروتون های پر انرژی هستند.


[ویرایش] ردیابی پرتوهای کیهانی
پرتوهای کیهانی اولین بار به‌وسیله اتاقک ابر ردیابی و شناسایی شد.

دانشمندان با استفاده از رصد خانه پرتو ايکس چاندرا , مدرکي از دو ستاره ريزنقش سفيد يافتند که در حال گردش به دور يکديگر در چنگ مرگ ,عازم ترکيب شدن هستند

اطلاعات نشان مي دهند که امواج گرانشي , انرژي را به خارج از سيستم ستاره اي با سرعتي حيرت آور حمل مي کنند, که يک موضوع عمده براي طراحي ماموريتهاي آينده به کشف مستقيم اين حرکت موجي در فضا -زمان را سبب مي شود





طبق نظریه نسبیت عام انشتین ستاره های دوتایی باید امواج گرانشی را با سرعت نور منتشر کنند

و این امر باعث میشود که این دو ستاره به هم نزدیک تر شوند



در حاليکه دو ستاره به يکديگر نزديکتر مي شوند, دوره زماني مدار کاهش يافته و اين مي تواند بوسيله رصد خانه چاندرا اندازه گيري شود.دوره زماني مداري اين سيستم کاهشي به اندازه 1.2 ميلي ثانيه در هر سال دارد.اين نرخ با تلفات انرژي ناشي از امواج گرانشي در تئوري که پيشگويي شده بود سازگار است.سيستمي شناخته شده مانند

RX J0806.3+1527

يا

J0806

است.جفت ريزنقش سفيد در سيستم

J0806

ميتواند کوچکترين مدار از هر سيستم دوتايي شناخته شده اي را دارا باشد.ستاره ها فقط در حدود 50.000 مايل دورتر از يکديگر , يک پنجم زمين تا ماه فاصله دارند.تاد استروماير از مرکز فضايي گدارد در نشست انجمن اخترشتاسي اطلاعاتي ارائه کرد:"اگر تائيد شود.


J0806

مي تواند يکي از درخشانترين منابع امواج گرانشي در کهکشان ما باشد."ريز نقشهاي سفيد بقايايي از ستاره هايي هستند که تمام سوختشان استفاده شده ,که همراه با ستاره هاي نوتروني و سياهچاله ها ,اجرام متراکم خوانده مي شوند, زيرا آنها مقدار زيادي از جرم را در حجمي کوچک جاي مي دهند.جرم هر کدام از ريزنقشهاي سفيد در سيستم

J0806

يک و نيم برابر خورشيد تخمين زده مي شود.با اينحال فقط در حدود اندازه زمين هستند.رصذخانه هاي اشعه ايکس و نوري تغييرات و دگرگونيهاي دوره اي 321.5 ثانيه اي يا بطور دقيقتر بيش از 5 دقيقه از اين سيستم نشان داده اند.مشاهدات در اين سيستم بیشتر احتمالا بر دوره زماني مداري سيستم ريزنقش سفيد است



منبع: پارس اسکای

نویسنده : همدم نیکخواه - محسن بختیار

اگر از رصد شهاب ها خاطره اي داريد اينجا بنويسيد................

این صورت فلکی بزرگ واقع در دایرة البروج ، شاید یکی از ابتدایی‌ترین خداوندان جنگ با تیر و کمان ، در آغاز در اساطیر سومریها و سپس به عنوان کماندار یونانی‌ها ، و در نهایت موجود نیمی انسان ، نیمی بز و یا حیوانی با بالا تنه انسان و پایین تنه اسب (قنطورس) ، معرفی شده است. مشاهده شکل نیم انسان ، نیم اسب ، در آسمان کار ساده‌ای نیست، ولی از آنجا که در نجوم جدید آن را قوری چای نامیده‌اند، لذا پیدا کردنش آسانتر شده است. قوس در مرکز کهکشان ما قرار گرفته و در نتیجه ، راه شیری در این بخش درخشنده‌ترین حالت را دارد.
زمان رسیدن به نصف النهار 29 مرداد و مساحت آن 867 درجه مربع می‌باشد.

