رصدزهره ومشتری دوشب پیش ازمقارنه یعنی درهفتم آذردوسیاره زیبای آسمان راتقریبادرنزدیکی هم دیدم جای همه ی دوستداران آسمان خالی
سلام لطفا خاطره های جالب وخنده دارتون رو از شب رصدی در این قسمت بنویسید تا ما هم استفاده کنیم در ادامه یکی ازاین هارو مینویسم.
اولین شب رصدی رو با گروه نجوم مدرسه رفتیم.(صوفی اباد)اونجامربیمون تلسکوپ رو روی سحابی کله اسبی تنظیم کرد و یکی ازمربی های مدرسه (که هیچ ربطی به نجوم نداشت وفقط بخاطر رسوندن ما به اونجا اومد)از پشت تلسکوپ کلی به سحابی نگاه کرد.
از اونجا که ماه تو اسمون نبود تاریکی مطلق بود.من فکر کردم که اون معلم یکی از بچه های خودمونه واز اونجا که خیلی وقت بود داشت از پشت تلسکوپ نگاه می کرد من اعصابم خرد شد و با اخرین قدرتماون رو هل دادم رو زمین و گفتم:بسه دیگه نوبت ماست. :evil: و از تو تلسکوپ نگاه کردم.وقتی سرم رو اوردم بالا دیدم معلمم افتاده رو زمین و فهمیدم چه کار کردم :oops: :oops: :oops: خیلی خجالت کشیدم.البته اون خیلی خوب با من برخورد کرد اما با این حال من خیلی خجالت کشیدم :oops: :oops: :oops:
به این ترتیب اولین سب رصدیم خیلی خاطره انگیز شد
:lol: :lol: :lol:
سلام
من زیاد اهل خاطره نویسی و یا تعریف آن ها نیستم(می توانید از دوستان نزدیکم بپرسید) اما نمی دانم با دیدن این پست دوست داشتم یکی از خاطرات کلاسی خودم رو برایتان بگم:
تازه دوره های نجوم 1 پژوهشسرای دانش آموزی شروع شده بود و من هم تازه شده بودم مدرس!
من روز های دوشنبه کلاس داشتم از روز شنبه لباسام حاضر و آماده بود و راستیتش شدید هم به خودم مغرور بودم و خیلی محکم کلاس رو شروع می کردم اصولا هم سوالی رو بی جواب نمی گذاشتم یک روز یکی از شاگردان سابق و استاد نجوم حاضر! بعد از کلاس گفت آقای الستی اگر موقع رصد بازون بیاد باید چه کار کنیم؟
منم که برای اولین بار نتونستم جوابشو بدم یک لحظه زیر زانو هام شل شد !
بعد از کلی فکر کردن دیدم ای بابا سر کار بودم!!!
وقتی داره بارون می آد که هوا ابریه!
البته اون دوستم خودش گفت اگرنه من تا فردا صبح هم چیزی نمی فهمیدم!
بعد از آن تجربه ای شد که دیگر خودم رو در کلاس ها نگیرم تا این شکلی 2ساعت سر کار نباشم!
یه روز با مسئول ستاد استهلال رفته بودیم واسه رصد ماه
روبروی نیروگاه گازی ایستادیم و خلاصه تلسکوپ ها و لپتاب و ... رو گذاشتیم و شروع به رصد
دو تا اتفاق جالب رخ داد :
یکی وقتی داشتیم رصد می کردیم متوجه شدیم که وقتی ماشین ها از کنار جاده ای که ما ایستادیم رد می شدند سرعتشون کم می شد و بعد متوجه شدیم اونها فکر کردن ما مامور هستیم و تلسکوپ ها هم سرعت سنج هستن
و دیگه این که چند دقیقه بعد دیدیم یه نفر با اسلحه داره میاد سمت ما و گفت : جمع کنید ، چی کار می کنید و ...
یارو فکر کرده بود ما داریم عکسبرداری می کنیم که بعد متوجه شدن با هم رفقی هستن با مسئول ستاد
سلام.
یادمه زمانی که تازه دوربینم (یادش بخیر) رو خریده بودم. برای اولین بار رفتم پشت بوم خونه. چون دوربین رو از پایین روی سه پایه سوار کرده بودم و اینکه راه پله پر از وسایل بود مجبور شدم اول یه تعداد از وسایل رو بیرون بیارم بعد دوربین رو بعدشم انقدر شوق رصد داشتم که وسایل یادم رفت. مدام جابجا میشدم واسه دیدن اجرام مختلف.( البته چون بار اول بود و البته بدون هیچ استادی که کمکم کنه خیلی سخت بود ) همسایه ها فکر کرده بودن که من دزدم!!! و با سرو صدا اومدن طرف خونه ما.من فکر کردم اتفاق بدی افتاده که اینهمه سرو صدا شده بعد از چند دقیقه متوجه شدم که بله منو با دزد گرامی اشتباه گرفتن و اگه پدرم اونا رو متقاعد نمیکرد کار به نیروی انتظامی هم می کشید....که دوستانه تمام شد.
این اولین خاطره رصدی منه.
سلام
منم وقتی تلسکوپ دابسونی خریده بودم پایه اش به صورت تکه های جدا بود و من هم تا قبل از اینکه فروشنده بیاد و اون رو برام ببنده نصف شب تا صبح با جوینده اش تا صبح ماه رو نگاه کردم :lol:
البته ببخشید که خنده دار نبود :oops:
از دوتاتون متشکرم.عالی بودن.کسی دیگه خاطره نداره
این رو هم از من داشته باشید ( میدونم شاید براتون جالب نباشه )
یک روز صبح برای آموزش ستاره شناسی به یکی از مهدکودک ها رفته بودیم و فقط برای آشنایی دوربین دوچشمی برده بودیم و درخت و امثال اون رو نشون می دادیم .... وقتی یک درخت رو نشانه رفته بودم ا یکیشون سوال کردم چه می بینی ... گفت ستاره .... !!! :!:
و فهمیدم که تصورات می تونه خیلی فراتر از دیدن باشه !
عالی بود متشکرم.من هم5 سال پیش یک تلسکوپ به درد نخور(تقریبا اسباب بازی)خریدن و به علت خطای چشم یک صفحه ی زرد با کلی سوراخ توش دیدم.وفکر کردم عطارد رو گرفتم :lol: