تالار گفتگو ستاره‌شناسان

درود بر شما

شما در جایی از مطالبتان گفتید که : ناگهان بخش بزرگی از آسمان را نورانی یافتم ( شبیه وقتی با دوربین دو چشمی در آسمان به دنبال ماه کامل می گردید) و بعد از *یافتن مرکز نور به ناگاه خارق العاده ترین تصویر زندگیم را مشاهده کردم! (اگر چه به شدت لرزان به خاطر تکانهای دست و شانه ام)، سیاره مشتری با تمامی جزئیات و نوارهای سطح و حتی سایه قمرهای در حال عبور از مقابل آن در حد کیفیت تصاویر تلسکوپ فضائی هابل و یا تصاویر فضا پیمای کاسینی ( ولی به شکل تصاویر سیاه و سفید) ! ! !

شما به تفکیک پذیری در حد هابل، دقت و شفافیت در حد هابل، دیدن سایه قمر بر روی سطح اشاره کردید که امکان ندارد. حال جوابی علمی تر :

اگر شما چشمی تلسکوپ را بردارید و با آن به اجسان نورانی آسمان و حتی زمینی مانند لامپ و سیاره زهره، مشتری نگاهی بیندازید، به دلیل نقطه*ای نبودن نور این اجسان، تمامی آینه نورانی خواهد شد. لکه*های سطح آینه و گردو غبار به صورت نقاط سیاه رنگی دیده می شود که بنده نیز این مورد را بارها دیده ام.
من نمی گویم که مطلب شما در مورد دیدن نور زیاد در حد قطر تلسکوپ درست نیست وای در موارد دیگر آن را ساخته*ی ذهن می دانم.

متشکرم

جاتون خالی دیشب ساعت 5 بامداد برای نماز از خواب پا شدم و همین طوری رفتم پنجره رو باز کنم تا آسمون رو نگاه کنم که یک دفعه محو جبار شدم ، تمام ستاره هاش جلوی چشمام بودن ، اون موقع حتی با تلسکوپی که از لوازم و تحریر گرفته بودم تونستم تا حدی سحابی بزرگ جبار رو ببینم. حالا نمیدونم ، به نظر شما تو اون موقعیت میشد با اون تلسکوپ سحابی جبار رو دید؟

بله. فکر کنم میشد.

با سلام خدمت دوستان گرامی
از شما عزیزان می خواستم از تجربه رصدی خودتون در مسابقات برای عزیزانی که می خوان برای اولین بار شرکت کنن و هم خاطرات جالب خودتون بگین با تشکر.

سلام
پیشنهاد خیلی خوبیه.14 ماراتن کشوری در ایران برگزار شده و من در 4 تا از این ماراتن ها شرکت کردم.
کسانی که تا حالا در چنین رقابت هایی شرکت نکردند شاید باورشون نشه که شرکت کننده ها قبل از ماراتن چه استرسی رو تحمل می کنند! تمام اجرام رو تو ذهنت مرور می کنی و اجرام بحرانی فقط رو مغز رژه میرن! یک ساعت که از ماراتن گذشت تا حدودی خیال همه راحت میشه چون اجرام مهم غروب کردند و تا نزدیک صبح جرم بحرانی نداریم. استراحت و سوالی که جای سوال حالت چطوره رو میگیره(!): چند تا جرم زدی؟! کم کم انرژِی خیلی ها رو به تحلیل میره.حتی داور ها.اونجاست که کسانی مثل پورنگ پور حسینی به کمک بچه ها میان.با کوله باری از انرژِی.هیچ وقت یادم نمیره در ماراتن نهم پورنگ پورحسینی به همراه چند تا دیگه از دوستان در اون هوای سرد بین بچه ها حرکت می کردند و می گفتند: چای، خرما، شیرینی.لیوانامون رو میدادیم برامون چای میریختن و با خوردن همون یک لیوان چای کلی انرژی می گرفتیم.هوای سرد هم که طبق معمول باعث میشد چایی بیشتر بچسبه. رصد در کنار آرامگاه کوروش در ماراتن صوفی سوم، اهدای جوایز در تحت جمشید، عکس یادگاری ماراتن دهم که کلی ماجرا داشت، کویر نوردی در کلوت های شهداد و بعد از اون خوردن یک شربت تگری در گرمای کویر همه و همه باعث شدند که خاطرات شیرین زیادی در ذهن شرکت کنندگان ماراتن ها شکل بگیره و دوستانی که شاید فقط یکبار در سال آن هم در یک ماراتن اون ها رو میدیدم.

چشمم افتاد به اين پست. آخي طفلي خودم كه چه خيالاتي در سر داشتم!!!:lol:
البته الان محل خدمتم حدود 200 كيلومتر تا شهر فاصله داره و يه آسمون بي نظير كه فقط توي تور هاي صحرا مي شد ببينم.
8 ماه ديگه نبوووود؟؟؟

حواست باشه از فضا حمله ای صورت نگیره !*

abadanastro نوشته: حواست باشه از فضا حمله ای صورت نگیره !*

:lol:
اتفاقا كارمون اونجا دقيقا اينه كه مواظب باشيم از فضا حمله اي صورت نگيره
( جدي گفتم ت.ضيح بيشتر هم نميدم)

v k نوشته: :lol:
اتفاقا كارمون اونجا دقيقا اينه كه مواظب باشيم از فضا حمله اي صورت نگيره
( جدي گفتم ت.ضيح بيشتر هم نميدم)

فضایی ها تحدیدتون کردن ؟؟؟

v k نوشته: :lol:
اتفاقا كارمون اونجا دقيقا اينه كه مواظب باشيم از فضا حمله اي صورت نگيره
( جدي گفتم ت.ضيح بيشتر هم نميدم)

پشت ضد هوایی میشینی ؟