ستاره‌ها
اپسیلون قوس به نام کمان (قوس) جنوبی دارای طیف B9 IV و در فاصله 85 سال نوری از ماست. این ستاره با قدر 1.9 درخشانترین ستاره صورت فلکی قوس محسوب می‌شود.






اجرام عمقی آسمان
در صورت فلکی قوس تعداد زیادی از اجرام عمق آسمان از جمله 15 جرم مسیه ، و روشنترین ابر آسمانی واقع در کهکشان راه شیری ، در این محل استقرار یافته‌اند. M22 یک خوشه کروی قدر پنجم است که در 3 درجه ای شمال شرقی ستاره لاندای قوس واقع گردیده است. M23 یک خوشه باز بزرگ دارای 120 ستاره از قدر 7 است. M8 یا سحابی مرداب ، ابر وسیع زیبایی است که ستارگان جوانی را در فاصله 15000 سال نوری از زمین در بر گرفته که تعدادی از ستاره‌های خیلی داغ و جوان را در درون گاز و غبار خود، جای داده است. M17 سحابی امگا به فاصله 10.000 سال نوری از زمین ، دارای قدر 7 است.

همانند طرح يك فيلم علمي-تخيلي نوع ب، اتفاق عجيب غريبي در عمق زير زمين در حال اتفاق افتادن است، جايي كه چرخش پيوسته‌ي هسته‌ي مايع و فلزي زمين، ميدان مغناطيسي نامرئي‌اي توليد مي‌كند كه سياره‌ي ما را از تابش‌هاي مضر كيهاني محافظت مي‌كند. اين ميدان، به آرامي در حال ضعيف‌تر شدن است. آيا ما به سمت رستاخيز غيرمغناطيسي شدني به پيش مي‌رويم كه ما را در برابر اثرات مهلك بادهاي خورشيدي و اشعه‌هاي كيهاني بدون دفاع باقي مي‌گذارد؟ «طوفان مغناطيسي» براي آينده‌ي مبهم مغناطيسي ما محتمل به نظر مي‌رسد. دانشمنداني كه اين مسأله را مورد بررسي قرار داده‌اند در همه‌جا به مطالعه پرداخته‌اند، از مريخ، كه در چهار بيليون سال پيش دچار يك بحران مغناطيسي شده است و از آن زمان به بعد عاري از هرگونه ميدان مغناطيسي، جو قابل ملاحظه و محتملاً حيات شده است، گرفته تا آزمايشگاهي در دانشگاه مريلند، كه تيمي به سرپرستي دن لاترپ فيزيكدان، دست به شبيه‌سازي هسته‌ي مذاب آهني زمين با استفاده از 240 پوند سديم مذاب به شدت قابل انفجار زده‌اند. واضح‌ترين نشانه‌هاي ميدان مغناطيسي زمين شفق‌هاي قطبي هستند، كه در اثر برهمكنش ذرات باردار كيهاني با جو زمين در هنگام فروافتادن در قطب شمال و جنوب مغناطيسي به وجود مي‌آيند.

ليكن نشانه‌هاي تحليل ميدان مغناطيسي بسيار ظريف مي‌باشند - اگرچه آن‌ها در هر ظرف سفالي‌اي كه تا كنون در كوره پخته شده است آشكارند. در هنگام پخته شدن سفال‌ها در دماي بالا، ناخالصي‌هاي آهني موجود در خاك رس حالت دقيق ميدان مغناطيسي زمين را دقيقاً در آن لحظه به ثبت مي‌رسانند. جان شاو زمين شناس از دانشگاه ليورپول انگليس، با بررسي كوزه‌ها از عصر حجر تا زمان حال مدرن كشف كرده است كه شدت تغييرات ميدان مغناطيسي تا چه حد هيجان‌انگيز مي‌باشد. او مي‌گويد: «هنگامي كه ما نمودار نتايج حاصل از سراميك‌ها را رسم مي‌كنيم، كاهش سريعي را با حركت به سمت زمان حال مشاهده مي‌كنيم. نرخ تغييرات در 300 سال اخير از هر زمان ديگري در 5000 سال گذشته بيشتر است. ميدان مغناطيسي از يك ميدان قوي به سمت يك ميدان ضعيف به پيش مي‌رود، و اين اتفاق به سرعت در حال افتادن است.»

با نرخ كنوني، ميدان مغناطيسي زمين در عرض چندين قرن به طور كامل از بين مي‌رود، و سياره زمين در برابر جرقه‌هاي بي‌رحمانه‌ي ذرات باردار كيهاني بدون حفاظ مي‌ماند با نتايجي غير قابل پيشبيني براي جو زمين و حيات. احتمالات ممكن ديگر: ميدان مي‌تواند از ضعيف شدن دست بكشد و دوباره قوي بشود، و يا بعد از ضعيف شدن تا حد خاصي ناگهان جهت خود را تغيير دهد - يعني اين‌كه قطب‌نماها سمت قطب جنوب را نشان مي‌دهند. آثار قديمي‌تري از نوسان ميدان مغناطيسي زمين نسبت به آن‌چه از تحقيقات شاو حاصل شده است نتايجي بسيار پيچيده‌تر را نشان مي‌دهد. گدازه‌هاي آتشفشاني كهن در جزيره هاوايي هم در مورد قدرت ميدان مغناطيسي زمين با توجه به زمان سرد شدن گدازه‌ها و هم در مورد جهت قطب‌هاي شمال و جنوب مغناطيسي با توجه به جهت گدازه‌ها به ما اطلاعات مي‌دهند. مايك فولر زمين‌شناس از دانشگاه هاوايي مي‌گويد: «وقتي ما به 700,000 سال پيش بر‌مي‌گرديم پديده‌ي غير قابل باوري را مشاهده مي‌كنيم. جهت مغناطيسي صخره‌ها ناگهان در جهت معكوس قرار گرفته است. به جاي آن‌كه آن‌ها به سمت شمال مغناطيسه باشند- همانند چيزي كه امروز مشاهده مي‌كنيم - به سمت جنوب مغناطيسه شده‌اند.»

به نظر مي‌رسد كه چنان تغيير جهت ميدان مغناطيسي‌اي به طور متوسط هر 250,000 سال يك‌بار به وقوع پيوسته است، كه نتيجتاً هم اكنون براي جابه‌جايي ديگري در قطب‌هاي مغناطيسي خيلي هم دير شده است. گري گلاتزماير دانشمندي از دانشگاه سانتا كروز كاليفرنيا چنان جابه‌جايي‌هايي را بين دو قطب شمال و جنوب در شبيه‌سازي‌هاي كامپيوتري مشاهده كرده است (يكي از شبيه‌سازي‌ها را در اين‌جا مي‌بينيد). اين اتفاقات مجازي شباهت خيلي زيادي با رفتار كنوني ميدان مغناطيسي زمين نشان مي‌دهد ولذا مي‌توان نتيجه گرفت كه ما در آستانه‌ي تجربه يكي ديگر از جابه‌جايي‌هاي قطب‌هاي زمين قرار داريم، اگرچه تكميل آن چندين قرن به طول مي‌كشد.

برخي از محققان عقيده دارند كه ما در حال حاضر هم در مرحله انتقالي قرار داريم، با توجه به توسعه نواحي‌ با رفتارهاي غير متعارف مغناطيسي - كه خطوط ميدان در جهت اشتباه حركت مي‌كنند - نشانه‌هايي از حالت ضعيف‌تر و آشوبناك‌تري براي سپر محافظ ما است.

راب كو زمين شناس از دانشگاه سانتا كروز كاليفرنيا، حتي ممكن است شواهدي در گدازه‌هايي در اُرگان پيدا كرده باشد كه حاكي از ضربات مغناطيسي ناشي از دوره‌ي جابه‌جايي مي‌باشد. تصويري كه ايجاد مي‌شود ممكن است به پرسروصدايي استانداردهاي آبروريزي‌هاي هاليوودي نباشد، ليكن با توجه به اين‌كه تمدن بشري هيچ گاه در چنين موقعيتي قرار نداشته است، نسل بشر مي‌تواند دوران جالب و پرمبارزه‌اي را در پيش رو داشته باشد.

منبع :http://www.haftom.org مترجم: مريم جوزي

شما درباره گرد باد های فضايی چه ميدانيد؟ خواهشا بنويسيد

شما درباره گرد باد های فضايی چه ميدانيد؟ خواهشا بنويسيد

همه ميدونيم که قدر ظاهری شرای يمانی از همه ی ستاره ها در شب بيشتره اما قدر متلق اون چنده؟
:lol:

اریون یکی از شناخته شده ترین صورت های فلکی هست. حتی کسانی که ستاره شناس نیستند به راحتی میتوانند آن را پیدا کنند. طبق افسانه ihd یونانی اریون پسر Poseidon خدای دریا و Euryale دختر شاه Crete بود. خدای دریا به او قدرت داد تا بتواند بر روی آب راه برود. در ادیسه ی هومر او را یک شکارچی بزرگ که با یک چماق برنزی مسلح است توصیف کرده است. در آسمان دو صورت فلکی سگ بزرگ و سگ کوجک(Canis Major and Canis Minor) او را تعقیب میکنند. در جزیره Chios اریون سعی در عشقبازی با Merope دختر شاه Oenopion را داشت ولی موفق نشد. یک شب وقتی که Merope شراب نوشیده بود سعی کرد که او را بدزدد. برای تنبیه او شاه دستور داد که چشمهای او را در بیاورند و او را از جزیره بیرون کرد. او به سمت شمال به طرف جزیره ی Lemnos به راه افتاد و در آن جزیره Hephaestus یکی از دستیارهای خود را( Cedalion) به او داد تا نقش چشم او را بازی کند. او به طرف شرق جایی که خورشید طلوع میکند حرکت کرد به امید اینکه طبق گفته یکی از خدایان چشمهای او شفا پیدا کند. و البته با طلوع خورشید چشمهای او به طرز معجزه آسایی خوب شد.

اریون با ستاره های Pleiades (خوشه پروین) که در صورت فلکی گاو نر قرار دارند مرتبط است. Pleiades هفت خواهر بودند که دخترAtlas وPleione بودند. طبق یک داستان اریون عاشق Pleiades شد و آنها را تعقیب کرد زیوس آنها را دزدید و در اسمان قرار داد.. جایی که هر شب اریون به دنبال آنها هست . داستان مرگ اریون بسیار متضاد هست.Aratus, Eratosthenes و Hyginus عقیده داشتند که عقرب در این داستان نقشی داشته است.
روزی اریون لاف زد که بزرگتین شکارچی هست و این خبر به گوش خدای شکارArtemis و Leto مادر الهه شکار رسید. او میگفت که میتواند هر غولی را بر روی زمین بکشد. از این حرف زمین شروع به لرزیدن کرد و شکافی از زمین بیرون آمد که از این شکاف این عقرب(صورت فلکی Scorpius و یا کژدم) بیرون آمد و اریون را نیش زد . ولی طبق گفته Aratus اریون سعی داشت الهه ماه و شکار را بدزدد و این الهی باعث لرزش زمین و بیرون آمدن عقرب شد.طبق گفته ی Ovid اریون هنگام نجات Leto از دست این عقرب کشته شد.در این داستانها اریون و عقرب در دو حهت مخالف در آسمان قرار دارند و زمانی که عقرب در شرق طلوع میکند اریون به غرب فرار میکند. اریون بیچاره هنوز از گزیده شدن توسط عقرب میترسد.


:lol:

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی