انیشتن: ثابت کیهانی بزرگترین اشتباه من بود
هاوکینگ:شاید اصلا اشتباهی در کار نبوده
نظر شما چیه؟

ابعاد بالاتر
به طور سنتی فضایی که ریسمان‌ها در آن می‌زیند بیست و شش بعدی است (البته همیشه اینطور نیست چنان که در زیر توضیح داده خواهد شد). عدد بیست و شش از روی ضوابط ریاضی و نظریهٔ گروهها (برای حفظ تقارن لورنس) به‌ دست می‌آید. این امر ممکن است در ابتدا کمی ثقیل و مشکل‌زا به نظر برسد چرا که به هرحال ما در اطراف خود چهار بعد (سه بعد مکانی و یک بعد زمانی) بیشتر احساس نمی‌کنیم پس این بعدهای اضافه کجایند؟ جوابی که معمولا به این سوال داده می‌شود اینست که این بعدها برخلاف چهار بعد دیگر) کوچک و نیز فشرده (معادل انگلیسی compact) هستند. فشرده یعنی آنکه اگر در جهت آنها به اندازهٔ کافی پیش‌روی کنید به جای اول خود باز می‌گردید. کوچک بودن هم معنایش اینست که برای آنکه به جای نخست بازگردید باید مسافت خیلی کمی را طی کنید.

برای نمونه یک لولهٔ بینهایت دراز را در نظر بگیرید. سطح این لوله مسلما دوبعدی است. یعنی مورچه‌ای که روی سطح این لوله قرار دارد می‌تواند در دو راستای مستقل از هم حرکت کند. فرض کنید که سر مورچه در راستای طول لوله‌است. مورچه می‌تواند یا عقب-جلو برود یا چپ-و-راست. اما اگر به‌فرض این مورچه به اندازهٔ کافی (یعنی به اندازهٔ محیط لوله) در جهت چپ حرکت کند به جای اول خود باز می‌گردد اما قضیه در مورد عقب جلو رفتن صدق نمی‌کند. پس یکی از بعدهای این فضای دوبعدی (یعنی یکی از بعدهای سطح لوله) فشرده و یکی نافشرده است.

اینک فرض کنید که این مورچه روی یک توپ قرار دارد. باز هم می‌تواند در دو راستای مستقل از هم حرکت کند منتهی این‌بار در هر جهتی روی سطح کره مستقیم حرکت کند، پس از طی مسافتی (برابر با محیط دایرهٔ عظیمهٔ کره) به جای نخست بازمی‌گردد. پس این بار هر دو بعد این فضای دوبعدی (یعنی سطح توپ) فشرده است.

بازگردیم به فضای دوبعدی سطح لوله. این بار فرض کنید که محیط این لوله خیلی کم باشد یا مثلا به جای لوله یک کابل برق داشته‌باشیم. برای مورچه (اگر به اندازهٔ کافی کوچک باشد)این کابل هنوز یک سطح دو بعدی است یعنی وقتی که روی سطح کابل قرار دارد می‌تواند در دو راستای مستقل از هم حرکت کند. اما برای ما انسانها کابل برق یک شی یک بعدی محسوب می‌شود چون فقط درازای آن قابل درک است.

حالتی بسیار شبیه به این در مورد این بعدهای اضافه در نظریه ریسمان رخ می‌دهد. به این معنی که ما به خاطر اندازهٔ بزرگ خود از درک این ابعاد اضافی عاجز هستیم اما این ابعاد برای ‌بعضی از ذره‌ها با انرژی زیاد قابل دسترسی است

سلام . کسی از دوستان در مورد گذر بعدر عطارد و تاریخ اون اطلاعی داره ؟

چرا بارش شها بی رو ند ید یم ؟

ارابه ران فردی به نام آریختونیوس است که به شکل انسان و مار از آتنا الهه خرد متولد شد. آتنا بعد از تولد او را در سبدی گذاشت و به 2 کاهنه تحویل داد و از آنها خواست تا در سبد را باز نکنند ولی آنها از سر فضولی در سبد را گشودند و هنگامی که به جای پای کودک دم ماری را دیدند از ترس خود را از ساختمان آکروپولیس به پایین انداختند. او بعد ها پادشاه آتن شد و ارابه 4 چرخ را اختراع کرد. ارابه ران همیشه افساری در دست و یک بز و دو بزغاله به همراه دارد. در یکی دیگر از داستانها ارابه ران هفستوس پسر لنگ زئوس و هرا است. هفستوس خدای آتش و حامی هنرمندان بود که با فلز و آهن کار می کرد، او به دلیل اینکه پیمودن مسافتهای طولانی با پای لنگ برایش دشوار بود ارابه را اختراع کرد. خدایان برای سپاس از این اختراع او را به شکل صورت فلکی در آوردند.
حال این صورت فلکی در بالای صورت فلکی گاو بصورت چند ضلعی بزرگی نمایان است. نام لاتین آن Auriga و علامت آن به لاتین Aur است. پر نورترین ستاره این صورت فلکی نگهبانک ( Capella ) است که در فهرست پر نورترین ستاره های آسمان جای دارد. این ستاره از نظر رنگ بسیار شبیه خورشید ولی در واقع خیلی بزرگتر از آن و درخشندگی آن 420 برابر خورشید است، قدر آن 0.6 ( شش دهم ) و فاصله آن تا زمین 42 سال نوری ست. بعد از این ستاره، از نظر درخشش ستاره منکب العنان ( Menkalinan ) با قدر 1.87 در رده دوم است، فاصله این ستاره تا زمین 82 سال نوری ست. در پایین ترین قسمت این چند ضلعی ستاره Elnath قرار دارد؛ هر چند این ستاره یکی از رئوس چند ضلعی ارابه ران است ولی آن را متعلق به صورت فلکی گاو می دانند. همچنین در این صورت فلکی چند خوشه باز و کم نور ستاره ای قرار دارد (M36, M37, M38 ) که M36 و M38 در مرکز صورت فلکی قرار دارند. فاصله این سه خوشه M36, M38, M37 به ترتیب از سمت راست 4600، 4200 و4100 سال نوری ست، قدر این خوشه ها بین 6 تا 7 و در محیطی بدون آلودگی نوری با چشم غیر مسلح نیز قابل رویت هستند.



این صورت فلکی در دی ماه بهترین حال رصد را داراست.



گردآورنده مهدی رنجبر

کسی میداند؟؟؟؟

27 سال بود که تصور می شد سیاره دور افتاده ی پلوتو تنها یک قمر به نام کارون دارد ولی دانشمندان اخیرا احتمال داده اند که سیاره پلوتو بیش از 1 قمر دارد . تلسکوپ فضایی هابل تصویری از سیاره پلوتو تهیه کرده است که مضاف بر قمر کارون دوجرم مرموز دیگر را به گرد قمر نشان می دهد بسیاری از دانشمدان وسیاره شناسان بر این با ورند که این اجرام جزو اقمار پلوتو به حساب می آیند . تلسکوپ فضایی هابل در 15 مه بود که این اجرام را در اطراف سیاره ثبت نمود . این تصویر موجبات شک دانشمندان را نسبت به وجود قمر جدید برای این سیاره را فراهم کرد. 3 روز بعد از آن هابل مجددا به سراغ پلوتو رفت وباردیگر دو جرم مزبور در کنار پلوتو قرار داشتند به دنبال این جریان بسیاری از پارامتر های لازم برای قمر بودن این دو جرم برای دانشمندان آشکار گردید.

ماکس ماچلر از مؤسسه تلسکوپ های فضایی که دو جرم مذکور را برای اولین با ر شناسایی کرد می گوید : این دو جرم که به احتمال زیاد اقمار جدید این سیاره هستند 5000 بار از خود پلوتو کم نور تر و محو ترند و تنها در تصاویر هابل کاملا بارز و تمایز یافته اند . در حال حاضر نام این دو جرم (‌ قمر) P1 و P2 است و پس ازقطعی شدن این که دو جرم مزبور قمر پلوتو هستند نامی رسمی برای آن تعیین خواهد شد .



گروهی که به سرپرستی آقای ماکس ماچلر به بررسی این اقمار می پردازند قرار است که در سال 2006 ( فوریه )‌ با ر دیگر با کمک تلسکوپ فضایی هابل به سراغ این سیاره بروند تا قمر بودن این دو جرم مرموز را به طور قطعی اثبات کنند . منتظر خبر های جدید از این سیاره دو رافتاده باشید !
[align=center]


(( به نقل از انجمن ستاره شناسی اماتوری ایران))http://www.iranastronomers.org/news/1384...o_moon.htm

ناسا جزئیات مقدماتی از جدید ترین و درعین حال ژرف ترین ماموریت خود به سوی مشتری را برای دانشمندان و تیم رهبری این ماموریت فاش کرد.
ماموریت 700 میلیون دلاری ((جونو)) از جدید ترین برنامه های ناسا است که در 30 جون 2010 آماده پرتاب میباشد و 5 سال برای رسیدن به مقصد خود مشتری در راه خواهد بود . جونو در یک مدار قطب به قطب برای مطالعه میدان مغناطیسی شدید مشتری قرار خواهد گرفت .
از دیگر وظایف جونو بررسی وجود هسته یخی برای مشتری و همچنین تعیین مقدار آب و آمونیاک موجود در جو این سیاره است .این مدارگرد همچنین بادهای شدید مشتری که سرعتشان به 600 کیلومتر بر ساعت میرسد را بررسی میکند .

دکتر دیوید ج مک کوماس یکی از رهبران این ماموریت از پژوهشکده جنوب غرب (SWRI), در این باره گفت : ماموریت جونو میتواند راز های شکل گیری بزرگترین سیاره منظومه شمسی ، مشتری را در طی چند بیلیون سال پیش آشکار کند .

گفتنی است آخرین کاوشگری که از جو سیارات مشتری مانند اطلاعاتی را به زمین مخابره کرد سفینه گالیله در سال 1995 بود که برای 58 دقیقه قبل از از بین رفتن داده های خود را به زمین مخابره کرد .


ناسا جزئیات مقدماتی از جدید ترین و درعین حال ژرف ترین ماموریت خود به سوی مشتری را برای دانشمندان و تیم رهبری این ماموریت فاش کرد.

ماموریت 700 میلیون دلاری ((جونو)) از جدید ترین برنامه های ناسا است که در 30 جون 2010 آماده پرتاب میباشد و 5 سال برای رسیدن به مقصد خود مشتری در راه خواهد بود . جونو در یک مدار قطب به قطب برای مطالعه میدان مغناطیسی شدید مشتری قرار خواهد گرفت .
از دیگر وظایف جونو بررسی وجود هسته یخی برای مشتری و همچنین تعیین مقدار آب و آمونیاک موجود در جو این سیاره است .این مدارگرد همچنین بادهای شدید مشتری که سرعتشان به 600 کیلومتر بر ساعت میرسد را بررسی میکند .

دکتر دیوید ج مک کوماس یکی از رهبران این ماموریت از پژوهشکده جنوب غرب (SWRI), در این باره گفت : ماموریت جونو میتواند راز های شکل گیری بزرگترین سیاره منظومه شمسی ، مشتری را در طی چند بیلیون سال پیش آشکار کند .

گفتنی است آخرین کاوشگری که از جو سیارات مشتری مانند اطلاعاتی را به زمین مخابره کرد سفینه گالیله در سال 1995 بود که برای 58 دقیقه قبل از از بین رفتن داده های خود را به زمین مخابره کرد .

یک هزار سال پیش منجمان آسیای شرقی در چین و ژاپن تا رصدگران سرخپوست آمریکای شمالی ستاره بسیار درخشانی را در آسمان دیدند و ثبت کردند که پیش از آن هرگز پدیدار نشده بود. ستاره نو در شب های نخست چندین بار پرنورتر از سیاره زهره می درخشید.
در سال ۱۰۵۴ میلادی نور انفجار ابر نواختری پایان عمر ستاره ای پر جرم در صورت فلکی ثور به زمین رسید. درخشش ابر نواختر دیری نپایید و ستاره خیره کننده پس از مدتی از نظرها پنهان شد. اما لایه های گاز بیرونی ستاره با انتشار در فضا سحابی زیبایی را در اطراف هسته رمبیده ستاره ایجاد کردند. اکنون این گازهای در حال گریز در فضا را با نام سحابی خرچنگ یا M۱ (نخستین جرم فهرست مسیه) می شناسیم. نام خاص خود را به دلیل رشته های متعدد گاز در لبه های در حال گسترش سحابی گرفته است که به مانند دستان و پاهای خر چنگ در اطراف لاک بیضی مانند آن دیده می شود.
تازه ترین شاهکار منتشر شده تلسکوپ فضایی هابل تصویری اعجاب انگیز از سحابی خرچنگ است. این تصویر حاصل ۲۴ تصویر گرفته شده با هابل از بخشهای مختلف سحابی (در اواخر سال ۱۹۹۹ و اوایل سال ۲۰۰۰ میلادی) است که پس از مدتها پردازش و ترکیب موزاییکی سرانجام با تصاویر گرفته شده با تلسکوپهای ۸ متری VLT در شیلی ترکیب شده و دقیق ترین نمای گرفته شده از سحابی خرچنگ به دست آمده است. تصاویر هابل با دوربین میدان دید باز و سیاره ای شماره ۲ (دوربین WFPC۲) این تلسکوپ فضایی گرفته شده است و تصویر نهایی بزرگترین تصویری است که تا کنون از این دوربین هابل منتشر شده است.
سحابی خرچنگ در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از زمین است و از قدر مجموع ۸ به دور از نور شهرهای بزرگ با تلسکوپهای آماتوری نیز دیده می شود. پهنای واقعی سحابی ۱۱*۵ سال نوری است و گازها با سرعت بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه در حال گسترش در فضا هستند. برخی رنگها در این تصویر نمایانگر حضور عناصر خاصی در آن ناحیه استو از جمله اکسیژن (آبی و سرخ در لبه های بیرونی)، و گوگرد یونیده (سبز). البته بیشتر گاز رها شده هیدروژن است اما عناصر سنگین تولید شده در کوره مرکزی ستاره پرجرم در طول زندگی آن به همراه این لایه ها در فضا منتشر شده است. آبی یکدست نواحی درونی حاصل تابش الکترونهایی است که با سرعتی نزدیک به سرعت نور از هسته رمبیده و بسیار چگال و مغناطیسی مرکز ستاره مرده در دل سحابی ژرتاب شده اند. در واقع در مرکز سحابی ستاره ای نوترونی است که در این تصویر هابل فقط نشانی از دو فوران جت مانند آن و گاز اطراف آن دیده می شود. این ستاره نوترونی تپ اختری است که در هر ثانیه ۳۰ بار به دور خود می گردد. برای دریافت تصویر اصلی و تصاویر مرتبط هابل از سحابی خرچنگ به وب سایت عمومی تلسکوپ فضایی هابل به نشانی http://hubblesite.org مراجعه کنید.



منبع: مجله ستاره شناسی - بابک امین تفرشی

سحابی مرداب ( M8 )، سحابی زیبایست که با قدر 5 در صورت فلکی قوس قرار دارد. M8 که در واقع متشکل از یک خوشه و یک سحابی است در حدود 6500 سال نوری با زمین فاصله دارد. برای پیدا کردن این سحابی از سمت دلتا Sagittarius ( ستاره ای که با فلش قرمز در شکل نشان داده شده ) آسمان را جستجو کنید.